Τεράστιοι κίνδυνοι από την πώληση δανείων σε τρίτους

Τα επενδυτικά ταμεία δρουν μόνο κερδοσκοπικά και το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι η τύχη της περιουσίας των νοικοκυριών

Συνεντεύξεις στην Αθηνά Ξενοφώντος

Διιστάμενες είναι οι απόψεις των κομμάτων για το επίκαιρο θέμα που συζητείται αυτό το διάστημα στη Βουλή και αφορά την πώληση δανείων από τις τράπεζες σε τρίτους. Η πώληση δανείων είναι γεγονός πως αποτελεί συνήθη πρακτική των τραπεζικών ιδρυμάτων σε μια προσπάθεια να απαλλαγούν από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, αλλά και να αντλήσουν ρευστότητα όταν την χρειάζονται για να κάνουν φρέσκα δάνεια. Ωστόσο αυτή η πρακτική, ειδικότερα μετά το κούρεμα των καταθέσεων και την οξεία οικονομική κρίση που διέρχεται ο τόπος με τη δραστική μείωση των μισθών και την υψηλή ανεργία, ελλοχεύει τεράστιους κινδύνους, ειδικότερα για τα νοικοκυριά.

Το ΑΚΕΛ εξέφρασε τη διαφωνία του με το νομοσχέδιο και κατέθεσε πρόταση νόμου με την οποία ζητά την απαγόρευση πώλησης ενυπόθηκων δανείων με εξασφάλιση την κύρια κατοικία και την επαγγελματική στέγη μέχρι 350 χιλιάδες ευρώ. Οπως επισημαίνει, το κίνητρο των επενδυτικών ταμείων είναι μόνο το κέρδος και έχοντας κατά νου ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ανέρχονται στο 50% τότε τεράστιος αριθμός ακινήτων θα βρεθεί σε ξένα χέρια.

Από την πλευρά του ο ΔΗΣΥ σημειώνει πως η μεταχείριση των δανειοληπτών δεν αλλάζει καθόλου ανεξάρτητα από το ποιος αγόρασε το δάνειο, εκφράζοντας την άποψη ότι τα επενδυτικά ταμεία που θα αγοράσουν τα δάνεια, θα επιβραδύνουν τις εκποιήσεις γιατί θα θέλουν να βγάλουν κέρδος.

Εκ μέρους των δύο κομμάτων μιλούν στη «Χ» ο αν. κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ Σταύρος Ευαγόρου και ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Μάριος Μαυρίδης.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:

1. Ποια είναι η θέση σας για την πώληση ενυπόθηκων δανείων σε τρίτους;

2. Πρέπει ή όχι να υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες σε σχέση με τις εταιρείες που θα μπορούν να αγοράσουν τα δάνεια και ποιες κατηγορίες δανείων θα προσφέρονται;

3. Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν για τους δανειολήπτες, ιδιαίτερα μετά τις αλλαγές στη νομοθεσία για τις εκποιήσεις;

4. Ποια κίνητρα θα έχουν οι επενδυτικές εταιρείες να αγοράσουν τα δάνεια στην Κύπρο, αν ληφθεί υπόψιν ότι η πλειοψηφία τους είναι μη εξυπηρετούμενα;

Σταύρος Ευαγόρου

stavros evagorou

1. Ως ΑΚΕΛ έχουμε διαφωνήσει με την πώληση ενυπόθηκων δανείων σε τρίτους. Με βάση αυτή μας τη θέση, έχουμε καταθέσει και σχετική πρόταση νόμου διά της οποίας απαγορεύεται η πώληση δανείων με εξασφάλιση την κύρια κατοικία ή την επαγγελματική στέγη αξίας μέχρι 350 χιλ. ευρώ.

Η πώληση δανείων είναι γεγονός ότι αποτελεί τραπεζική πρακτική, η οποία στοχεύει στη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και κατ’ επέκταση στη βελτίωση του δανειακού χαρτοφυλακίου τους και στον περιορισμό των κινδύνων.

Αν αυτή η πρακτική αφορούσε μόνο την εσωτερική διατραπεζική αγορά τα προβλήματα και οι κίνδυνοι δεν θα ήταν τόσο μεγάλοι.

2. Από τη στιγμή όμως που η συνήθης πρακτική αφορά την πώληση μη εξυπηρετούμενων δανείων και μάλιστα τα λεγόμενα επενδυτικά (κερδοσκοπικά) ταμεία τότε ναι υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι και για τους δανειολήπτες και για τον τόπο. Μια τράπεζα συνήθως πουλά πακέτα μη εξυπηρετούμενων δανείων σε κερδοσκοπικά ταμεία σε εξευτελιστικές τιμές. Κατ’ αυτό τον τρόπο η τράπεζα, πιθανόν να πραγματοποιήσει κάποιες πρόσθετες ζημιές πέραν από τις επισφάλειες που έχει ήδη αναγνωρίσει, την ίδια στιγμή όμως «καθαρίζει» και το δανειακό της χαρτοφυλάκιο.

Το πρόβλημα μεταφέρεται όχι στο κερδοσκοπικό ταμείο το οποίο πιθανόν να περιμένει κάποιο χρονικό διάστημα, όμως αργά ή γρήγορα θα πουλήσει τις εξασφαλίσεις με κέρδος, αλλά στον δανειολήπτη του οποίου η περιουσία (σπίτι, επαγγελματική στέγη) θα βρεθεί στα χέρια ξένων, οι οποίοι αν είναι να κερδίσουν θα το διαθέσουν για πώληση στον οποιονδήποτε.

Εχοντας λοιπόν κατά νου ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στην Κύπρο έχουν ξεπεράσει το 50% του συνόλου, ελλοχεύει ο κίνδυνος τεράστιος αριθμός κυπριακών ακινήτων να βρεθεί σε ξένα χέρια.

3. Συνεπώς, αν λάβουμε υπόψιν και τις αλλαγές που έγιναν στο νόμο για τις εκποιήσεις, τότε ναι υπάρχουν τεράστιοι κίνδυνοι για τους δανειολήπτες. Πολύς κόσμος δυστυχώς θα δει την περιουσία του ν’ αλλάζει χέρια (κατοικία, οικόπεδο, επαγγελματική στέγη) και να εκποιείται σε εξευτελιστικές τιμές. Και ακόμα χειρότερα αν περάσει όπως είναι το νομοσχέδιο για την αφερεγγυότητα, θα φτάσουμε στο σημείο να πωλούνται τα σπίτια του κόσμου σε άγνωστους στο εξωτερικό και θα χρωστούν και από πάνω και οι πρωτο-οφειλέτες και οι εγγυητές τους.

4. Το κίνητρο των επενδυτικών (κερδοσκοπικών) ταμείων είναι ένα μόνο. Το κέρδος. Οι τράπεζες ουσιαστικά πουλούν «πονοκέφαλο» δηλαδή συνήθως μη εξυπηρετούμενα δάνεια τα οποία πολύ δύσκολα μπορούν να καταστούν βιώσιμα. Γι’ αυτό και τα πουλούν σε πολύ χαμηλές τιμές, ώστε τα λεγόμενα επενδυτικά ταμεία να έχουν μεγάλες πιθανότητες πραγματοποίησης κέρδους.

Το ποια θα είναι η τύχη της περιουσίας του οφειλέτη είναι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει.

Μάριος Μαυρίδης

MARIOS MAVRIDHS

1. Η πώληση δανείων είναι μια συνήθης πρακτική που ακολουθούν οι τράπεζες για να αντλήσουν ρευστότητα όταν την χρειάζονται για να κάνουν φρέσκα δάνεια. Επιπρόσθετα, οι τράπεζες πουλούν κάποια από τα μη εξυπηρετούμενα δάνειά τους για να διατηρούν την εμπιστοσύνη των καταθετών σε υψηλά επίπεδα.

Συνήθως οι τράπεζες πουλούν μη εξυπηρετούμενα δάνεια τα οποία δεν αποπληρώνονται. Τα δάνεια αυτά πωλούνται σε χαμηλές τιμές με αποτέλεσμα οι τράπεζες να καταγράφουν ζημιές τις οποίες καλύπτουν οι μέτοχοί τους. Στη συνέχεια αυτοί που αγοράζουν τα δάνεια, είτε αναλαμβάνουν να τα εισπράξουν είτε προχωρούν με εκποιήσεις.

Η μεταχείριση των δανειοληπτών δεν αλλάζει καθόλου ανεξάρτητα από το ποιος αγόρασε το δάνειο. Το πλαίσιο των εκποιήσεων και το πλαίσιο αφερεγγυότητας παραμένουν σε ισχύ. Μια σημαντική παράμετρος σε ό,τι αφορά την πώληση δανείων σε επενδυτικά ταμεία είναι ότι θα επιβραδύνουν τις εκποιήσεις. Διότι αυτοί που αγοράζουν τα δάνεια θα θέλουν να βγάλουν κέρδος, με αποτέλεσμα να αναμένουν τις τιμές να ανεβούν. Διότι αν ήταν να βγάλουν κέρδος σε σύντομο χρονικό διάστημα, τότε οι τράπεζες θα προχωρούσαν οι ίδιες σε εκποιήσεις αντί να πραγματοποιήσουν και ζημιές από την πώλησή τους σε τρίτους.

2. Είναι σημαντικό για την Κεντρική Τράπεζα να ελέγχει αυστηρά σε ποιους πωλούνται τα δάνεια για να μην δημιουργούνται άλλα προβλήματα. Για παράδειγμα, θα πρέπει να αποφεύγεται η πώληση δανείων σε επενδυτικά ταμεία αγνώστου προελεύσεως και σε ταμεία που ελέγχονται από τον υπόκοσμο. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει οτιδήποτε για το οποίο θα πρέπει να ανησυχούμε από την πώληση δανείων προς τρίτους. Θα πρέπει να λειτουργεί ως ένα εργαλείο άντλησης ρευστότητας, ανάπτυξης της οικονομίας και συγκράτησης των τιμών των ακινήτων.

3. Οπως έχουμε αναφέρει πιο πάνω η μεταχείριση των δανειοληπτών θα είναι η ίδια ανεξάρτητα από το ποιος έχει αγοράσει το δάνειο. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για τους δανειολήπτες είναι ότι θα εκποιείται η περιουσία τους σε περίπτωση που δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, η περίοδος κατά την οποία κάποιος που αδυνατούσε να αποπληρώσει τα δάνειά του δεν κινδύνευε να χάσει την περιουσία του, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Για τους υφιστάμενους δανειολήπτες, ιδιαίτερα για αυτούς που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους, οι αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο είναι αρνητική εξέλιξη. Οι νέοι δανειολήπτες όμως θα γνωρίζουν εκ των προτέρων τους κανόνες του παιγνιδιού.

4. Δεδομένου ότι οι τράπεζες θα επιθυμούν να πουλήσουν τα δάνεια στην υψηλότερη δυνατή τιμή, θα υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των επενδυτικών ταμείων. Τα επενδυτικά ταμεία θα διενεργούν μελέτες βιωσιμότητας πριν αγοράσουν μια δέσμη δανείων. Τα ταμεία θα μελετούν τις διάφορες πτυχές των δανείων, όπως τι είδους εμπράγματες εξασφαλίσεις υπάρχουν, ποιες είναι οι σημερινές τιμές, πόσα χρόνια θα πρέπει να περιμένει ένα ταμείο πριν προχωρήσουν με εκποιήσεις προκειμένου να πραγματοποιήσουν κέρδος κλπ. Αρα, προτού οι τράπεζες πουλήσουν δάνεια θα γίνεται μια διαπραγμάτευση.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy