Δεν βλέπει κινδύνους προσάρτησης

Του Κώστα Κωνσταντίνου

Η ηγεσία της ΕΔΕΚ φαίνεται ότι συνεχίζει να ζει με την κατάσταση, όπως αυτή διαμορφώθηκε το 1963, με την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από τη δομή της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπου συμμετείχαν σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1960.

Και συνεχίζει να ζει με την ψευδαίσθηση ότι η υφιστάμενη κατάσταση πραγμάτων θα συνεχίσει να παραμένει η ίδια για τα επόμενα διακόσια χρόνια, χωρίς οποιεσδήποτε επιπτώσεις σε όσους Κύπριους πολίτες ζουν στην επικράτεια που ελέγχει η Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και σε όσους ζουν στα κατεχόμενα.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο ηγέτης της ΕΔΕΚ επιβεβαιώνει ότι κάποιοι συνεχίζουν να αιθεροβατούν ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της πλευράς μας κι ότι μπορούμε να συνεχίσουμε ανέμελοι τον μακροχρόνιο αγώνα μέχρι μια κάποια αόριστη και μακρινή δικαίωση.

Στην ομολογουμένως ενδιαφέρουσα συνέντευξη, ο Μαρίνος Σιζόπουλος ερωτήθηκε κατά πόσον ανησυχεί στο ζήτημα που τίθεται περί προσάρτησης των κατεχομένων στην Τουρκία σε περίπτωση αδιεξόδου στις συνομιλίες μεταξύ του Προέδρου Αναστασιάδη και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί.

Αφού χαρακτήρισε κάτι τέτοιο ως κινδυνολογία που αποσκοπεί κατά τον ίδιο σε πρόσθετες υποχωρήσεις, μας είπε ότι «η Τουρκία ποτέ δεν ήταν υπέρ της διχοτόμησης ή της διπλής ένωσης και αυτό αποδεικνύεται από σωρεία τουρκικών εγγράφων».

Προφανώς ο ηγέτης της ΕΔΕΚ ξεχνά ότι πλέον τα κατεχόμενα υδροδοτούνται με αγωγό ο οποίος στέλνει νερό από την Τουρκία στη βόρεια Κύπρο, την ώρα που άρχισαν να γίνονται ήδη σκέψεις για στήριξη των κατεχομένων και στον τομέα της ηλεκτροδότησης.

Θα πρέπει θα θυμίσουμε στο σημερινό ηγέτη της ΕΔΕΚ ότι η σημερινή ηγεσία της Τουρκίας συνεχίζει την προσπάθεια αλλοίωσης του κοσμικού χαρακτήρα των Τουρκοκυπρίων με τζαμιά που αναφύονται σαν μανιτάρια στη Μεσαορία.

Και μέσα σ’ αυτά, το κερασάκι στην τούρτα έρχεται από το Λονδίνο, αφού βρετανικό δικαστήριο έκρινε ότι οι διωκτικές Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου μπορούν να συνεργάζονται με τις αντίστοιχες του ψευδοκράτους. Αφήνω έξω τον εποικισμό και τα πενταετή προγράμματα με τα οποία τα κατεχόμενα ασφυκτιούν κάτω από τον οικονομικό έλεγχο της Τουρκίας, όπως και το “ya taksim ya olur” που φώναζαν για χρόνια οι ακραίοι κύκλοι, όπως και τις προσπάθειες της Αγκυρας να δημιουργήσει γραφείο συντονισμού για θέματα αθλητισμού και νεολαίας.

Δυστυχώς η ηγεσία της ΕΔΕΚ όχι μόνο αδυνατεί να αντιληφθεί ότι με την πάροδο του χρόνου εδραιώνονται τα τετελεσμένα, αλλά παράλληλα προσπαθεί between the lines να περάσει στον κόσμο τη λογική τού ότι ούτε λίγο ούτε πολύ η επιδιωκόμενη μορφή λύσης είναι χειρότερη από την προσάρτηση.

Στο τέλος της ημέρας όμως, οι αλλαγές επί του εδάφους διαψεύδουν κατηγορηματικά τον πρόεδρο της ΕΔΕΚ και επιβεβαιώνουν το πολύ απλό: Οτι οποιαδήποτε διχοτομική λογική – προσάρτηση, διχοτόμηση, συνομοσπονδία- θα συνεχίσει να αναπαράγει τα προβλήματα του χθες και του σήμερα. Η λύση στη συμφωνημένη βάση θα ανοίξει ορίζοντες επούλωσης των πληγών.