Το τέρας στο τέλος ηττάται

Του Κωστάκη Κούκου*

Είδαμε για μία ακόμα φορά τις εικόνες των πρόσφατων φασιστικών κτυπημάτων στην Ελλάδα . Γίναμε μάρτυρες νέων επεισοδίων από δύο γνωστά φασιστοειδή (Τζήμερος-Κασιδιάρης) που προσβάλλουν κάθε έννοια δημοκρατίας, κάθε έννοια αξιοπρέπειας.

Ας μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι αυτές οι φασιστικές επιθέσεις είναι κάτι απόμακρο από εμάς, ότι σε εμάς δεν πρόκειται να γίνουν. Όσοι αντιλαμβάνονται τις σημερινές πραγματικότητες πρέπει να ανησυχούν. Στην Κύπρο δυστυχώς υπάρχουν «άξιοι» διάδοχοι μιμητές όλων αυτών των νοσταλγών που θέλουν να μας πάρουν χρόνια πίσω, πιστεύοντας ότι τώρα προσφέρεται το πεδίο για να εφαρμόσουν τις γνωστές απάνθρωπες πολιτικές τους.

Τα πρόσφατα επεισόδια εντός του κοινοβουλίου, οι προπηλακισμοί πολιτικών αρχηγών και βουλευτών, τα πρόσφατα εμετικά γεγονότα στο ΤΕΠΑΚ, είναι απλά εξόφθαλμες υπενθυμίσεις ότι στην Κύπρο υπάρχουν παραρτήματα της Χρυσής Αυγής, ότι υπάρχουν ισχυρές πολιτικές πλάτες που τους υποθάλπουν, αρχιερείς που τους «ευλογούν», καναλάρχες που τους δίνουν βήμα έκφρασης και προπαγάνδισης της δήθεν αντισυστημικής τους πολιτικής .

Οι Κύπριοι «συναγωνιστές» των Τζήμερου -Κασιδιάρη δεν βλέπουν την ώρα να μιμηθούν τους άξιους ομοϊδεάτες τους. Έστω και αν έντεχνα προσπαθούν κατά καιρούς να φορέσουν την προβιά της δήθεν αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης, στην ουσία δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τη Χρυσή Αυγή. Έχουν κατορθώσει αργά και σταθερά να αποκτήσουν την ανοχή αλλά και τη θαλπωρή συγκεκριμένων πολιτικών κομμάτων αλλά και ανθρώπων με θέσεις σε ολόκληρη την κοινωνία.

Υπάρχει φασισμός στην Κύπρο σε βαθμό που να είναι απειλή; Δυστυχώς υπάρχει και δυναμώνει, προσπαθεί να επανέλθει δριμύτερος χάριν της ανοχής και της ποικιλόμορφης στήριξης που τυγχάνει από το μεγάλο καπιταλιστικό κατεστημένο.

Είναι το μεγάλο «όπλο» ανάγκης, το οποίο συχνά πυκνά στρέφεται ενάντια στο λαϊκό κίνημα και σε όσους δεν συμμορφώνονται με τις πολιτικές και τις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου και ό,τι αυτό εκπροσωπεί.

Ο φασισμός για να επιβιώσει δέχεται απλόχερα τα λεφτά αλλά και όλα τα άλλα «εργαλεία» του συστήματος. Μία στρατιά από «ευυπόληπτους δημοκράτες» τους κάνει πλάτες.

Όταν γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων φασιστικών κτυπημάτων, αναγκάζονται να πάρουν δήθεν θέση να καταδικάσουν, αλλά και να μιλήσουν στο τέλος για τη θεωρία των δύο άκρων, για το ότι όλοι φταίμε από λίγο κ.λπ.. Στο βάθος όμως χαίρονται, γιατί το μίσος τους απέναντι στους άλλους, τους κομμουνιστές που θεωρούν κίνδυνο, είναι πολύ μεγαλύτερο. Ας ξαναδιαβάσουν οι νοσταλγοί του φασισμού την ιστορία και θα καταλάβουν. Αργά ή γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν ότι ο φασισμός, όταν γιγαντώσει στο πέρασμά του, καταστρέφει τα πάντα. Δεν αναγνωρίζει ούτε χρηματοδότες ούτε συμμάχους, τίποτε απολύτως.

Η δήθεν πάλη ενάντια στα «διεφθαρμένα κόμματα και τους διεφθαρμένους πολιτικούς», τα συσσίτια και η δήθεν βοήθεια στους φτωχούς και καταπιεσμένους, ο λαϊκισμός, ο εκφοβισμός, είναι μερικές μορφές των μεταλλάξεων του φασισμού που εναλλάσσονται με τις χειροδικίες, το νταηλίκι και καταλήγουν στην πιο ακραία τους μορφή, τις δολοφονίες.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ας την ξαναδιαβάσουν οι εραστές του φασισμού στον τόπο μας και θα ανακαλύψουν τους λόγους που αυτό το «τέρας» όσο και αν γιγαντώνεται στο τέλος ηττάται.

Απέναντί του βρίσκεται το λαϊκό κίνημα και η Αριστερά.

*Μέλος Κ.Ε. ΑΚΕΛ

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy