Της Γιώργιας Ερωτοκρίτου
20 Ιουλίου του 2017, ώρα 05:30 το πρωί. Οι σειρήνες ηχούν. Ένας ήχος δυνατός, συγκλονιστικός και ανατριχιαστικός. Ένας ήχος που εδώ και 43 ολόκληρα χρόνια ηχεί για να μας θυμίζει ότι Κύπρος ντύθηκε και έμεινε έκτοτε στα μαύρα… Στα μαύρα εξακολουθούν, όμως, να ντύνονται και δεκάδες οικογένειες εν καιρώ ειρήνης. Κι αν το ερώτημα «γιατί» στην περίπτωση του πολέμου βρίσκει απάντηση με το «χαλάλι στην πατρίδα», στην περίπτωση που η ζωή ενός νέου είναι απλά θυσία στο Μολώχ του ασφάλτου, το ερώτημα «γιατί» είναι διπλά σκληρό και αναπάντητο. Γιατί ξοδεύονται εκατομμύρια για την ασφάλεια στους δρόμους, για την κυκλοφοριακή αγωγή, για να έχουμε τα μάτια δεκατέσσερα στο δρόμο, για να μην γίνουμε η αιτία και η αφορμή να κλάψουν μάνες, για να μην χαθούν άνθρωποι στον ανθό της νιότης τους.
Κι όμως, το βράδυ της 15ης Ιουλίου, την ημέρα της μαύρης επετείου του προδοτικού πραξικοπήματος, ο Ιωσήφ Παρασκευά από τα Πολεμίδια έχασε τη ζωή του σε οδική σύγκρουση που συνέβη στο δρόμο Επισκοπής – Ερήμης. Ο άτυχος 23χρονος έχασε τον έλεγχο του οχήματός του και εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας όπου συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με αυτοκίνητο που οδηγούσε 35χρονος με συνεπιβάτες 35χρονη γυναίκα και τα δύο παιδιά της, ηλικίας 11 και 6 χρόνων. Η σκέψη και μόνο ότι το δυστύχημα μπορούσε να ήταν πολλαπλά θανατηφόρο είναι ανατριχιαστική. Μια εβδομάδα αργότερα, ακόμη ένα νεαρό παιδί χάνει άδικα τη ζωή του στην άσφαλτο. Ο λόγος για τον 29χρονο Μάριο Πολυδώρου από την Ανθούπολη Λευκωσίας, ο οποίος κατευθυνόταν από τη Λακατάμια προς τη Λευκωσία, απώλεσε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας και συγκρούστηκε αρχικά στο πεζοδρόμιο και στη συνέχεια σε παρακείμενο περιτοίχισμα. Ο 29χρονος μοτοσικλετιστής μεταφέρθηκε στις Πρώτες Βοήθειες του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Ένας νέος που ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, γεμάτος όνειρα και με πολλά σχέδια.
Το κακό όμως τρίτωσε με το άκουσμα του θανάτου της 22χρονης Στεφανίας Χρυσοστόμου από τη Λευκωσία. Η νεαρή ήταν πολύ άτυχη… μέσα στην ατυχία της, καθώς ο τρόπος με τον οποίο «έφυγε» ήταν περίεργος και συγκλονιστικός.
Δυστυχώς, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η πλειονότητα των θυμάτων από τα τροχαία θανατηφόρα δυστυχήματα είναι κυρίως νέοι κάτω των 30 ετών. Νέοι άνθρωποι γεμάτοι φιλοδοξίες, όρεξη για τη ζωή και όνειρα που είτε η ταχύτητα, είτε η άγνοια κινδύνου, είτε και η ατυχία κόβει νωρίτερα το νήμα της ζωής τους. Νέοι που τους στερείται η πατρίδα τόσο ξαφνικά και αναπάντεχα, μα κυρίως άδικα, ενώ σ’ αυτούς ελπίζει για το αύριο.
Αυτό και μόνο το γεγονός είναι το ίδιο ανατριχιαστικό με τον ήχο των σειρήνων που ηχούν κάθε χρόνο τον Ιούλη για να μας θυμίζουν το άδικο, προδοτικό διπλό έγκλημα σε βάρος του τόπου. Τον ήχο που πρέπει να μας αφυπνίζει. Για νάχουμε το νου μας… Γιατί αν γλιτώσουν τα παιδιά και οι νέοι μας, υπάρχει ελπίδα.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
