Τα λόγια είναι οι άνεμοι της ψυχής

Της Ελένης Μαύρου

Η φράση του Πυθαγόρα στον τίτλο του άρθρου είναι αφιερωμένη σε όσους ψέλλιζαν τις προηγούμενες μέρες ότι άλλα εννοούσε ο Υπουργός Παιδείας όταν έλεγε στον αρχηγό του ΕΛΑΜ ότι «οι απόψεις σας είναι πάντα καλοδεχούμενες και οι αξίες και αρχές σας είναι και δικές μας αξίες και δικές μας αρχές».

Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, και μόνο η επίσκεψη Υπουργού σε γραφεία νεοφασιστικού κόμματος θα ξεσήκωνε κατακραυγή. Στην Κύπρο, η σιωπή του Προέδρου της Δημοκρατίας και της κυβέρνησής του είναι εκκωφαντική. Το ίδιο εκκωφαντική, δυστυχώς, είναι η σιωπή και των περισσότερων πολιτικών κομμάτων. Αυτό δεν είναι όμως το κύριο.

Ο κ. Χαμπιαούρης, αλλά και ολόκληρη η κυβέρνηση Αναστασιάδη, θα ’πρεπε να ντρέπονται και μόνο στην ιδέα ταύτισης με το παράρτημα της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο (παραδοχή Χρίστου Χρίστου, στο ΣΙΓΜΑ, 18.09.2013). Μιας εγκληματικής οργάνωσης που δικάζεται για ανθρωποκτονία από πρόθεση, επιθέσεις, οπλοκατοχή και πολλά άλλα αδικήματα. Μιας οργάνωσης της οποίας τα στελέχη δηλώνουν θαυμαστές του χιτλεροφασισμού.

Η επανεμφάνιση του νεοναζισμού, μετά τα πάνδεινα που υπέστη η ανθρωπότητα από το σκοτεινό αυτό ιδεολόγημα, πηγάζει από τη βαθιά κρίση της δημοκρατίας. Θα παραμείνει όμως στην πολιτική σκηνή και στη ζωή μας μόνο αν η δική μας άγνοια, αδιαφορία ή ανοχή το επιτρέψει.

Ποια ήταν η αντίδραση της πολιτείας όταν ακροδεξιοί τραμπούκοι επιτέθηκαν με λοστούς σε μετανάστες στη Λεμεσό, όταν μαχαίρωναν Τουρκοκύπριο μουσικό στη Λάρνακα, όταν πετροβολούσαν τουρκοκυπριακά αυτοκίνητα, όταν βλέπαμε τον ναζιστικό χαιρετισμό ή τη σβάστικα σε ποδοσφαιρικές κερκίδες, όταν βρεθήκαμε αντιμέτωποι με νεοφασίστες, παραταγμένους στρατιωτικά, ντυμένους στα μαύρα και με τα ρόπαλα τυλιγμένα στις ελληνικές σημαίες;

Δεν έχει ευθύνη η πολιτεία όταν ο αρμόδιος Υπουργός Δικαιοσύνης δίνει κάλυψη στο φασισμό δηλώνοντας ότι δεν υπάρχουν οργανώσεις ή κινήματα που προωθούν την ξενοφοβία και το ρατσισμό ή διακατέχονται από άκρατο εθνικισμό;

Δεν έχει ευθύνη η Εισαγγελία για το γεγονός ότι κανένα περιστατικό από όσα αναφέρονται πιο πάνω δεν πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης ή η Αστυνομία για την ασύγγνωστη αδιαφορία που επέδειξε σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις;

Δεν έχουν ευθύνη εκείνα τα πολιτικά κόμματα που δίνουν κοινοβουλευτική κάλυψη στο φασισμό;

Δεν έχουν ευθύνη συγκεκριμένα ΜΜΕ και δημοσιογράφοι για τον εξωραϊσμό του φασισμού;

Δεν έχει ευθύνη ο Αρχιεπίσκοπος όταν δηλώνει ότι το ΕΛΑΜ «είναι μορφωμένα παιδιά, ενδιαφέρονται για τον τόπο και οι απόψεις τους είναι κρυστάλλινες»;

Δυστυχώς, μετά και το άνοιγμα του Προέδρου Αναστασιάδη προς το ΕΛΑΜ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, είναι φανερό πως κάποιοι επενδύουν πολιτικά στην ακροδεξιά, σε ό,τι χειρότερο υπάρχει σε αυτή τη χώρα – ανθρώπους τυφλωμένους από τον εθνικισμό και τις προκαταλήψεις.

Η ιστορία όμως διδάσκει ότι αν σήμερα οι φασίστες χτυπούν ξένους, ομοφυλόφιλους, αριστερούς, δεν είναι μακριά η μέρα που θα επιτεθούν σε όποιον τολμήσει να σταθεί απέναντί τους. Και δεν έχουμε περιθώρια να αφήσουμε να μας οδηγήσουν πίσω στην εποχή που οι πλειοψηφίες σιωπούσαν φοβούμενες την εξαλλοσύνη και το φανατισμό μιας μικρής μειοψηφίας.

Υστερόγραφο: Ο ίδιος Υπουργός είχε το θράσος

πριν από λίγες μέρες να απευθύνει χαιρετισμό σε συνέδριο με τίτλο «Προσεγγίζοντας το Ολοκαύτωμα μέσα από τον παιδαγωγικό φακό». Διερωτώμαι αν μετέφερε και στο συνέδριο αυτά που λέει ο Ν. Μιχαλολιάκος για τον Χίτλερ («Έχουμε χρέος να τιμήσουμε τη μνήμη Εκείνου, έχουμε ανάγκη ζωτική να τιμούμε τους ήρωες της ιδέας μας») ή ο Ηλ. Κασιδιάρης, ο οποίος από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων δήλωσε «αρνητής του Ολοκαυτώματος».