Τετ α τετ με τη δημοκρατική μας συνείδηση!

Της Αντρης Δημητρίου*

Κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους. Χωρίς περιττές ευγένειες και περιστροφές. Διότι κρίνουν το βάθος της δημοκρατικής μας συνείδησης. Διότι σε ό,τι αφορά τη δημοκρατική συνείδηση δεν υπάρχουν περιθώρια για εκπτώσεις.

Η διεύθυνση του δημόσιου ΡΙΚ, απέναντι στο κύμα διαμαρτυρίας που ξεσηκώθηκε όταν έγινε γνωστή η προβολή συνέντευξης του ναζιστή τραγουδιστή Σφακιανάκη από την εκπομπή λόγου Τετ α Τετ, επέμεινε στην προβολή της εκπομπής επικαλούμενη ότι το αντίθετο θα συνιστούσε λογοκρισία. Πρόκειται για ανεκδιήγητη απάντηση που δεν έχει αντίστοιχό της πουθενά στον κόσμο των δημοσίων ΜΜΕ. Στην καλύτερη περίπτωση αποδεικνύει πλήρη άγνοια των διοικούντων το ΡΙΚ της αντιρατσιστικής νομοθεσίας και των συνεπειών της. Τη χειρότερη δεν θέλω καν να τη σκέπτομαι.

Επειδή άγνοια νόμου δεν νοείται για πρόσωπα που ασκούν διοίκηση στο όνομα του λεγόμενου δημοσίου συμφέροντος, καλό είναι οι διοικούντες του ΡΙΚ να γνωρίζουν ότι: 1) Βάσει τόσο της ευρωπαϊκής όσο και της εγχώριας νομοθεσίας, τόσο η εκφορά ναζιστικών απόψεων που άμεσα ή έμμεσα πυροδοτούν τη ρατσιστική βία όσο και η δημόσια διευκόλυνση/προσφορά βήματος σε αυτούς που τις εκφέρουν, συνιστούν ποινικά αδικήματα, και 2) αν πράγματι κάτι τέτοιο συνέβηκε (ας το κρίνει αρμοδίως η δικαιοσύνη), οι ευθύνες δεν μπορεί παρά να βαραίνουν τόσο τον υπεύθυνο της εκπομπής όσο και τη διοίκηση του ΡΙΚ η οποία αποδεδειγμένα -μετά τον ντόρο που πριν τη δημόσια προβολή της εκπομπής έγινε- δεν μπορεί παρά να έλαβε γνώση του περιεχομένου της.

Η κοινή δημοκρατική λογική λέει ότι πρέπει άμεσα να εκκινήσει διαδικασία νομικής διερεύνησης της όλης υπόθεσης, ο δε δημοσιογράφος/υπεύθυνος της εκπομπής να παυτεί των καθηκόντων του μέχρι την ολοκλήρωσή της. Σε περίπτωση δε που αυτή η διαδικασία αποδείξει παραβίαση της αντιρατσιστικής νομοθεσίας, είναι στον δικό μου δημοκρατικό νου προφανές ότι όχι μόνο ο δημοσιογράφος/υπεύθυνος αλλά και οι της διοίκησης του ΡΙΚ -οι οποίοι γνωρίζοντας τα φιλοναζιστικά και ρατσιστικά μηνύματά της επέλεξαν αδίστακτα να την προβάλουν- πρέπει αμέσως να “πάνε στα σπίτια τους”.

Σε θέματα τέτοια και σε μια τέτοια εποχή όπου όλη η Ευρώπη αναμετριέται με τα “αυτονόητα” που ορίζουν το δίκαιο και τον πολιτισμό, δεν μπορούμε “να παίζουμε”. Ως προοδευτικοί αριστεροί άνθρωποι στο όνομα της δημοκρατίας η στάση μας οφείλει να είναι ξεκάθαρη και παραδειγματική.

*Συνδικαλίστρια, υποψήφια βουλευτής Λευκωσίας
ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις