Ποιος φταίει για τη μη επανένωση;

Του

Θεοχάρη Μασούρα*

Είναι πολλοί, κυρίως από το χώρο του ΔΗΣΥ, οι οποίοι ενώ παλαιότερα πολεμούσαν τον Μακάριο για την πολιτική του εφικτού, σήμερα τον κατηγορούν για την πολιτική του ευκταίου! Αντί, λένε, να παραχωρήσει βάση στους Αμερικανούς, τους πήγε κόντρα και πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Κινήματος των Αδεσμεύτων. Θυμίζουν μάλιστα το προσωνύμιο που του απένειμε ο Κίσιντζερ, Φιντέλ Κάστρο της Μεσογείου. Η ιστορική όμως πραγματικότητα δεν δικαιώνει την άποψή τους, γιατί οι ΗΠΑ από το 1962 επεξεργάστηκαν το σχέδιο Άτσεσον, που προνοούσε διχοτόμηση. Μετά το 1974 ξόφλησε και η πολιτική του «ανήκομε στη Δύση», γιατί οι Αμερικανοί όχι μόνο δεν ήταν διατεθειμένοι να υποστηρίξουν το δίκαιο της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά στήριζαν την Τουρκία, έναντι της Κύπρου και της Ελλάδας. Οι Αμερικανοί και οι πλείστες ευρωπαϊκές χώρες προωθούσαν τις επεκτατικές απαιτήσεις της Τουρκίας και πίεζαν τον Μακάριο να αποδεχτεί τη διχοτόμηση. Για την εξέλιξη λοιπόν του Κυπριακού δεν φταίει η αδέσμευτη πολιτική και η μη παραχώρηση ΝΑΤΟϊκής βάσης, αλλά η άρνηση πολλών Ελληνοκυπρίων να αντιληφθούν ότι η αμερικανική πολιτική αντιστρατευόταν τα συμφέροντα της ελληνικής Κύπρου.

Και αν όμως ο ιστορικός ερευνητής θα απονείμει το πρωταρχικό φταίξιμο για την κατάντια της Κύπρου στον Μακάριο και όχι στην πολιτική της Δεξιάς και της ΕΟΚΑ Β, που τορπίλλιζαν την πολιτική του εφικτού και του πραγματισμού, δεν θα είναι πειστικός. Το κυριότερο όμως θα είναι ότι θα αναφέρεται σε πράξεις που έγιναν στον παρελθόν και επομένως δεν ωφελούν το σήμερα. Παρελθόν π.χ. αποτελεί η δεκαετία Κληρίδη, που ενώ παρουσιαζόταν ως ορθολογιστής και πραγματιστής όταν ήταν εκτός του προεδρικού θώκου, αποδείχτηκε αιθεροβάμων, όταν έγινε Πρόεδρος, φτάνει να θυμηθούμε την εγκατάλειψη των ιδεών Γκάλι και τη στρατιωτικοποίηση του Κυπριακού με τους S300. Διότι είναι ένα το να περηφανεύονται οι συναγερμικοί ότι ο Κληρίδης ήταν ο πρώτος που μίλησε για ομοσπονδία στην Γκαλερί «Αργώ» το 1975 και είναι άλλο η πολιτική που ακολούθησε όταν βρέθηκε στο πηδάλιο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την ίδια αλλοπρόσαλλη πολιτική επέδειξε και επιδεικνύει ο Νίκος Αναστασιάδης, ως αρχηγός του ΔΗΣΥ, 2004 (Σχέδιο Ανάν) και ως πρόεδρος της Δημοκρατίας, 2012 – 2018 (Σχέδιο Γκουτέρες).

Ο Δημήτρης Χριστόφιας σε επιστολή του προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη («Χαραυγή», 20 Μαΐου 2018) αναφέρει: «Κάνω έκκληση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ανταποκριθεί στην πρόσκληση – πρόκληση Ακιντζί και να αποδεχθεί το πλαίσιο Γκουτέρες, ώστε να μπορέσει να επαναρχίσει η διαπραγματευτική διαδικασία του Κυπριακού». Στην επιστολή του ημερ. 16 Μαΐου, στον κ. Αναστασιάδη, γράφει: «Τον τελευταίο καιρό ο Μουσταφά Ακιντζί, που βρίσκεται σε πολύ πιο δεινή θέση από εσάς, ένεκα της κατοχής, τολμά να τα βάλει με τον Ερντογάν και τον Τσαβούσογλου, υπερασπιζόμενος την ομοσπονδία και την ταυτότητα των Τουρκοκυπρίων. Ο Ακιντζί ουσιαστικά αδειάζει την πλευρά μας όταν δηλώνει ότι δέχεται το σχέδιο Γκουτέρες και όταν την καλεί να δηλώσει αποδοχή. Στο ίδιο πνεύμα, με τον Δημήτρη Χριστόφια, κινείται και το άρθρο του συμβούλου του πρώην Πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κώστα Σημίτη, Γιώργου Πανταγιά, στον «Πολίτη», 20 Μαΐου 2018: «Η επίκληση της τουρκικής αδιαλλαξίας ούτε δικαιολογεί ούτε συγκαλύπτει την ατελέσφορη στρατηγική που ακολουθεί η Κύπρος. Το ναυάγιο του Κραν Μοντανά, αλλά και ο τρόπος που αντιμετωπίζεται το ευαίσθητο θέμα των υδρογονανθράκων, επιτείνει το αδιέξοδο, καλλιεργώντας στην κοινή γνώμη την αντίληψη ότι το Κυπριακό δεν είναι επιλύσιμο. Η παγίωση αυτού του κλίματος ενισχύει περαιτέρω τις δεξαμενές των απορριπτικών». Κλείνω με την αγωνία του ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ Τάκη Χατζηγεωργίου: «Το θέμα είναι να μη συνηθίσουμε την κατοχή». Κύριε Πρόεδρε, μήπως τελικά έχουν δίκαιο όσοι σας κατηγορούν ότι εσείς φταίτε για τη μη λύση;

*Φιλόλογος, πρώην διευθυντής σε σχολεία

Μέσης Εκπαίδευσης

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy