Με αφορμή τη μέρα ποίησης ρίχνουμε ξανά ποιήματα στον Ορίζοντα
Aspelia
aspelia, dengesiz bir mücevhersin
ve sazlıkların rüzgârdaki iç çekişi
aspelia, yengeçler ılık saatlerini kurarken
kızgın kumlara
benliğimle serpiliyorum
benliğinle dokuduğun yalnızlığa
aspelia, ürkütücü bir aşksızlık var
saat, tarih tanımayan bir kül
safir tenini göğüsleyen melez kanatlarımda
eğme kirpiklerini
solar bulutların
el-değmemiş yaprakları
Hüseyin Bahça
Ασπέλια
ασπέλια, είσαι ένα ασταθές κόσμημα
και τα καλάμια σου ο στεναγμός του ανέμου
ασπέλια, καθώς τα καβούρια ρυθμίζουν τα χλιαρά ρολόγια τους
στην θυμωμένη άμμο
εγώ διασκορπίζομαι με το είναι μου
στη μοναξιά που άγγιξες με το είναι σου
ασπέλια, υπάρχει μια απόκοσμη έλλειψη έρωτα
μια τέφρα που δεν γνωρίζει ώρα και ημερομηνία
στα υβριδικά μου φτερά που αντιστέκονται στο ζαφειρένιο σου δέρμα
μην χαμηλώνεις τις βλεφαρίδες σου
μαραίνονται τα παρθένα πέταλα
των συννέφων
Χιουσεΐν Μπαχτσά
Μετάφραση: Μαρία Σιακαλλή
Ο Πεσσόα στη Σουηδία
Οι Σουηδοί, όταν εκτιμούν κάποιον, βγάζουν τα χείλη από τα πρόσωπά τους και του τα πετούν. Όταν ήρθε ο Πεσσόα στη Στοκχόλμη με τη βία ασφαλώς, αφού δεν αγαπούσε τα ταξίδια, δεμένος με καραβοτσακισμένες λέξεις που υπήρχαν στα ποιήματά του, οδηγήθηκε πάραυτα για να ξεκουραστεί στα δώματα της κυρίας Χάλβιλ. Επειδή, όμως, ήξερε ότι η φιλόξενη κόμησσα θα ζητούσε ανταλλάγματα, ας πούμε ολονύχτιες συζητήσεις γύρω από το μέλλον της ποίησης, βγήκε για βόλτα αμέσως έξω για να μην επιστρέψει πίσω ποτέ. Ούτε περιχαρής αλλά ούτε λυπημένος πήρε το πρώτο τρένο για τον παγωμένο βορρά, εκεί όπου οι κάτοικοι περπατούν σκυφτοί και μερικοί έρπουν, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να πέσουν στο χάος που περιβάλλει τη γη. Ο βασιλιάς της Σουηδίας θορυβημένος από την εξαφάνιση του καλεσμένου άντρα κι από τον φόβο αντιποίνων ναύλωσε τα πιο φαλλικά παγοθραυστικά για ν΄αρχίσουν να τον ψάχνουν. Φημολογείται ότι οι Λάπωνες που δεν εκτιμούσαν τα νενομισμένα ούτε και τον ζεστό καιρό, τον έκρυψαν ανοίγοντας με ένα παραδοσιακό μαχαίρι μια πόρτα στον αέρα, μια τρύπα στο νερό. Εκεί μέσα ο φίλεργος ποιητής έζησε απομονωμένος και ασφαλής μέχρι το τέλος του βίου του. Έκτοτε δικαιολογείται η συγκρατημένη και επιφυλακτική αγάπη των άστομων Σουηδών.
Γιώργος Καλοζώης
Αβεβαιότητα
Τίποτα δεν είναι σίγουρο…
αν, τελικά, οι κηφήνες που πεθαίνουν
παίρνουν μαζί τους το ύστατο μυστικό της βασίλισσας,
στο πρώτο και τελευταίο ζευγάρωμά τους στον αέρα
αν τους προαγγέλλει καταστροφές χωρίς όνομα:
την καταδίκη τους σε σίγουρο θάνατο,
την καταδίκη της σε ισόβια μητρότητα
ή απλά τους λέει πως μια μέρα θα θάψει
τις ατέλειες αυτών που αγάπησε
σε μια ερημωμένη κυψέλη,
πως θα θρέψει με βασιλικό πολτό τις ανασφάλειές της
ως πρωταγωνίστρια της αοριστίας
ενός ζευγαρώματος χωρίς αύριο.
Η ύπαρξή της απαραίτητη πλέον μόνο για τις εργάτριες,
κι αυτές στείρες – χωρίς πάθος, χωρίς δάκρυα.
Νόρα Νατζαριάν
Το κεφάλι μου στα δυο
Τα μαλλιά μου είναι σαν της Joni Mitchell:
ίσια, μακριά και στη μέση χωρίστρα
λεπίδα χαράζει
το κεφάλι μου στα δυο∙
η δεξιά πλευρά για τους πιστούς,
η αριστερή για τους αμαρτωλούς
και από όλα τα μέτωπα
ελπίδα χαράζει
σαν πρόσφορο.
Αυγή Λίλλη
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy