Συνεργατισμός: Μάχη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς

Του

Σωτήρη Βλάχου

Για «διάσωση» του Συνεργατισμού κατέβηκε η Altamira στην Κύπρο. Σε μια εποχή που όλα σκιάζονται από το κραχ του 2008, που ήταν η μεγάλη προειδοποίηση ότι οι νεοφιλελεύθερες μέθοδοι είχαν φτάσει στα όριά τους. Οι φούσκες στα χρηματιστήρια, στα ακίνητα, που έμπαιναν υποθήκη για να εξασφαλιστούν δάνεια για να στηρίξουν την ελεύθερη αγορά διογκώνοντας συνεχώς το χρέος, είχαν το τίμημά τους. Και όμως, αντιμετωπίζοντας την κρίση που προκάλεσε ένα χρέος ύψους 142 τρις το 2007, «το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε κατά $57 τρις μέσα σε επτά χρόνια (με το τέλος του 2014)… ενώ το χρέος της Κίνας σαν ποσοστό του ΑΕΠ στέκει τώρα πιο ψηλά από αυτό των ΗΠΑ» (The Gurdian). Αυτά τα απίστευτα επιβεβαιώνουν πολλές πηγές. Με το τέλος του 2016 το χρέος ανέβηκε στα 230 τρις δολάρια (ING). Ποσό μεγαλύτερο από τρεις φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ. Ποσό που το 1981 στεκόταν μόλις στα 10 τρις, αποτελώντας μικρό μόνο μέρος του παγκόσμιου ΑΕΠ. Ανάλογες πληροφορίες και από αλλού. «Το παγκόσμιο χρέος ξεπέρασε το 325% του ΑΕΠ το 2016… καθώς το δημόσιο χρέος σημείωσε μεγάλη άνοδο, σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (Institute for International Finance). O παραλογισμός της αύξησης του χρέους για να αντιμετωπιστεί η κρίση χρέους είναι εξόφθαλμος. Τόσο που εντοπίζεται και από τα δικά τους σαλόνια. «Οκτώ χρόνια πριν ένα χρέος τόσο ψηλό που δεν ήταν βιώσιμο, ήταν η ρίζα της χειρότερης ύφεσης από τη Μεγάλη Κρίση. Παρόλ’ αυτά το παγκόσμιο χρέος είναι πολύ πιο ψηλό τώρα από τα επίπεδα του 2008. Και όπως με εκατομμύρια αγοραστές σπιτιών τότε, πολλοί από τους σημερινούς αγοραστές οφείλουν ποσά που θα μπορούσαν να μετατραπούν σε συντριπτικά βάρη αν η παγκόσμια οικονομία έμπαινε σε μια νέα ύφεση» (Los  Angeles Times). Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ακριβώς πότε θα υπάρξει το νέο κραχ στην παγκόσμια οικονομία, αλλά μόνο ανόητοι θα μπορούσαν να μην δουν ότι έρχεται. Οι ενδείξεις έρχονται από παντού. Με πιο πρόσφατη που εντοπίσαμε, αυτή στο Bloomberg, στις 25 Αυγούστου, της Lisa Fleisher, με τίτλο: «Τράπεζες της Wall Street στέλνουν προειδοποιητικά σήματα»(Warning Signals). «Μπορεί να είμαστε κοντά σε μια ύφεση. Η ανοδική πορεία των τραπεζών φτάνει στο τέλος της… όπως ακριβώς έκαναν πλησιάζοντας στην κρίση του 2007, οι επενδυτές…». Μόνο ανόητοι θα μπορούσαν να μην δουν ότι έρχεται η κρίση. Ή οι σημερινοί προγραμματιστές του διεθνούς κεφαλαίου. Τους οποίους μπορείς να κατηγορήσεις για χίλια πράγματα αλλά όχι για ανοησία. Απλά στα χέρια τους δεν έχουν επιλογές, από τη στιγμή που οι τράπεζες είναι οι αφέντες τους σύμπαντος και ο στόχος των προγραμματιστών του κεφαλαίου είναι η διατήρησή τους σε ιδιωτικά χέρια. Θα συνεχίσουν τα κράτη να χρεώνονται για να τις διασώζουν; Ο Συνεργατισμός στην Κύπρο πρέπει να επιστρέψει στους πραγματικούς του ιδιοκτήτες. Με την αμέριστη συμπαράσταση του κράτους και τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια. Δεν είναι όμως αρκετές οι προθέσεις οποιουδήποτε για να γίνει αυτό εφικτό, σε μια μάχη που δεν είναι πια κυπριακή. Είναι ξεκάθαρο ότι η μάχη δεν μπορεί να είναι μάχη μόνο της κυπριακής αριστεράς. Μόνο με συμμαχίες με το ευρωπαϊκό κίνημα, με την αριστερά, μπορεί η μάχη για επιστροφή του Συνεργατισμού στους πραγματικούς του ιδιοκτήτες να έχει αποτέλεσμα.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy