Πού οδηγεί η μη λύση

Του

Βενιζέλου Ζαννέττου*

 

Στα σαράντα και πλέον χρόνια που γίνονται προσπάθειες για να εξευρεθεί μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο πολιτικό μας πρόβλημα, κατατέθηκαν διάφορες σκέψεις και καταβλήθηκαν όντως προσπάθειες για να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα. Δυστυχώς, καμία από όλες αυτές τις προσπάθειες και όλες αυτές τις σκέψεις που κατατέθηκαν στο τραπέζι των συνομιλιών δεν καρποφόρησαν. Αποκορύφωμα όλων αυτών των προσπαθειών ήταν οι δύο τελευταίες Διασκέψεις στη Γενεύη και στο Κραν Μοντανά. Στη βάση του τι είπε ο ίδιος ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, η τελευταία Διάσκεψη στο Κραν Μοντανά θα μπορούσε να καταλήξει σε κάποιο αποτέλεσμα. Για λόγους όμως που έχουν σχέση με την προεκλογική εκστρατεία του Νίκου Αναστασιάδη, οδηγήθηκε και αυτή η προσπάθεια σε αδιέξοδο και αποτυχία. Απ’ αφορμή και αυτό το τελευταίο αδιέξοδο στο Κυπριακό, βγήκαν στη φόρα και τα ενδόμυχα κάποιων που ποτέ δεν πίστεψαν σε μια κοινά αποδεκτή λύση. Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, σ’ αυτή την τελευταία φάση των προσπαθειών για να καταλήξουν οι δύο πλευρές σε λύση, προτίμησε τη στάση που τήρησε, απλά και μόνο για να ικανοποιήσει τους αρνητές της λύσης για να τους έχει δίπλα του στην προσπάθειά του για να επανακτήσει την Προεδρία. Προτίμησε το γνωστό να είναι αρεστός σε κάποιους και όχι ωφέλιμος για τον τόπο. Αυτή η συμπεριφορά του Προέδρου δίνει το δικαίωμα στον καθένα να διερωτάται κατά πόσον ο ίδιος πιστεύει πραγματικά στην προσπάθεια να καταλήξουν οι δύο πλευρές σε μια κοινά αποδεκτή λύση. Ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Αναστασιάδης προσπάθησε να δικαιολογήσει τη στάση του στο Κραν Μοντανά με το βαρύγδουπο «ποιος από σας θα δεχόταν λύση με παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στο νησί και με εγγυήσεις με επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας», έδωσε την ευκαιρία στους αρνητές της λύσης να εκφράσουν αυτό που πραγματικά πιστεύουν, που είναι η δημιουργία ενός νέου ελληνικού κράτους και ας είναι η μισή Κύπρος. Είναι η διαφορετική έκφραση του «εμείς από εδώ και οι άλλοι από εκεί», το οποίο μεταφραζόμενο στην πράξη σημαίνει διχοτόμηση. Αυτή θα είναι η κατάληξη, αν η επιλογή μας θα είναι πως ο δρόμος της μη λύσης είναι και αυτή μια λύση, κάτι που και ο Μακαριώτατος με τυμπανοκρουσίες δήλωσε μερικές φορές.

Την απάντηση στο τι θα σημαίνει η επιλογή της μη λύσης, την έδωσε ο Τ/κ ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, σε πρόσφατη διάλεξή του στο πανεπιστήμιο «Εγγύς Ανατολής», όπου μεταξύ άλλων είπε πως «είτε αποδεχόμαστε μια δομή με δύο ίσες συνιστώσες πολιτείες, είτε εάν δεν μπορούμε να είμαστε κάτω από μία δομή, να συνεχίσουν οι δύο οντότητες τη ζωή τους δίπλα-δίπλα». Είπε επίσης ο Μουσταφά Ακιντζί πως «σε όλα τα κεφάλαια η τ/κ πλευρά επέδειξε ευελιξία και θετική, εποικοδομητική στάση, όπως και η Τουρκία», ενώ πρόσθεσε «η ε/κ πλευρά δεν επέλεξε να σκεφτεί τις επόμενες γενιές, αλλά τις επόμενες εκλογές». Πρόσθεσε και το εξής ο Ακιντζί: «Εάν θα υπάρξει λύση, θα γίνουν εδαφικές αναπροσαρμογές, δεν υπάρχει άλλος δρόμος σε αυτό. Εάν όμως δεν υπάρξει λύση θα συνεχίσουμε όπως είμαστε». Τώρα θα μου πείτε πως αυτά τα είπε ο ηγέτης των Τ/κ μπροστά στο δικό του ακροατήριο και είχε και αυτός τις δικές του σκοπιμότητες. Ωραία, θέλω να μου πει κάποιος με ποιο τρόπο θα πείσουμε την άλλη πλευρά σε περίπτωση που εμείς επιδιώξουμε τη «μη λύση» σαν λύση, να επιστρέψει εδάφη από αυτά που κατέλαβε από το 1974, να διώξει όλο τον κατοχικό στρατό και τους έποικους και να απαγορεύσει στην Τουρκία να έχει το πάνω χέρι σε αυτό το κομμάτι της πατρίδας μας.

*Μέλος Κ.Ε.ΑΚΕΛ