Το αβέβαιο μέλλον της τ/κ κοινότητας μετά τις «εκλογές» στα κατεχόμενα

Επιβεβαιώθηκε το χειρότερο σενάριο

 

Του Δημήτρη Στρατή

 

Η αβεβαιότητα και η διαιώνιση της απογοήτευσης είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που επικρατούν ανάμεσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, μετά τα αποτελέσματα της «εκλογικής» αναμέτρησης της 7ης Ιανουαρίου.

 

Η απόφαση του Δημοκρατικού Κόμματος του Σερντάρ Ντενκτάς να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με το Κόμμα Εθνικής Ενότητας για σχηματισμό «κυβέρνησης», έστω με ισχνή πλειοψηφία, φαίνεται ότι επιβεβαιώνει το χειρότερο σενάριο, όπως μας εξηγούν Τ/κ που τάσσονται υπέρ της λύσης στο Κυπριακό. Πλέον τίθεται σε μεγαλύτερη αμφισβήτηση η συνέχιση της ύπαρξης της τουρκοκυπριακής κοινότητας, το μέλλον του κυπριακού προβλήματος και της ειρηνευτικής διαδικασίας.

Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί, τους οποίους εξηγούν μέσω της δικής τους γλαφυρής ανάλυσης στην «Κυριακάτικη Χαραυγή» δύο Τ/κ.

Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Yeniduzen, Çağıl Günalp, υποδεικνύει ότι όσο η ειρηνική διευθέτηση του Κυπριακού δεν έρχεται στην οντότητα της βόρειας Κύπρου, θα επικρατεί όλο και περισσότερο μια πελατειακή σχέση με την Τουρκία. Την ίδια ώρα, όπως εξηγεί, το αποτέλεσμα των «εκλογών» δεν είναι ξεκομμένο από την ευρύτερη πολιτική της Τουρκίας, να αλλάζει μέρα με τη μέρα τις δημοκρατικές και πολιτιστικές αξίες των Τ/κ αλλά και να μεταβάλλει δημογραφικά τη βόρεια Κύπρο.

Από την πλευρά του ο ακτιβιστής για την ειρήνη στην Κύπρο και σύμβουλος επιχειρήσεων, Kemal Baykalli, εξηγεί τους κύριους παράγοντες για τους οποίους το Τουρκικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχασε έδαφος, αλλά και γιατί η Δεξιά διατήρησε τα ποσοστά της. Όπως αναφέρει, κάθε φορά που υπάρχει οπισθοδρόμηση στις συνομιλίες η Τ/κ Αριστερά χάνει από τη δύναμή της. Κάθε οπισθοδρόμηση, σημειώνει, σημαίνει μια σειρά από μέτρα επί του εδάφους, που ωθούν τους Τ/κ στα δεξιά κόμματα και κατ’ επέκταση στην Τουρκία.

 

---

Η μεταβαλλόμενη δημογραφική δομή  και άλλοι τρεις λόγοι για το αποτέλεσμα

 

 

Çağıl Günalp,δημοσιογράφος της εφημερίδας Yeniduzen: Όσο εμείς οι Κύπριοι δεν μπορούμε να φτάσουμε σε μια ειρηνική διευθέτηση, στην οντότητα της βόρειας Κύπρου, θα επικρατεί πολύ πιο διεφθαρμένη, δυσλειτουργική και πελατειακή δομή

 

Με μια πρώτη ματιά μπορεί να ειπωθεί ότι τα αποτελέσματα των «εκλογών» της περασμένης Κυριακής ήταν αναπόφευκτο αποτέλεσμα της μεταβαλλόμενης δημογραφικής δομής του βορρά του νησιού, σημειώνει ο Çağıl Günalp. Η πραγματικότητα ωστόσο, όπως εξηγεί, είναι πέρα απ’ αυτό. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο της Yeniduzen, αδιαμφισβήτητο ρόλο στο αποτέλεσμα διαδραμάτισαν:

α) H ανεξέλεγκτη χορήγηση παράνομων νέων «υπηκοοτήτων» πριν τη λύση.

β) Η αποτυχία του Κεντροαριστερού Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος (ΡΤΚ) κατά τη διάρκεια των συμμαχιών του με τα εθνικιστικά κόμματα -Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΚ) και το Κόμμα Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ)- την περίοδο 2013-2016.

γ) Η κατάρρευση των συνομιλιών για την Κύπρο στο Κραν Μοντανά.

Το Κόμμα Εθνικής Ενότητας, παρά την «επιτυχία» του, απέτυχε να εξασφαλίσει πλειοψηφία στο «κοινοβούλιο», όποτε η «κυβέρνηση» συνασπισμού, σημειώνει, είναι αναπόφευκτη.

Παρά τις ανακοινώσεις του Κόμματος Εθνικής Ενότητας, ότι θα δημιουργήσει μια «κυβέρνηση» συνασπισμού, το ΡΤΚ, το Κόμμα Κοινοτικής Δημοκρατίας και το Κόμμα του Λαού δήλωσαν ότι δεν θα διαπραγματευτούν καν για το σχηματισμό συνασπισμού με το ΚΕΕ, λόγω των αθέμιτων πρακτικών και της διαφθοράς που υπήρξε όταν στην εξουσία ήταν ο συνασπισμός ΚΕΕ-ΔΚ.

 

Δύο επιλογές στο τραπέζι

 

Λόγω της αριθμητικής των «εδρών» και της ισχυρής βούλησης αντιπολιτευόμενων κομμάτων εναντίον της προοπτικής συνασπισμού με το ΚΕΕ, υπάρχουν δύο μόνο επιλογές στο τραπέζι, εξηγεί ο Çağıl Günalp:

Η πρώτη είναι το ΚΕΕ να σχηματίσει «κυβέρνηση» με τη συμμαχία άλλων δύο κομμάτων (με ισχνή πλειοψηφία) -με το ΔΚ και την εξτρεμιστική Αναγέννηση που εκπροσωπεί Τούρκους εποίκους.

Η δεύτερη είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης -ΡΤΚ, ΚΚΔ, και ΚΛ- να σχηματίσουν μεταβατική «κυβέρνηση» με υποστήριξη του ΔΚ και να οδηγήσουν την τουρκοκυπριακή κοινότητα σε πρόωρες γενικές «εκλογές» που μπορούν να προγραμματιστούν παράλληλα με τις «δημοτικές εκλογές» τον ερχόμενο Ιούνιο.

Αυτό που φοβίζει τους Τουρκοκυπρίους, που πιστεύουν ότι η σωτηρία τους και η πολιτική ύπαρξή τους περνά μέσα από μια συνολική διευθέτηση του Κυπριακού, σύμφωνα Çağıl Günalp, είναι η πρώτη επιλογή. Δηλαδή ο συνασπισμός  των τριών κομμάτων υπό το ΚΕΕ, ο οποίος ορίζεται ως εθνικιστικός συνασπισμός.

 

Δημογραφικά προβλήματα

 

Δυστυχώς, προσθέτει, η συνεχής παράταση στην επίλυση του Κυπριακού προκάλεσε την άνοδο των δημογραφικών προβλημάτων στο βορρά του νησιού. Επιπλέον, ακόμη πιο αξιοσημείωτη είναι η όλο και πιο αυξημένη και υπαγορευμένη από την Τουρκία διαδικασία «εξισλαμισμού» και «τουρκοποίησης». Μέσω της διαδικασίας αυτής, αναφέρει ο συνομιλητής μας, υπάρχει πάντα η απειλή της αλλοίωσης των μετριοπαθών και φιλελεύθερων κοινωνικών, δημοκρατικών και πολιτιστικών αξιών των Τουρκοκυπρίων. «Είναι ξεκάθαρο πως όσο εμείς οι Κύπριοι δεν μπορούμε να φτάσουμε σε μια ειρηνική διευθέτηση, στην οντότητα της βόρειας Κύπρου θα επικρατεί πολύ πιο διεφθαρμένη, δυσλειτουργική και πελατειακή δομή», σημειώνει. Θα συνεχίσει να επικρατεί μια πελατειακή σχέση με την Τουρκία από πολλές απόψεις, καταλήγει.

 

Η Αριστερά τυγχάνει υποστήριξης όταν υπάρχει προοπτική λύσης για την Κύπρο

Kemal Baykalli,ακτιβιστής για την ειρήνη στην Κύπρο:  Η Δεξιά έχει επικεντρωθεί στην παροχή μισθών, υποσχέθηκε θέσεις εργασίας και γι’ αυτό διατήρησε άθικτη τη βάση υποστηρικτών της

 

 

 

Το πολιτικό σύστημα στο βορρά είναι «κοινοβουλευτικό», υπενθυμίζει ο Kemal Baykalli, ακτιβιστής για την ειρήνη στην Κύπρο. Οι Τουρκοκύπριοι «πρόεδροι», εκτός από ιστορικές φιγούρες, είναι οι ηγέτες της κοινότητας, ως εκ τούτου ηγούνται των συνομιλιών για την Κύπρο, προσθέτει, ενώ τόσο οι «πρόεδροι» όσο και τα μέλη του τ/κ «κοινοβουλίου» εκλέγονται άμεσα από τον κόσμο. Κατά την επιλογή του «προέδρου» οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι τον εκλέγουν για τις συνομιλίες.

Τα δύο κύρια ζητήματα πολιτικής ατζέντας στη βόρεια κυπριακή πολιτική ήταν πάντα το κυπριακό πρόβλημα και η παροχή νέων θέσεων εργασίας και μισθών, κυρίως μέσω της Τουρκίας. Η Αριστερά κερδίζει ψήφους όταν υπάρχει προοπτική λύσης για την Κύπρο, εξηγεί. Αντίθετα η Δεξιά κερδίζει ψήφους, λόγω της ικανότητάς της να παραχωρεί μισθούς και παροχές κυρίως από την Τουρκία. Το δε κυπριακό πρόβλημα μετά βίας εισχώρησε στα θέματα της ημερήσιας διάταξης στις τελευταίες «κοινοβουλευτικές εκλογές», σημειώνει. Το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης, το ΡΤΚ, βασίστηκε στην εκστρατεία του στην κριτική του νεποτισμού και της διαφθοράς του ΚΕΕ, ενώ η Δεξιά έχει συγκεντρωθεί στην παροχή μισθών, υποσχέθηκε θέσεις εργασίας και γι’ αυτό διατήρησε άθικτη τη βάση υποστηρικτών της, αναφέρει στην «Κυριακάτικη Χαραυγή» ο Kemal Baykalli.

 

Πολλοί Τ/κ πιστεύουν ότι οι Ε/κ δεν θα ικανοποιηθούν ποτέ

 

Όπως αναφέρει ο Kemal Baykalli, η αποτυχία στο Κραν Μοντανά απομάκρυνε την Αριστερά από το κύριο όπλο της -την προοπτική λύσης. «Πολλοί Τουρκοκύπριοι πιστεύουν ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν θα ικανοποιηθεί ποτέ στις συνομιλίες», αναφέρει. «Εγώ προσωπικά άκουσα έναν ψηφοφόρο που μου λέει, “έδιωξα τον θρυλικό Ντενκτάς από τη θέση του, ψηφίσαμε ναι για το Σχέδιο Ανάν, ψηφίσαμε τον Ακιντζί αντί του Έρογλου, έχουμε κάνει παραχωρήσεις για τις εγγυήσεις, αλλά ακόμα θέλουν περισσότερα. Δεν θέλουν να μοιραστούν την εξουσία μαζί μας”» είπε συγκεκριμένα.

Την τελευταία φορά που το ΡΤΚ βρισκόταν στην εξουσία, υπενθυμίζει ο συνομιλητής μας, ήταν σε αντιπαράθεση με την τουρκική κυβέρνηση για τη διανομή και την τιμολόγηση του νερού που προέρχεται από την Τουρκία. Από την άλλη πλευρά, το ΚΕΕ αποδέχεται άνετα ή φτάνει στο σημείο να υπερασπίζεται οτιδήποτε προέρχεται από την Τουρκία. Αυτό, αναφέρει, έχει ως αποτέλεσμα να αποτελεί το χέρι της Τουρκίας στην εσωτερική πολιτική της βόρειας Κύπρου.

 

Μια άκαμπτη ε/κ στάση ωθεί τους Τ/κ προς την Τουρκία

 

Κάθε φορά που υπάρχει οπισθοδρόμηση στις συνομιλίες η τ/κ Αριστερά χάνει αίμα, με αποτέλεσμα να διανέμονται περισσότερες ελληνοκυπριακές περιουσίες και περισσότεροι Τούρκοι να λαμβάνουν «ιθαγένεια» της «τδβκ», σημειώνει o ακτιβιστής για την ειρήνη στην Κύπρο. Άλλα αποτελέσματα είναι η χορήγηση λιγότερων αδειών στους Ελληνοκυπρίους για θρησκευτικές τελετές στο βορρά, δημιουργούνται περισσότερα τζαμιά και υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες εφαρμογής μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Μια πιο άκαμπτη ελληνοκυπριακή στάση ωθεί τους Τουρκοκυπρίους προς την Τουρκία και τα δεξιά κόμματα.

Συμπερασματικά, στις τελευταίες «εκλογές» η Δεξιά διατήρησε άθικτη τη βάση της, η Αριστερά δεν μπορούσε να κινητοποιήσει μερικούς από τους ψηφοφόρους της για να μεταβούν στην κάλπη και έχασε από το νεοσυσταθέν Κόμμα του Λαού του Κουτρέτ Οζερσάι, υποστηρίζοντας καθαρή πολιτική για μια περισσότερο άκαμπτη στάση στις συνομιλίες, καταλήγει ο Kemal Baykalli.