Περί εκλογών και πολιτικής συμπεριφοράς ο λόγος…

Του Χρίστου Χριστόφια*

Στην πορεία της κοινωνικής εξέλιξης καταγράφηκαν διάφορα κοινωνικο-οικονομικά συστήματα, φέροντας μαζί τους και ανάλογα πολιτεύματα κατά την άσκηση εξουσίας και διοίκησής τους.

Αναλόγως του τι εξυπηρετεί σε κάθε περίπτωση καλύτερα τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης στην κάθε εποχή. Ο ιστορικός υλισμός μάς αποδεικνύει στην ανάλυση της ιστορικής εξέλιξης της ανθρωπότητας ότι αργά και βασανιστικά μέσα στους αιώνες, η κοινωνία προχωρά προοδευτικά προς τα εμπρός. Βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, αυξανόμενος σεβασμός της ανθρώπινης ύπαρξης, περισσότερες ελευθερίες σε οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό επίπεδο και πολλές άλλες εξελίξεις, που δεν είναι του παρόντος, αποδεικνύουν αυτή την πρόοδο. Στη σημερινή αστική δημοκρατία, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες περιγραφές για τα δικαιώματα, μα και τις υποχρεώσεις που έχουν οι πολίτες, αφού έχουμε όλοι άμεσα ή έμμεσα εικόνες και παραστάσεις από προσωπική πείρα.

Σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να αντιληφθεί κανείς το ρόλο που παίζουν τα κόμματα, οι οργανώσεις νεολαίας, οι φοιτητικές παρατάξεις και ούτω καθεξής. Εμείς πάντα λέγαμε πως ο κάθε ιδεολογικο-πολιτικός χώρος πρεσβεύει και τα ανάλογα ταξικά συμφέροντα. Σε μια καπιταλιστική κοινωνία, στην οποία η βασική αντίθεση βρίσκεται μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, υπάρχουν τα αστικά (δεξιά και σοσιαλδημοκρατικά) κόμματα που κύρια στόχευσή τους είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πλουτοκρατών και τα εργατικά (κομμουνιστικά και αριστερά), τα οποία υπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Με βάση αυτό το διαχωρισμό διαμορφώθηκε ο σημερινός χαρακτήρας των κομμάτων και οι ανάλογες θέσεις, πολιτικές, απόψεις και συμπεριφορές που σε κάθε περίπτωση εκφράζουν.

Όταν ένας πολιτικός χώρος έχει στην ατζέντα του την προώθηση ή έστω την ανοχή του εθνικισμού – σοβινισμού, είτε ηθελημένα είτε άθελα εξυπηρετεί τα συμφέροντα τμημάτων του κεφαλαίου που τους βολεύει στο Κυπριακό η διχοτόμηση, αποπροσανατολίζοντας επίσης τους εργαζομένους από τη βασική αιτία των προβλημάτων τους, που δεν είναι άλλη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την ίδια δηλαδή δομική λειτουργία του συστήματος. Όταν ένας πολιτικός χώρος έχει στην ατζέντα του την προώθηση ή έστω την ανοχή του ιμπεριαλισμού και των διεθνών οργανισμών του, όταν προωθεί την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου, τη φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου, το ξεπούλημα της δημόσιας υγείας και παιδείας στους ιδιώτες και πάρα πολλά άλλα παραδείγματα αντιλαϊκών πολιτικών, αντιλαμβανόμαστε ποιων τα συμφέροντα βολεύει. Αυτοί είναι στην Κύπρο οι ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Συμμαχία Πολιτών, Αλληλεγγύη, Οικολόγοι και ΕΛΑΜ. Το ίδιο και οι οργανώσεις νεολαίας τους, το ίδιο και οι φοιτητικές τους παρατάξεις, όπως και άλλες φαινομενικά «ανεξάρτητες» σαν τον ΕΦΑΕΦΠ (Δράσις ΚΕΣ, ΠΕΟΦ κ.λπ.).

Όταν ένας πολιτικός χώρος έχει στην ατζέντα του τη σύγκρουση με τον εθνικισμό – σοβινισμό, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων για λύση του Κυπριακού, λευτεριά κι επανένωση του τόπου, ενώ την ίδια στιγμή τους καθαρίζει το τοπίο να μπορούν με ταξική ενότητα να αγωνιστούν για δίκαιη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Όταν ένας πολιτικός χώρος έχει στην ατζέντα του τη σύγκρουση ή έστω τη διαπάλη με τον ιμπεριαλισμό και τους διεθνείς οργανισμούς του, όταν προωθεί την υπεράσπιση του δημόσιου πλούτου, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την ενίσχυση της δημόσιας υγείας και παιδείας και πάρα πολλά άλλα παραδείγματα φιλολαϊκών πολιτικών, αντιλαμβανόμαστε ποιων τα συμφέροντα πρεσβεύει.

Αυτοί είναι στην Κύπρο το ΑΚΕΛ, η νεολαία του η ΕΔΟΝ, η φοιτητική του παράταξη Προοδευτική Κ.Φ. και ολόκληρο το Λαϊκό Κίνημα.

Σε γενικές γραμμές, είναι με αυτό τον τρόπο διαμορφωμένος ο χάρτης της σημερινής πολιτικής κατάστασης στην Κυπριακή Δημοκρατία. Αναλόγως λοιπόν της φιλοσοφίας και των συμφερόντων που εξυπηρετεί ο καθένας, διαμορφώνεται και η πολιτική, αλλά και η εκλογική του συμπεριφορά.

Πώς αλλιώς εξηγούνται η μεθοδολογία και η διαδικασία που ακολουθεί η κάθε πολιτική δύναμη σήμερα, για ανάδειξη του υποψηφίου της στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές;

Από τη μια έχουμε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη που χωρίς συλλογικές αποφάσεις στο ΔΗΣΥ, απλώς περιμένουν την επισημοποίηση της επαναδιεκδίκησης της προεδρίας, στην προεκλογική που ήδη ξεκίνησε ο ίδιος κι ας μην το παραδέχονται. Έχουμε τον Νικόλα Παπαδόπουλο, ο οποίος αποφάσισε πως θα είναι υποψήφιος, έκανε επαφές με άλλα κόμματα και μετά απλώς ανακοίνωσε στο ΔΗΚΟ την προειλημμένη προσωπική του απόφαση. ΕΔΕΚ και Αλληλεγγύη ανακοίνωσαν στα συλλογικά τους όργανα ότι θα στηρίξουν Παπαδόπουλο. Έχουμε τον Λιλλήκα που επίσης ανακοίνωσε στο κόμμα του ότι θα κατέλθει υποψήφιος, προκαλώντας κιόλας αποχωρήσεις. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι ανακοινώνουν πρώτα την υποψηφιότητά τους, χωρίς κανένα πολιτικό πλαίσιο, που βέβαια όταν το θέσουν ξέρουμε πολύ καλά ποιες πολιτικές θα ευαγγελίζονται.

Από την άλλη έχουμε το ΑΚΕΛ, που ξεκίνησε μια δημοκρατική διαδικασία, η οποία θα διαρκέσει δύο μήνες, παίρνοντας εισήγηση από την Κεντρική Επιτροπή προς όλα τα μέλη του στη βάση και από εκεί πίσω σε έκτακτη Παγκύπρια Συνδιάσκεψη που θα πάρει τις τελικές αποφάσεις όσον αφορά ποιον θα στηρίξει στις εκλογές. Το πιο σημαντικό είναι πως αποτελεί το μοναδικό κόμμα που έθεσε πολιτικές προϋποθέσεις και κατευθύνσεις γύρω από την υποψηφιότητα που θα στηρίξει για το Κυπριακό, την εσωτερική διακυβέρνηση, τη χρηστή διοίκηση, την πάταξη της διαπλοκής και διαφθοράς.

Παραδείγματα κι άλλα πολλά γύρω από την πολιτική και εκλογική συμπεριφορά
Μόνο κάποια από το νεολαιίστικο κίνημα είναι οι πελατειακές σχέσεις, η εύκολη προσωπική ψήφος, η ποδοσφαιροποίηση των φοιτητικών εκλογών, τα εθνικιστικά συνθήματα, τα υβριστικά και ποδοσφαιρικά συνθήματα στις καταμετρήσεις, ο πανηγυρισμός της εκλογικής τους νίκης εξεζητημένα και με τρόπους που δεν σέβονται ούτε πολιτικούς αντιπάλους μα ούτε ακόμα και τους ίδιους τους, τους ψηφοφόρους. Έτσι συμπεριφέρονται στις πλείστες των περιπτώσεων οι υπόλοιποι, με προεξάρχουσες τη ΝΕΔΗΣΥ και την Πρωτοπορία.

Φωτεινή εξαίρεση η ΕΔΟΝ και η Προοδευτική. Όταν πρεσβεύεις τα συμφέροντα των εργαζομένων, επιδεικνύεις άλλο πολιτικό ήθος. Προσπαθείς να κτίζεις ιδεολογικο-πολιτικές σχέσεις, να παίρνεις πολιτική συνειδητή ψήφο, να πολιτικοποιείς τις φοιτητικές εκλογές, να βροντοφωνάζεις αντιιμπεριαλιστικά και πατριωτικά συνθήματα στις καταμετρήσεις, να πανηγυρίζεις την εκλογική σου νίκη μέσα σε πολιτικά πλαίσια σεβόμενος πλήρως την ετυμηγορία των ψηφοφόρων και δείχνοντάς τους ότι σοβαρά και υπεύθυνα θα προσπαθήσεις να τους βγάλεις ασπροπρόσωπους για την εμπιστοσύνη που σου έχουν δείξει. Έτσι είμαστε εμείς. Από άλλη πάστα καμωμένοι.

Έτσι είμαστε σήμερα. Δύο κόσμοι που παλιώνουν μεταξύ τους για το μέλλον. Δυο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι που δεν πρόκειται να καταλάβουν ποτέ ο ένας τον άλλο, γιατί είμαστε γεννημένοι διαφορετικά και αναγιωμένοι αλλιώτικα. Το πάλιωμα αυτό όμως των δυο κόσμων είναι που θα φέρει τη γέννα της νέας κοινωνίας, της ειρήνης, της αδελφοσύνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης.

*Γενικός Γραμματέας ΕΔΟΝ

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy