Βιτρίνα χωρίς ψυχή το εμπορικό κέντρο της Πάφου

Θαυμάσια η εικόνα της ανάπλασης και των εξωραϊστικών έργων, όμως η ανύπαρκτη κίνηση οδηγεί τους καταστηματάρχες στην καταστροφή

Του Χρήστου Χαραλάμπους

Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Πάφος μέχρι πριν λίγα χρόνια έμοιαζε με ένα μεγάλο χωριό, με τους ανθρώπους της να κινούνται, να συναλλάσσονται και να συναναστρέφονται στα στενά δρομάκια και στα παραδοσιακά παζάρια. Σήμερα αυτή η εικόνα έχει αλλάξει και η μικρή πόλη απέκτησε μια διαφορετική ομορφιά και σίγουρα έγινε πολύ πιο ελκυστική για τους ντόπιους αλλά και τους ξένους.

Αυτή η αλλαγή ήταν αποτέλεσμα, μάλλον, της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, που επέβαλε, εκτός των άλλων, και τη δημιουργία κάποιων έργων υποδομής και ανάπτυξης, ιδιαίτερα στο κέντρο της πόλης, τα οποία έδωσαν την ελπίδα ότι, πέραν από την πολιτιστική ζωντάνια που όντως κυριάρχησε καθ’ όλη τη διάρκεια του 2017, η Πάφος θα έμπαινε σε μια τροχιά αναζωογόνησης της εμπορικής ζωής και δράσης, ιδιαίτερα προς ανακούφιση των καταστηματαρχών και γενικότερα μικρομεσαίων επιχειρήσεων που εδώ και αρκετά χρόνια είχαν δεχτεί απανωτά κτυπήματα… Πρώτα με την κατασκευή του Mall, στη συνέχεια με την οικονομική κρίση και με κερασάκι στην τούρτα τα έργα ανάπλασης στο κέντρο της πόλης.

Η ανάπλαση στο ιστορικό εμπορικό κέντρο της Πάφου, που οι παλαιότεροι το θυμούνται σαν «Αρτιμαθκιές» (Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, Ξάνθου, Δημοτική Αγορά και γύρω δρόμοι) τέλειωσε πριν ένα χρόνο. Όμορφα όλα και ελκυστικά σαν εικόνα αλλά άψυχα, αφού η ανθρώπινη παρουσία είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη.

Αυτό, εκτός των άλλων, έχει αρνητικό αντίκτυπο ιδιαίτερα για τους καταστηματάρχες, οι οποίοι για πολλά χρόνια κρατούσαν ζωντανή την περιοχή. Ενώ θα ανέμενε κανείς ότι τα έργα ανάπλασης θα έδιναν άλλη διάσταση σε εκείνη τη ζωντάνια του παρελθόντος, αντίθετα οδήγησαν στον απόλυτο μαρασμό.

Στο ένα περίπου χρόνο που η περιοχή είχε μετατραπεί σε εργοτάξιο, οι καταστηματάρχες (όσοι, δηλαδή, δεν είχαν βάλει από προηγουμένως λουκέτο) υποχρεώθηκαν να αναστείλουν τις εργασίες τους ή να ανοίγουν τα καταστήματά τους περιστασιακά, έτσι για να αισθάνονται ότι ακόμα υπάρχουν.

Μιλώντας με αυτούς τους ανθρώπους ακούς το ίδιο παράπονο… «Δεν είχαμε καθόλου δουλειά… Απέφευγε και δεν κατέβαινε στην περιοχή ο κόσμος… Ανοίγαμε μια δυο ώρες την ημέρα και φεύγαμε με τζίρο μηδέν».

Και δεν έφτανε αυτή η απελπιστική κατάσταση, ο δήμος αντί να στηρίξει αυτούς τους ανθρώπους με κάποιες φορολογικές ελαφρύνσεις ή άλλους τρόπους, αντίθετα τους επέβαλλε και εισέπραττε επαγγελματικούς και άλλους φόρους και δημοτικά τέλη.

Όπως αναφέρουν, επιδίωξαν πολλές φορές και πέτυχαν να έχουν διάφορες συναντήσεις με τον ίδιο το δήμαρχο, στον οποίο παρέθεσαν την άσχημη επαγγελματική και οικονομική κατάσταση στην οποία είχαν βρεθεί λόγω των έργων, ζητώντας την κατανόηση και αρωγή του δήμου. Με τα πολλά κατάφεραν να τους γίνει μια έκπτωση στις φορολογικές τους οφειλές, χωρίς βέβαια αυτή η «χάρη» που τους έγινε να σώζει την κατάστασή τους.

Έκαναν όμως υπομονή, περιμένοντας ότι με την ολοκλήρωση της ανάπλασης, τις πεζοδρομοποιήσεις και τα άλλα εξωραϊστικά έργα, θα μπορούσαν να επαναδραστηριοποιηθούν και μέσα από τη δουλειά τους να καλύψουν τη χασούρα.

«Πιάσαμε φούντο…»

Οι ελπίδες των καταστηματαρχών, ότι με την ολοκλήρωση της ανάπλασης του εμπορικού κέντρου της πόλης η περιοχή θα αποκτούσε κίνηση και ζωή, δεν ευοδώθηκαν. Τίποτε απ’ όσα προσδοκούσαν δεν έγινε. Αντίθετα, η  απογοήτευση και η απόγνωση συνεχίζουν να υπάρχουν και να διαιωνίζονται, αφού η επαγγελματική τους δραστηριότητα «έπιασε φούντο» όπως μας ανέφερε ο κ. Ανδρέας, ένας από τους παλαιότερους καταστηματάρχες της περιοχής, ο οποίος επισημαίνει ότι σκέφτεται πλέον να κλείσει το κατάστημά του «τουλάχιστον να γλιτώσουμε τα ενοίκια και τους φόρους».

Έντονα είναι τα παράπονα που διατυπώνουν για τη δημοτική Αρχή όλοι αυτοί που για δεκαετίες «κρατούσαν το παζάρι» της Πάφου και σήμερα (τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο) έχουν φτάσει στο χείλος της απόλυτης οικονομικής καταστροφής.

«Ακόμα και φέτος, με αυτή την απελπιστική κατάσταση στην οποία οδηγηθήκαμε, ο δήμος έρχεται και μας φορολογεί… Επαγγελματικός φόρος, σκουπίδια… κι όμως εδώ δεν μπαίνει κανένα σκυβαλοφόρο, αλλά ούτε ο δήμαρχος ούτε κανένας άλλος ήρθε να μας δει να μιλήσει μαζί μας, να δει από κοντά την κατάσταση, να ακούσει τα προβλήματά μας…» μας λέει χαρακτηριστικά η Μάρθα Αθηνοδώρου, ιδιοκτήτρια εδώ και πολλά χρόνια καταστήματος στην οδό Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Αντί για κίνητρα ο δήμος τούς πολεμά

Μέσα σε αυτή την απελπισία τους για την κατακόρυφη πτώση των εισπράξεών τους, την ίδια ώρα που καλούνται και πληρώνουν φόρους και άλλα «χαράτσια», οι καταστηματάρχες βλέπουν το δήμο να τους πολεμά και με άλλους τρόπους.

Είναι ενδεικτικό αυτό που ανέφεραν σχεδόν όλοι όσοι μιλήσαμε μαζί τους. Ότι δηλαδή ο ίδιος ο δήμαρχος εμφανίστηκε μια μέρα και άρχισε να ξηλώνει τις τέντες των καταστημάτων και να υποδεικνύει την υποχρέωση των καταστηματαρχών να αλλάξουν τις πινακίδες με τα ονόματα των καταστημάτων τους. Κι αυτό με το δικαιολογητικό ότι δεν ταιριάζουν με την ανάπλαση….

Απειλήθηκαν μάλιστα και επεισόδια, έγιναν και καταγγελίες στον Αστυνομικό Διευθυντή και «τώρα περιμένουμε να αποφασίσει για τις τέντες το Δημοτικό Συμβούλιο».

Η απογοήτευση είναι διάχυτη και σε νέους ανθρώπους, οι οποίοι επένδυσαν στα έργα ανάπλασης και δημιούργησαν στην περιοχή τα δικά τους μικρά καφενεία και άλλα καταστήματα.

Περίμεναν, όπως αναφέρουν, ότι ο δήμος και κάποιοι άλλοι κρατικοί ή και ιδιωτικοί φορείς θα προωθούσαν την περιοχή, ώστε να προσελκύει κόσμο αλλά δεν έγινε και δεν βλέπουν να γίνεται κάτι προς αυτή την κατεύθυνση. Οι ίδιοι θεωρούν ότι αν γίνονταν ενέργειες και λειτουργούσε στην περιοχή ένα Κέντρο Εξυπηρέτησης του Πολίτη, θα ήταν ένα καλό κίνητρο.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy