Μπορούμε να ακούσουμε τους μαθητές;

Της Άντρης Παπαμιχαήλ

Ωρολόγια προγράμματα, εξετάσεις τετραμήνων, σύστημα αξιολόγησης και όλα αυτά εν μέσω μιας μαθητιώσας νεολαίας που απαιτεί αλλαγή, η οποία χρειάζεται επειγόντως κάτι καινούργιο που θα της δώσει το έναυσμα να δημιουργήσει και να εξελιχθεί, να ωριμάσει.

Τα αποτελέσματα κάθε χρονιάς λένε κάτι στους αρμόδιους; Ακούνε αυτοί που πρέπει; Η κοινωνία και οι ρυθμοί ζωής έχουν αλλάξει· η εκπαίδευση πρέπει να ακολουθήσει. Και όχι με τις εξετάσεις τετραμήνων που προβάλλει ως ευρηματική λύση η κυβέρνηση.

Η Παιδεία οφείλει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νέας εποχής, να πάψει να έχει ως επίκεντρο ένα εξετασιοκεντρικό σύστημα, το οποίο προβάλλει όλο και πιο βαθμοθηρικό, που προσθέτει νέες εξετάσεις, επιπλέον άγχος, που προωθεί την παραπαιδεία.

Αντίθετα οφείλει να προωθήσει την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, τη δημιουργία κινήτρων για μάθηση, την αυτονομία των μαθητών, τη συμμετοχή τους σε δημοκρατικές διαδικασίες· μια εκπαίδευση που θα διευρύνει τα μαθησιακά περιβάλλοντα, που θα μάθει στον μαθητή να διαβάζει γιατί του αρέσει και όχι γιατί «πρέπει», γιατί η γνώση είναι ένα από τα μεγαλύτερα προσόντα που μπορεί να αποκτήσει.

Το αειφόρο σχολείο δεν προβάλλει πια ως εναλλακτική, αλλά ως η μόνη λύση. Μιλάω για μια μαθητοκεντρική εκπαίδευση, η οποία θα προάγει την ενεργητική συμμετοχή των μαθητών στην οικοδόμηση της γνώσης, που θα αξιοποιεί τις εμπειρίες, τις ικανότητες και την προϋπάρχουσα γνώση.

Μια εκπαίδευση που θα προάγει τη σύνδεση της γνώσης με τα ενδιαφέροντα και την καθημερινή ζωή των μαθητών. Που θα προβάλλει την πολυπολιτισμικότητα και το σεβασμό στη διαφορετικότητα.

Η εκπαίδευση και η κοινωνία πρέπει παράλληλα να συμβάλουν στην εύρεση ελεύθερου χρόνου για τους μαθητές. Έχουν τα παιδιά και οι μαθητές στην εποχή μας αρκετό ελεύθερο χρόνο; Όχι. Τον χρειάζονται; Ναι. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι ο ελεύθερος χρόνος είναι απαραίτητος για τον μαθητή.

Οι νέοι χρειάζονται χρόνο χαλάρωσης, όπως και οι ενήλικες. Οι μαθητές βρίσκονται σε ένα εξελικτικό στάδιο κατά το οποίο χρειάζονται την ξεκούραση, όπως και χρόνο για τον εαυτό τους, τις σκέψεις τους και τα όνειρά τους, χρόνο για να κοινωνικοποιηθούν και να επικοινωνήσουν με συνομήλικους τους.

Αν λοιπόν το μόνο που λαμβάνουν ως αποτέλεσμα του εκπαιδευτικού συστήματος είναι όλο και περισσότερο στρες και καθόλου ελεύθερο χρόνο, τότε αποκτούμε κουρασμένους και εξαντλημένους μαθητές, που αντιδρούν πολλές φορές μηχανικά, χωρίς να κατανοούν αυτό το οποίο διδάσκονται και που το άγχος ενδεχομένως θα τους οδηγήσει στην ανασφάλεια, με ό,τι συνέπειες θα έχει αυτό για τον ψυχικό τους κόσμο.

«Έχω κουραστεί πολύ. Όλη τη χρονιά διαβάζω για τις εξετάσεις, δεν έχω ελεύθερο χρόνο και χαίρομαι πολύ λίγο», τα λόγια μιας τελειόφοιτης μαθήτριας της Γ’ Λυκείου. Ακούει κανείς; Ακούνε οι αρμόδιοι που για ακόμη μια φορά είναι έτοιμοι να εφαρμόσουν μια νέα αμφιλεγόμενη εκπαιδευτική πολιτική;

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy