Το Εργατικό Κόμμα αναζωογονήθηκε!

Του Ρόμπερτ Γκρίφιφθς* 

 

Η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος απέρριψε τις πολιτικές λιτότητας

 

Σχεδόν 13 εκατομμύρια άνθρωποι στη Βρετανία ψήφισαν για ένα αριστερό εκλογικό πρόγραμμα του Εργατικού Κόμματος με τις πολιτικές του, για πιο προοδευτική φορολόγηση των πλούσιων και μεγάλων επιχειρήσεων, για μαζικές δημόσιες επενδύσεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και στις άλλες δημόσιες υπηρεσίες, για το δημόσιο έλεγχο βιομηχανιών και οργανισμών κοινής ωφέλειας στρατηγικής σημασίας, για την αύξηση της απασχόλησης/θέσεων εργασίας και διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, όπως και για τον τερματισμό των ιδιωτικοποιήσεων.

Επιπλέον, η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος απέρριψε τις πολιτικές λιτότητας. Οι Συντηρητικοί δεν έχουν λάβει καμία εντολή για πέντε μήνες περικοπών στις δημόσιες δαπάνες, πόσω μάλλον για ακόμα πέντε χρόνια διακυβέρνησης.

Με την αύξηση του ποσοστού του Εργατικού Κόμματος κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες, πλησιάζοντας σχεδόν το ποσοστό των Συντηρητικών, ο Τζέρεμι Κόρμπιν και η καθοδήγησή του έχει δικαιωθεί.

Αυτό είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα λαμβάνοντας υπόψη την πιο λυσσαλέα εκστρατεία τα τελευταία δύο χρόνια από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εναντίον του ηγέτη ενός μεγάλου πολιτικού κόμματος στη Βρετανία εδώ και πάνω από έναν αιώνα, που συμπεριέλαβε ακόμη και χυδαίες καθημερινές επιθέσεις από τις στήλες της υποτιθέμενης «κεντρο-αριστερής» εφημερίδας «Guardian».

Αποτελεί ένα ακόμη πιο τρομερό επίτευγμα μετά από μια διετή εκστρατεία που διεξάχθηκε μέσα στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Εργατικού Κόμματος (PLP) για τη συκοφάντηση και ανατροπή του.

Ο Κόρμπιν διέψευσε τους επικριτές του

Ο Κόρμπιν διέψευσε τους επικριτές του με τη διεξαγωγή μιας ασταμάτητης εκστρατείας δημοσίων συγκεντρώσεων και συλλαλητηρίων, περιοδείες για ζωντανή επαφή με τον κόσμο, επισκέψεων στους χώρους δουλειάς και τηλεοπτικές εμφανίσεις. Μετέφερε το μήνυμα του εκλογικού του προγράμματος άμεσα στο λαό, εμπιστεύοντάς τον να βάλει στην άκρη τα ψέματα και τις παραποιήσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης όταν δόθηκε στο λαό η ευκαιρία να τον κρίνει πρόσωπο με πρόσωπο.

Ο ισχυρός χαρακτήρας του φάνηκε και αναδείχθηκε περίτρανα παρά την πιο πρόστυχη και βρόμικη δολοφονία χαρακτήρων εναντίον του που έγινε στη βρετανική πολιτική ζωή από την εποχή του ιδρυτή του Εργατικού Κόμματος, Κίερ Χάρντι.

Το φάντασμα του Χάρντι, όπως και του Ανεούριν Μπέβαν, θα χαμογελάει σήμερα.

Επιπρόσθετα, η εκστρατεία και οι πολιτικές του Κόρμπιν και Εργατικού Κόμματος ενθουσίασαν εκατομμύρια φοιτητές, νέους και νέες να ψηφίσουν, πολλοί για πρώτη φορά στη ζωή τους.

Η προσέλευση μεταξύ των εκλογέων ηλικίας 18 έως 24 ετών αυξήθηκε κατακόρυφα φτάνοντας στο 72% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 40% στις προηγούμενες τέσσερις γενικές εκλογές.

Οι εργαζόμενοι και συνδικαλιστές επίσης συσπειρώθηκαν γύρω από την κόκκινη σημαία, ανεβάζοντας έτσι τη συνολική συμμετοχή στο 68% – το υψηλότερο ποσοστό συμμέτοχης από τις γενικές εκλογές που έφεραν τον Τόνι Μπλερ για πρώτη φορά στην κυβέρνηση το 1997.

Τώρα η προτεραιότητα στο εργατικό κίνημα πρέπει να είναι η ενότητα γύρω από την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος και τις πολιτικές του, ενώ παράλληλα πρέπει να αναθεωρηθεί η σχέση αγάπης της δεξιάς με πυρηνικά όπλα.

Προφανώς, υπήρξε κάποια τακτική ψηφοφορία υπέρ του Εργατικού Κόμματος από κάποιους ψηφοφόρους των Πράσινων, Φιλελευθέρων Δημοκρατών και του ουαλικού εθνικού κόμματος Plaid Cymru.

Υπήρχαν επίσης ενδείξεις ότι ορισμένοι ψηφοφόροι από την εργατική τάξη στη Σκοτία επιστρέφουν στην ταξική πολιτική, χωρίς να εγκαταλείπουν τις εθνικές τους προσδοκίες.

Αυτός είναι ένας επιπρόσθετος λόγος για να γκρεμίσουμε όλο τη φλυαρία για την οικοδόμηση κάποιου είδους «κεντρο-αριστερής» συμμαχίας στη βρετανική πολιτική σκηνή.

* ΓΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βρετανίας. Ανάλυση στην καθημερινή εφημερίδα της βρετανικής αριστεράς ‘MORNING STAR”

 

Συμμαχία «αριστερά του κέντρου»

Εκλογικά, το Εργατικό Κόμμα αντιπροσωπεύει ήδη μια συμμαχία «αριστερά του κέντρου» και αυτή είναι τέτοια που δεν χρειάζεται να ξεβάψει σε ανοιχτό ροζ.

Σίγουρα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει οτιδήποτε που να μπορεί να αποκαταστήσει τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες. Το δικό τους ποσοστό επί του συνόλου έχει μειωθεί δικαιολογημένα και η απώλεια της έδρας του πρώην ηγέτη τους, Νικ Κλεγκ, θα μας γλιτώσει όλους από πολλές άλλες τηλεοπτικές εμφανίσεις του, όπου παραμόρφωνε σχεδόν τα πάντα σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και με τη θετική, προοδευτική θέση για έξοδο από αυτή.

Αυτή τη στιγμή εναπόκειται στους βουλευτές των Φιλελευθέρων Δημοκρατών, του Κόμματος των Πρασίνων, του Εθνικού Κόμματος Σκοτίας (SNP) και ουαλικού κόμματος (Plaid Cymru) να αποφασίσουν κατά πόσο επιθυμούν να συγκεντρώσουν τα πυρά τους κατά των Συντηρητικών και των πολιτικών τους και να βοηθήσουν στη διασφάλιση νέων γενικών εκλογών, όπως και στην εκλογή μιας κυβέρνησης των Εργατικών το συντομότερο δυνατό. Ή μπορούν να επιλέξουν να απολέσουν ακόμα περισσότερες ψήφους στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Οι προοπτικές είναι λαμπρές. Ποιο συγκεκριμένα, η κατάρρευση της εκλογικής δύναμης του Κόμματος Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) και η επιστροφή πολλών υποστηρικτών του Εργατικού Κόμματος προερχόμενοι από την εργατική τάξη δικαιώνει την επιμονή του Κόρμπιν στις 24 Ιουνίου πέρσι ότι η απόφαση του δημοψηφίσματος για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ – δηλαδή αυτή της λαϊκής κυριαρχίας στην πραγματικότητα – θα πρέπει να γίνει σεβαστή και να υλοποιηθεί.

Η θέση του Κόρμπιν ήταν μια θέση αρχής, η οποία εξόργισε τους φιλο-ΕΕ φανατικούς μέσα στην ίδια την Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Αυτή η θέση πυροδότησε μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση για την εκλογή του ηγέτη του Εργατικού Κόμματος – και στη συνέχεια μια δεύτερη συντριπτική νίκη του Κόρμπιν.

Περίπου οι μισοί των ψηφοφόρων που εγκατέλειψαν το UKIP στράφηκαν στο Εργατικό Κόμμα και αυτή τη φορά στην ταξική πολιτική, αποτελώντας τουλάχιστον το ήμισυ της αύξησης του ποσοστού του Εργατικού Κόμματος.

Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία για το Εργατικό Κόμμα να διατηρήσει τη θέση αρχών του υπέρ της εξόδου από την ΕΕ, με την παράλληλη προστασία των συμφερόντων των εργαζομένων και των οικογενειών τους όχι μόνο εδώ, αλλά και στην Ευρώπη και διεθνώς.

Η υποχώρηση του SNP σημαίνει ότι ένα δεύτερο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκοτίας καθίσταται απίθανο στο εγγύς μέλλον. Αυτό θα παρέχει χρόνο στην αρχηγό του SNP, Νίκολα Στέρτζιον, να επιδείξει κάποιο σεβασμό για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Είναι προφανές ότι η προσπάθειά της να συσπειρώσει όλους τους οπαδούς του κόμματός της και, γενικότερα, της ανεξαρτησίας της Σκοτίας στο στρατόπεδο υπέρ της ΕΕ ήταν μια θεαματική εσφαλμένη εκτίμηση.

Οι Εργατικοί πρέπει τώρα να διατηρήσουν τη δυναμική τους στη Σκοτία, αγκαλιάζοντας πλήρως την πολιτική για μια προοδευτική ομοσπονδοποίηση, συνδυάζοντας την αποκέντρωση των οικονομικών εξουσιών στα έθνη της Βρετανίας με τις δικές τους ριζοσπαστικές πολιτικές για την ανακατανομή του πλούτου.

Τέλος, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βρετανίας δικαιώθηκε στην επιμονή του ότι όλοι οι αριστεροί και προοδευτικοί ψηφοφόροι παντού θα πρέπει να ψηφίσουν το Εργατικό Κόμμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή ακριβώς η προσέγγιση επέτρεψε στο Εργατικό Κόμμα να κερδίσει έδρες, συμπεριλαμβανομένου στην Ουαλία, όπου το κόμμα διέλυσε τους Συντηρητικούς, παρά τις γελοίες προεκλογικές δηλώσεις ότι οι Ουαλοί θα μετατρέπονταν σε γαλάζιους Συντηρητικούς.

Οι κομμουνιστές της Βρετανίας έχουν επίσης υποστηρίξει με συνέπεια ότι η δουλειά με μαζικές εκστρατείες, οι δράσεις στους χώρους δουλειάς και η ταξική πολιτική ανεβάζουν την ταξική συνείδηση, εμπιστοσύνη και πολιτική κατανόηση του λαού. Αυτό αποδείχθηκε στις δύο αναμετρήσεις για την εκλογή ηγέτη του Εργατικού Κόμματος και τώρα σε αυτές τις γενικές εκλογές.

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy