“Τοπία” στο Iδρυμα Ευαγόρα και Κάθλην Λανίτη

Τοπία στο Iδρυμα Ευαγόρα και Κάθλην Λανίτη

Το Iδρυμα Ευαγόρα και Κάθλην Λανίτη και το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού παρουσιάζουν από τις 20 Ιανουαρίου την έκθεση ΤΟΠΙΑ, Επιλογές από την Κρατική Συλλογή σε επιμέλεια του εικαστικού και επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Frederick Δρος Σάββα Χριστοδουλίδη.

Oπως αναφέρει ο επιμελητής: «η έκθεση Τοπία φιλοξενεί έργα Κύπριων δημιουργών που ανήκουν στην Κρατική Συλλογή και που πρ:αγματεύονται την ιδέα του τοπίου, όπως αυτή διατυπώθηκε εικαστικά κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, την περίοδο που προηγήθηκε και ακολούθησε την Ανεξαρτησία και τις μέρες μας. Περιλαμβάνει έργα, που με κριτήριο την πλαστικότητα, τη σημασιολογική αξία και την εκφραστική τους επάρκεια, εμπίπτουν στην εκτενή και ανεξάντλητη θεματική του τοπίου, μία θεματική τόσο παλιά όσο η ιστορία των Τεχνών και τόσο νέα που θα μπορούσε να θεωρηθεί αδιερεύνητη.

Μελετώντας κανείς τα αποκτήματα της Κρατικής Συλλογής διαπιστώνει την ποικιλομορφία και την πολυσημία των επιλεγμένων από τις εκάστοτε επιτροπές έργων. Χαρακτηριστικά που καταδεικνύουν τόσο τη συστοιχία της εντόπιας παραγωγής με ευρύτερες τάσεις ή ρεύματα, όσο και την ανάγκη διατύπωσης, από μέρους των δημιουργών του τόπου, μιας εικαστικής γλώσσας που να συνάδει με τις εγχώριες πολιτισμικές αρχές και αξίες.

[…] Επικεντρώνω εντούτοις τις επιλογές μου σε έργα καλλιτεχνών της Κρατικής Συλλογής που τα πλείστα είδαν το φως τα τελευταία είκοσι χρόνια και εστιάζω στο ακόλουθο ερώτημα. Πώς θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε το θέμα μιας σύγχρονης τοπιογραφίας; Σίγουρα στη βάση της αρχής που θέλει το τοπίο να συνίσταται σε μια πραγματική ή και φανταστική περιοχή. Περιοχή που εγγυάται στην ανθρώπινη ανάγκη, προσδοκία ή εντύπωση μία in situ και in tempo διατύπωσή της. Τοπίο είναι κάθε χώρος σύζευξης, φύλαξης και απόρροιας των ιδεών του καθενός. Τοπίο είναι ό,τι υποδέχεται, φυλάσσει ή δεσμεύει τα «συσσωρευθέντα», την υλικότητα με άλλα λόγια. Τοπίο είναι, τέλος, κάθε έκφανση ευρύτητας ή και στενότητας -κοινωνικής, πολιτικής ή άλλης- που πρακτικές καλλιτεχνών ανάγουν σε μορφή, εικόνα ή γραφή. Πολλά από τα έργα, που η έκθεση φιλοξενεί, ορίζουν την αξία τους στις εκδοχές που μόλις προανέφερα υιοθετώντας αναμφίβολα τη ρήση του Emile Zola που λέει πως «το κλασικό τοπίο πέθανε, νικήθηκε από τη ζωή και την αλήθεια».

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες Αριστείδης Αναστασιάδης, Μιχάλης Αναστασιάδης, Στέλιος Βότσης, Γεώργιος Πολ Γεωργίου, Emin Çizenel, Αδαμάντιος Διαμαντής, Νίκος Δυμιώτης, Χάρις Επαμεινώνδα, Peter Eramian, Mustafa Hulusi, Τηλέμαχος Κάνθος, Σταύρος Κίκας, Ιωάννης Κισσονέργης, Νίκος Κουρούσιης, Φανός Κυριάκου, Ανδρέας Λαδόμματος, Μαρία Λιανού, Aγγελος Μακρίδης, Μιχάλης Μιχαηλίδης, Mary Plant, Δημήτρης Νεοκλέους, Λουκία Νικολαΐδου, Χριστόδουλος Παναγιώτου, Βίκυ Περικλέους, Χριστόφορος Σάββα, Ζήνωνας Σιερεπεκλής, Γιώργος Σφήκας, Σωκράτης Σωκράτους, Νίκος Χαραλαμπίδης, Μαριάνα Χριστοφίδου, Ανδρέας Χρυσοχός, Ρένος Ευρυβιάδης-Widson.

Η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου. Καθημερινά: 09.00 – 13.00 & 17.00 – 20.00, Σάββατο & Κυριακή: 14.00 – 19.00 – Δευτέρα κλειστό

Κέντρο Ευαγόρα και Κάθλην Λανίτη.