Του Νίκου Ντενισλή
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση ενημερώθηκα από τα μέσα ενημέρωσης για την επερχόμενη διοργάνωση του συνεδρίου ILGA-Europe για πρώτη φορά στην Κύπρο.
Το ILGA-Europe ξεκίνησε αρχικά (όπως μαρτυρούν και τα αρχικά του ονόματός του: International Lesbian and Gay Association) ως ένας οργανισμός για την καταπολέμηση των διακρίσεων που υπήρχαν εις βάρος ομοφυλόφιλων ατόμων, δηλαδή ατόμων που ελκύονταν ερωτικά από άτομα του ίδιου φύλου. Στη συνέχεια όμως εντάχθηκαν και άλλα ζητήματα όπως η αμφισεξουαλικότητα, η ταυτότητα φύλου και γενικότερα οτιδήποτε παρεκκλίνει από τη «νόρμα» (δηλαδή οτιδήποτε δεν εμπίπτει ούτε στην κατηγορία «γυναίκα που ελκύεται απόκλειστικά από άντρες» ούτε στην κατηγορία «άντρας που ελκύεται αποκλειστικά από γυναίκες»). Φυσικά, στις μέρες μας, ακόμα και η «νόρμα» είναι αρκετά δύσκολο να προσδιοριστεί. Δηλαδή: υπάρχουν όντως έννοιες όπως «απόλυτα άντρας», «απόλυτα γυναίκα», «απόλυτα ομοφυλόφιλος» και «απόλυτα ετεροφυλόφιλος»; Ή μήπως το απόλυτο δεν υπάρχει και αυτό που υπάρχει είναι ένα φάσμα όπου ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ξεχωριστή ταυτότητα ως προς το φύλο και ως προς το σεξουαλικό του προσανατολισμό;
Στην Κύπρο μέχρι πρότινος υπήρχαν συγκεκριμένα κοινωνικά στερεότυπα (μοντέλα;) και ρόλοι. Πολλοί παράγοντες προωθούσαν διαμέσου των διάφορων θεσμών (οικογένεια, σχολείο, εκπαίδευση κλπ) συγκεκριμένους «κανόνες» (νόρμες;) για το πώς [πρέπει να] είναι ο άντρας, η γυναίκα και το ζευγάρι. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν περιπτώσεις ατόμων που «παρέκκλιναν» από τα εν λόγω μοντέλα. Εντούτοις αυτές οι περιπτώσεις ήταν πάντοτε στο σκοτάδι, δεδομένου του στίγματος που αντιμετώπιζαν παλαιότερα (και ίσως ακόμα να αντιμετωπίζουν) άτομα που «παρεκκλίνουν από τη νόρμα».
Δεν αμφισβητεί βέβαια κανείς την πρόοδο που έχει επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια: δημόσιες συζητήσεις/ενημερωτικές εκδηλώσεις για τις διάφορες εκφάνσεις φύλου/σεξουαλικότητας έχουν συναντήσει ευρεία αποδοχή από το κοινό. Στο Φεστιβάλ LGBT-Pride (LGBT: Lesbian Gay Bisexual Transgender) συρρέει κάθε χρόνο πλήθος κόσμου (οι διοργανωτές κάνουν λόγο για πέραν των 4000 χιλιάδων ατόμων). Είναι ωστόσο σημαντικό να μην δημιουργηθεί η εντύπωση ότι τα LGBT άτομα είναι «εξωτικό φρούτο» που φυτρώνει μόνο κάθε τελευταίο Σάββατο του Μάη στο Pride. Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος στο φολκλορικό φεστιβάλ «Κατακλυσμός» (στη Λάρνακα) απαγγέλθηκε το ποίημα «Οι Ρακέττες» στην κυπριακή διάλεκτο που αναφερόταν στο φλερτ μεταξύ ανδρών στην παραλία, χωρίς να υπάρξουν οποιεσδήποτε αρνητικές αντιδράσεις. Αν και αυτό δεν σημαίνει πως όλα είναι ρόδινα, είναι έστω μια ένδειξη ότι ο κόσμος αρχίζει σιγά σιγά ν’ αντιλαμβάνεται ότι η κυπριακή κοινωνία περιέχει ανθρώπους κάθε λογής και δεν πρέπει να περιθωριοποιείται κανένας. Εντούτοις, το πρόσφατο περιστατικό ομοφοβικής βίας έξω από γνωστό αρτοποιείο στη Λευκωσία καταδεικνύει ότι ακόμα υπάρχει δουλειά να γίνει.
Φέτος το συνέδριο του ILGA-Europe θα ασχοληθεί με μια ευρεία γκάμα θεμάτων, π.χ. πώς είναι η επιθυμητή τελική μορφή της κοινωνίας, πώς μπορούν όλοι να επωφεληθούν, ποιοί μένουν πίσω και άλλα παρόμοια ερωτήματα. Κλείνοντας, θα ήθελα να επαναλάβω τα λόγια της γνωστής ακτιβίστριας Elise Ottesen-Jensen: “Ονειρεύομαι μία μέρα όταν όλοι οι άνδρες και όλες οι γυναίκες θα είναι ίσοι και η σεξουαλικότητα μία έκφραση ειλικρίνειας, απολαυσης και τρυφερότητας”.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
