Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση με επικεφαλής τη Μέρκελ

* Εσωκομματική ψηφοφορία για την επικύρωση ή μη της συμφωνίας για συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες

Του ανταποκριτή μας στο Βερολίνο, Παντελή Βαλασόπουλου

Ξεκινά την εβδομάδα αυτή η εσωκομματική ψηφοφορία των μελών του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος για την επικύρωση ή μη της συμφωνίας κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού με τους Χριστιανοδημοκράτες, την ώρα που οι Σοσιαλδημοκράτες συνταράσσονται από μια κρίση χωρίς προηγούμενο και καταρρέουν δημοσκοπικά.

Τα 470.000 μέλη των Σοσιαλδημοκρατών καλούνται σε λίγες ημέρες να αποφασίσουν με ψηφοφορία εάν θέλουν τελικά τη συνεργασία με το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα για ακόμη μια τετραετία.

Τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας αυτής αναμένεται να ανακοινωθούν στις 4 Μαρτίου και τότε όχι μόνον η γερμανική κοινή γνώμη, αλλά και η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος, θα γνωρίζουν εάν η Γερμανία θα αποκτήσει επιτέλους μια σταθερή κυβέρνηση για την επόμενη τετραετία, ή αν η χώρα θα πάει εκ νέου σε εκλογές και σε έναν κύκλο νέας πολιτικής αστάθειας.

Εναντίον της συμφωνίας για κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού τάσσεται η αριστερή πτέρυγα του κόμματος, αλλά κυρίως η νεολαία, της οποίας ο ιδιαίτερα δυναμικός πρόεδρος, Κέβιν Κίνερτ, έχει ήδη ξεκινήσει καμπάνια, ώστε τα μέλη του κόμματος να πουν όχι στο μεγάλο συνασπισμό.

Γεγονός είναι πως η συμφωνία που επιτεύχθηκε πριν δύο εβδομάδες μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί μεγάλη επιτυχία για τους Σοσιαλδημοκράτες. Κατάφεραν να πάρουν πέντε υπουργεία, ανάμεσά τους τα πολύ σημαντικά Οικονομικών και Εξωτερικών.

Ο Μάρτιν Σουλτς, που ηγήθηκε των διαπραγματεύσεων, πέτυχε όχι μόνον να πάρει τα δύο αυτά σπουδαία υπουργεία, αλλά και να πραγματοποιήσει το βασικό του στόχο, δηλαδή το να γίνει η ευρωπαϊκή πολιτική, αλλά και η μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης, ουσιαστικός πυλώνας της πολιτικής της νέας κυβέρνησης.

Με άλλα λόγια θα πρόκειται για μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση με επικεφαλής την Άνγκελα Μέρκελ των Χριστιανοδημοκρατών.

Η… αποκαθήλωση Σουλτς

Όλα τα παραπάνω όμως δεν εμπόδισαν την κρίση να χτυπήσει το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, με τον Μάρτιν Σουλτς να παραιτείται από το αξίωμα του προέδρου, αλλά και την προοπτική να γίνει Υπουργός Εξωτερικών, καθώς ξέσπασε διαμάχη για το μοίρασμα των υπουργείων, αλλά και οργή ανάμεσα στα μέλη των Σοσιαλδημοκρατών και την κοινή γνώμη προς τον Μάρτιν Σουλτς, μια και ο τελευταίος δήλωνε αρχικά πως δεν θα έπαιρνε μέρος σε μια κυβέρνηση υπό την Καγκελάριο Μέρκελ.

Τώρα ένα έκτακτο συνέδριο -στις 22 Απριλίου- αναμένεται να υπερψηφίσει την υποψηφιότητα της Αντρέα Νάλες για την προεδρία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, καθιστώντας την και ως την πρώτη γυναίκα στο αξίωμα αυτό στα 135 χρόνια στην ιστορία των Σοσιαλδημοκρατών.

Άγνωστο παραμένει τη στιγμή αυτή το ποιος θα είναι ο Σοσιαλδημοκράτης νέος Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας.

Ο νυν ΥΠΕΞ, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, παραμένει υπηρεσιακά στο πόστο του, έχει όμως προκαλέσει την οργή των συντρόφων του για τον άκομψο τρόπο με τον οποίο αντέδρασε όταν έμαθε πως ο Μάρτιν Σουλτς θα τον διαδεχθεί.

Ένα άλλο όνομα που ακούγεται για τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών είναι αυτό του Χάικο Μάας, του νυν Υπουργού Δικαιοσύνης.

Ο Γκάμπριελ όμως εξακολουθεί να παραμένει, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο δημοφιλέστερος πολιτικός στη Γερμανία, ενώ οι ίδιες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η γερμανική κοινή γνώμη προτιμά να συνεχίσει ο ίδιος να είναι επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Διλήμματα με αναταράξεις

Συνεπώς τα διλήμματα μέσα στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα είναι πολύ μεγάλα και προκαλούν ισχυρές αναταράξεις.

Αυτό όμως που ιδιαίτερα προβληματίζει είναι η συνεχής δημοσκοπική κατάρρευση του κόμματος, κατάρρευση που έχει λάβει ιστορικές διαστάσεις.

Όπως δείχνει η τελευταία δημοσκόπηση, που παρουσίασε μόλις τις προηγούμενες μέρες το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο ARD, οι Σοσιαλδημοκράτες τώρα βρίσκονται στο 16%. Πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό που έχει ποτέ καταγραφεί στην ιστορία του κόμματος. Και το χειρότερο από όλα είναι πως βρίσκονται μόλις μια μονάδα μπροστά από το ακροδεξιό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία», που παρουσιάζει συνεχή άνοδο και έχει φθάσει στις δημοσκοπήσεις στο 15%.

Την ίδια ώρα οι Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ βρίσκονται στο 33%.

Αν τώρα προστεθούν τα ποσοστά των δύο γερμανικών κομμάτων, που σχεδιάζουν να συνεργασθούν σε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, τότε κανείς παρατηρεί πως δεν διαθέτουν την πλειοψηφία.

Αυτό σημαίνει πως θα πρόκειται για μια κυβέρνηση που ουσιαστικά θα είναι αποδυναμωμένη και δεν θα διαθέτει τη στήριξη που απαιτείται από τους ψηφοφόρους, τουλάχιστον για την ώρα.

Πολιτικοί αναλυτές, όμως, επισημαίνουν πως η κυβερνητική συνεργασία Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών φαίνεται να αποτελεί μονόδρομο.

Εάν η συνεργασία αυτή δεν πραγματοποιηθεί τελικά, η χώρα θα οδηγηθεί ξανά σε εθνικές εκλογές. Με τα αποτελέσματα, ωστόσο, των δημοσκοπήσεων να εμφανίζονται τόσο απογοητευτικά, ούτε οι Χριστιανοδημοκράτες ούτε οι Σοσιαλδημοκράτες θα επιλέξουν εθελοντικά το δρόμο μιας νέας εκλογικής αναμέτρησης.

Το βασικό ζήτημα τώρα είναι εάν την ανάλυση αυτή ενστερνίζονται και τα μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και μπροστά στο φόβο νέων εκλογών ψηφίσουν τελικά υπέρ του νέου μεγάλου συνασπισμού.

Κανείς για την ώρα δεν γνωρίζει ποιο θα είναι τελικά το αποτέλεσμα που θα βγάλουν οι εσωκομματικές κάλπες στις 4 Μαρτίου.

Οι αναλυτές που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα υποστηρίζουν πως το κλίμα αυτή τη στιγμή είναι τελείως διχασμένο και οι πιθανότητες να υπερψηφιστεί μια νέα κυβέρνηση με τους Χριστιανοδημοκράτες βρίσκεται στο 50%.

Κάτι τέτοιο σημαίνει πως όλα είναι ανοιχτά, κανείς δεν γνωρίζει τι θα βγάλει η κάλπη των Σοσιαλδημοκρατών και κανείς επίσης δεν ξέρει εάν στις 4 Μαρτίου θα ξεκινήσει η νέα εποχή του μεγάλου γερμανικού συνασπισμού.

Επίσης, κανείς δεν μπορεί να πει το πως το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα θα καταφέρει να εξέλθει της κρίσης αυτής, που μοιάζει να είναι από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του.

Η σωστή επιλογή θα είναι ο δρόμος της κυβέρνησης με τους Χριστιανοδημοκράτες με έντονη τη σοσιαλδημοκρατική σφραγίδα, ή θα  πρέπει το κόμμα να επιστρέψει στην αντιπολίτευση, να ανασυνταχθεί και να ανανεωθεί σε όλους τους τομείς;

Η πρωτόγνωρη αυτή κρίση που συνταράσσει τη γερμανική πολιτική σκηνή συνεχίζει να προκαλεί ανησυχία στους υπόλοιπους Ευρωπαίους, αλλά και στους συμμάχους της Γερμανίας έξω από την ΕΕ.

Μια κρίση που, εάν συνεχισθεί, αναμένεται πως θα καταστεί και κρίση της ΕΕ.