Δεν είναι χούλιγκανς. Ψάξτε το λίγο καλύτερα!

Του Δημήτρη Στρατή

Μολότοφ και κροτίδες έφυγαν από τα χέρια αφηνιασμένων και έπεσαν πριν από μερικές μέρες στο οίκημα της ΑΕΛ Λακατάμειας όπου βρίσκονταν μεταξύ άλλων και μικρά παιδιά. Μανιασμένοι έκαναν τον εναέριο παραλιακό δρόμο της Λεμεσού πεδίο μαχών, με αυτοκίνητα να ξερογυρίζουν μέσα στο πλήθος.

Προσωπικά δεν πιστεύω σε θαύματα, αλλά ετούτη τη φορά μπορεί να πει κάποιος ότι από καθαρή τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα. Όπως μαθαίνουμε, κατά τη διάρκεια της επίθεσης που έγινε στην ΑΕΛ Λακατάμειας πήρε φωτιά το παντελόνι ενός νεαρού, το οποίο θαμώνες έσβησαν πριν να γίνει λαμπάδα.

Οι “καλοθελητές” έριξαν φωτοβολίδες σε απόσταση αναπνοής από άλλα παιδιά.

Όλα τούτα δυστυχώς τα προσπερνούν οι αρμόδιοι, πολλές φορές και η κοινωνία βάζοντας την απλή ταμπέλα: “χούλιγκανς”.

Αλήθεια πόσοι είναι εκείνοι που μπήκαν στη διαδικασία να σκεφτούν πόσο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η βία γίνεται όλο και πιο εξτρεμιστική και μεταφέρεται όλο και περισσότερο εκτός γηπέδων; Πόσοι, αλήθεια, διερωτήθηκαν γιατί τα παιδιά αυτά που πνίγονται μέσα στα δίχρωμα κασκόλ (που λέει και ο Βασίλης) και τις κερκίδες οδηγούνται στη βία;

Τι άλλο εκτός από έλλειψη παιδείας, υγιούς ενασχόλησης των νέων αποτελούν τα φαινόμενα αυτά; Τι άλλο εκτός από έλλειψη νοήματος; Στην τελική τι άλλο εκτός από έλλειψη αγάπης για τη ζωή και τα καλά που προσφέρει είναι οι τάσεις αυτές;

Όλα τούτα τα ερωτήματα δεν τα απάντησε ποτέ η πολιτεία μας. Ίσως γιατί μάθαμε να βλέπουμε μέχρι την αυριανή μέρα, χωρίς να επενδύουμε στους νέους. Πόσοι αλήθεια διερωτήθηκαν ότι η έλλειψη ουσίας για τη νέα γενιά σχετίζεται με μια σειρά από θέματα όπως: Η απαξίωση της πολιτικής.

Ο διάχυτος ατομικισμός. Ο συντηρητισμός που έχει γίνει ίδιον των δημοσίων σχολίων. Η λίστα είναι μεγάλη και θα μείνω ως εδώ.

Θα αρκεστώ μόνο να προσθέσω ότι το ποδόσφαιρο θα έπρεπε να ήταν ένας χώρος δημιουργικής έκφρασης των νέων.

Ο χώρος όπου οι άνθρωποι θα έπρεπε να γαλουχούνται με τα πανανθρώπινα ιδανικά της ισότητας και του ανθρωπισμού. Σήμερα όμως το ποδόσφαιρο και ό,τι το περιστοιχίζει είναι αντανάκλαση της πραγματικής ζωής.

Εκεί όπου επικρατεί η αδικία. Το δίκιο του ισχυρού και τα οικονομικά συμφέροντα των εχόντων. Όσοι έχουν κλοτσήσει μια μπάλα όταν ήταν μικροί είναι σε θέση να γνωρίζουν το αγνό αίσθημα, το οποίο σήμερα κάποιοι με το έτσι θέλω στερούν από το φίλαθλο κοινό (που συνεχίζει να φεύγει από τα γήπεδα).

Κι αυτό το αγνό αίσθημα είναι που γεννά νέους με αξίες και ιδανικά. Τους νέους που έχει ανάγκη μια κοινωνία.

Ας μην τους κάνουμε λοιπόν το χατίρι…

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy