Στην αναχαίτιση της διάλυσης της Ευρώπης

Του Σωτήρη Βλάχου

Νέες μεγάλες δυνατότητες αναδύονται ξανά στην προσπάθεια αναχαίτισης της διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προκαλεί η κρίση και οι καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί.

Η μεγαλειώδης άνοδος του Εργατικού Κόμματος Βρετανίας και πάνω απ’ όλα το πρόγραμμα πάνω στο οποίο επιτεύχθηκε αυτή η άνοδος, βάζουν τις βάσεις για μια άλλη ευρωπαϊκή ατζέντα, που θα συσπειρώσει τους λαούς για μια Ευρώπη πραγματικά των λαών.

Ανέτρεψε όλες τις δημοσκοπήσεις το Εργατικό Κόμμα Βρετανίας με πρόγραμμα πιο αριστερό από το 1945. Και έκοψε τη διαφορά από τους Συντηρητικούς από το 24% στο 2,5% μέσα σε λίγες βδομάδες.

«Το Εργατικό Κόμμα κάτω από την ηγεσία μου θα σταθεί για απόλυτη ρήξη με αυτό το σαθρό σύστημα…»

«Θα δώσουμε στις κοινότητες πλούτο και έλεγχο…»

«Θα ξαναβάλουμε το Δημόσιο στην οικονομία…»

Με αυτές τις δημόσιές του τοποθετήσεις συμπλήρωνε ο Κόρμπιν το πρόγραμμα των Εργατικών που διεκδικεί επανεθνικοποίηση των σιδηροδρόμων, της υγείας, εθνικοποίηση της υδροδότησης.

Για τρεισήμισι περίπου δεκαετίες ζητά τα ίδια πράγματα και πρωτοστάτησε στους αγώνες ενάντια στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, ενάντια στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, ακόμα και όταν η ηγεσία των Εργατικών συμμετείχε σε αυτά. «Δεν υπάρχει καμιά δικαίωση του προγραμματισμένου πολέμου ενάντια στο Ιράκ» είχε δηλώσει πριν το ξέσπασμα του πολέμου.

Υιοθέτηση όμως τέτοιων προγραμμάτων από μαζικά εργατικά κόμματα δημιουργεί εντελώς νέα δεδομένα στην Ευρώπη. Και στην προοπτική εκλογής τέτοιων κομμάτων σε ευρωπαϊκές χώρες, κάτι που στη Βρετανία είναι πια το πιο πιθανό, η ευρωπαϊκή συνεργασία ενάντια στα μνημόνια και υπέρ των εργαζομένων είναι πια μια ρεαλιστική πολιτική.

Το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης το 2008 ακολουθήθηκε από την αναπόφευκτη όξυνση των καπιταλιστικών ανταγωνισμών. Στις ΗΠΑ αυτή η όξυνση έφερε τον Τραμπ και δημιούργησε ήδη κλίμα σύγκρουσης ακόμα και με τους Ευρωπαίους, που τρομάζει τον κάθε απλό άνθρωπο σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Στην Ευρώπη η όξυνση εκφράζεται σήμερα με τη νίκη της εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε. και την «πολεμική» διαπραγμάτευση που ξεκίνησε. Εκφράζεται με τη συνεχή ενδυνάμωση τους ακροδεξιού μορφώματος της Λεπέν στη Γαλλία.

Τα μεγάλα λόγια για την Ευρώπη των λαών και της συνεργασίας που δεν τσιγκουνεύονταν να χρησιμοποιούν όσο το ζήτημα ήταν ο διαμοιρασμός κερδών, μετά το 2008, που είναι πια θέμα «διαμοιρασμού» ζημιών, αντικαθιστώνται με την υιοθέτηση της ρητορική της εθνικής σωτηρίας από ολοένα και περισσότερες δυνάμεις της δεξιάς. Ο στόχος της εξόδου από το ευρώ που θα επιτρέψει τις ανοικτές οικονομικές συγκρούσεις της δεκαετίας του 1930 και τη φρίκη στην οποία οδήγησαν, γίνεται ολοένα και πιο κοινός.

Γι’ αυτό οι πρόσφατες εξελίξεις στη Βρετανία είναι εξαιρετικές εξελίξεις. Που συμπληρώνονται με ένα ανέλπιστο τρόπο από τις εξελίξεις στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Στο κέντρο του καπιταλιστικού κόσμου, την υπερδύναμη, που οι πολιτικές επιλογές για δεκαετίες ήταν μεταξύ των δύο πτερύγων του νεοφιλελευθερισμού και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, παρουσιάστηκε το φαινόμενο Σάντερς. Του δηλωμένου σοσιαλιστή Σάντερς, που στη Γη των ιδιωτικών τραπεζών, που ελέγχουν τις τύχες των λαών, δηλώνει την ανάγκη δημιουργίας δημόσιας τράπεζας που να λειτουργήσει για να εξυπηρετήσει τον κόσμο. Και καταγράφεται σαν ο δημοφιλέστερος πολιτικός στην ιστορία των ΗΠΑ.

Ενθουσιασμό εξέφρασε ο Σάντερς για την επιτυχία του Βρετανικού Εργατικού Κόμματος. Και έδωσε στήριξη στον Κόρμπιν.

«Ο Κόρμπιν έδειξε πολύ κουράγιο στην αντιμετώπιση ορισμένων οικονομικών ζητημάτων… συγχαίρω τον Κόρμπιν… χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση.. από τον κόσμο για τον κόσμο και όχι για τους δισεκατομμυριούχους και τους μεγάλους πολυεθνικούς οργανισμούς».

Νέες ρεαλιστικές δυνατότητες παρουσιάζονται για την αριστερά για το κτίσιμο διεθνών συνεργασιών για ανατροπή της πορείας κατακερματισμού της Ευρώπης και του κόσμου στη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού ανταγωνισμού.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy