Μοιράστηκε γενναιόδωρα μαζί μας πώς τα υπέροχα μάτια του παρατηρούσαν τη ζωή

Στιγμές και πρόσωπα του κυπριακού θεάτρου

Μοιράστηκε γενναιόδωρα μαζί μας πώς τα υπέροχα μάτια του παρατηρούσαν τη ζωή

της Μαρίνας Μαλένη

Ιάκωβος Καμπανέλλης και Ο Δρόμος περνά από μέσα, ΘΟΚ

Από την ψυχή μας… Από κει πέρασε ο Δρόμος. Το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη που ανέβηκε από τον ΘΟΚ το 1994 σε σκηνοθεσία του ιδίου με τη συνεργασία του Φαίδρου Στασίνου ήταν μια πολύ ξεχωριστή στιγμή στη δική μου [δια]μόρφωση και επαγγελματική θεατρική ζωή μου που ξεκινούσε τότε. Στο έργο είχα την τύχη ως ηθοποιός να παίζω μαζί με τον -μετέπειτα- σύζυγό μου Βαρνάβα Κυριαζή, σε μια εξαίσια διανομή με εκλεκτούς συναδέλφους: τον Δημήτρη Ξύστρα, την Τζένη Γαϊτανοπούλου και τον Στέλιο Καυκαρίδη. Σκηνικά και κοστούμια έκανε ο αγαπημένος Νίκος Κουρούσιης.

Η όλη διαδικασία ανεβάσματος του έργου θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μου, με τον ίδιο τον αξέχαστο Ιάκωβο Καμπανέλλη να κατεβαίνει στην Κύπρο και να μένει εδώ με τη σύζυγό του, διδάσκοντάς μας ο ίδιος όχι μόνο το έργο, αλλά και πολλά πράγματα για τη ζωή, την ανθρωπιά, τις σχέσεις, για το πώς μπορείς να είσαι ένας γλυκός άνθρωπος κι ένας μεγάλος συγγραφέας, να έχεις μια μεγάλη καρδιά και ένα ιδιοφυές μυαλό, μια απύθμενη φαντασία με μια ασύλληπτη αντίληψη, να μας έχει κάνει να αντιληφθούμε στην πράξη πώς η μεγαλοσύνη εκφράζεται μέσα από την απλότητα, πώς η σύμπνοια είναι πιο ουσιαστική σα βγαίνει μέσα από την ελευθερία…

Θυμάμαι πως παγώσαμε όταν ακούσαμε πως ο Ιάκωβος Καμπανέλλης ενώ ήταν εδώ στην Κύπρο, έπαθε έμφραγμα μυοκαρδίου. Αλλά λίγες μόνο μέρες μετά επέστρεψε στην παρέα μας ακμαιότατος, περιγράφοντάς μας έκπληκτος και περήφανος συνάμα πως οι γιατροί έμειναν άφωνοι ανακαλύπτοντας πως η -μεγάλη λέω εγώ- καρδιά του είχε κάνει ένα φυσικό μπάι πας, και όλα ήταν καλά: με την αγαπημένη του σύζυγο Νίκη, φύλακα άγγελό του στο πλευρό του και πάλι στην πρόβα και κάθε βράδυ μετά, στα ταβερνάκια, μαζί μας. Να μοιράζεται τα συναπαντήματα που τον ενέπνευσαν να γράψει το έργο, να μιλά για τους ανθρώπους που συνάντησε με εφηβική αγάπη για τη ζωή και να τους περιγράφει τόσο ζωντανά, σαν να τους είχε εκεί μπροστά του! Να μας κάνει να τους βλέπουμε κι εμείς με τα μάτια του και να είναι ενθουσιασμένος σα μικρό παιδί για το πώς συμπεριφέρονταν, πώς παραστρατούσαν, πώς έκρυβαν γιγαντιαίες απογοητεύσεις και πίκρες ή θυμούς σε μια μόνο λεξούλα μέσα απ’ τα δόντια τους, πώς μεθούσαν με ζωή κι ερωτεύονταν αψηφώντας βουνά-εμπόδια που υψώνονταν μπροστά τους.

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης μάς χάρισε σπάνιο δώρο: μοιράστηκε γενναιόδωρα μαζί μας πώς τα υπέροχα μάτια του παρατηρούσαν τη ζωή και την έκαναν έμπνευση για να γράφει και να αλλάζει τον κόσμο. Γιατί ο Δρόμος περνά από μέσα. Δεν αλλάζεται αυτό…

Η 27η Μαρτίου γιορτάζεται ως η Παγκόσμια Mέρα Θεάτρου και αποφασίσαμε να ζητήσουμε από ανθρώπους που αγαπούν το θέατρο να μας μιλήσουν για μια σημαντική για τον καθένα/την καθεμιά στιγμή –μια στιγμή που είτε την έζησαν, είτε άκουσαν ή διάβασαν γι’ αυτήν– ή για ένα σημαντικό γι’ αυτούς πρόσωπο του κυπριακού θεάτρου

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy