Δήμαρχος Πάτρας, οι φασίστες και δύο φιλοσοφίες

Του Δημήτρη Στρατή

«Υπάρχει παιδί ξένο; Υπάρχει άνθρωπος που λέει ότι ο άλλος δεν είναι άνθρωπος;»… «στεκόμαστε απέναντί τους»…«τη μήνυση εναντίον της Δημοτικής Αρχής και του δημάρχου υπογράφει ο Μιχαλολιάκος που έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα». Αυτά είναι μερικά από τα λόγια της απολογίας του δημάρχου Πάτρας, Κώστα Πελετίδη, στο Πλημμελειοδικείο Πάτρας.

Υπενθυμίζουμε ότι ο δήμαρχος που προέρχεται απο το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δικαζόταν διότι υλοποίησε ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Πάτρας να μην παραχωρήσει προεκλογικά χώρο στη ναζιστική-εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Δικαζόταν ακόμα διότι δεν έδωσε στους φασίστες στοιχεία που ζήτησαν για τα παιδιά των μεταναστών που φιλοξενούνται στους παιδικούς σταθμούς του δήμου.

Ο δήμαρχος «αθωώθηκε» την περασμένη Πέμπτη, αν υποθέσουμε ότι ήταν κατηγορούμενος. Κι όμως στο τέλος πολιτικά δικάστηκε μόνο «η αδικημένη γενιά του ’45» στο κατά Μιχαλολιάκον ανάγνωσμα. Οι φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου έδειχναν χιλιάδες συγκεντρωμένους έξω από το Δικαστικό Μέγαρο της Πάτρας που υποδέχθηκαν την απόφαση με χειροκροτήματα και συνθήματα.

Η μάχη αυτή που έδωσε όλο αυτό το διάστημα ο δήμαρχος δεν ήταν απλά δικαστική. Ηταν πρώτιστα μια μάχη πολιτική από την οποία έχουμε πολλά να μάθουμε εδώ στην Κύπρο. Μια διαμάχη ανάμεσα στην κυρίαρχη αφήγηση που θεωρεί τους πολιτικούς απόγονους του χιτλερικού ναζισμού μια άλλη άποψη στη «δημοκρατία» και τη θέση που υποστηρίζει ότι δεν μπορεί με κανένα τρόπο να διευκολύνεται το εγκληματικό τους έργο. Της θέσης που αντιλαμβάνεται ότι το τέρας του φασισμού θρέφεται και δυναμώνει από τις δομές του αστικού κράτους για να χρησιμοποιηθεί κατά πώς βολεύει την κυρίαρχη τάξη και της θέσης των ελίτ που εμμέσως προσφέρουν γη και ύδωρ στο φασισμό για κυνηγήσει ταλαίπωρους μετανάστες. Της θέσης των ελίτ που τον χρηματοδοτούν για αναπτύσσει “αντιμνημονιακό” λόγο και την ίδια ώρα να προωθεί τα συμφέροντα των καρχαριών.

Ετυχε μια φορά να μιλήσουμε με τον κ. Πελετίδη, με αφορμή μια πορεία οκτώ ημερών από την Πάτρα στην Αθήνα που διοργάνωνε ο δήμος για τα δικαιώματα των ανέργων. Ο αγώνας, μας εξήγησε τότε ο δήμαρχος, δεν έχει προσωρινό χαρακτήρα, δεν τελειώνει, αν δεν τελειώσει η ανεργία, αν δεν σταματήσουν να υπάρχουν νέοι άνθρωποι που δεν μπορούν να ανοίξουν τα φτερά τους. Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν σύρθηκε στα δικαστήρια.

Ο άνθρωπος αυτός βέβαια είναι γέννημα μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας. Μιας ιδεολογίας την οποία κάποιοι ανεπιτυχώς προσπαθούν να ταυτίσουν με τον φασισμό. Η ίδια η ζωή όμως είναι αυτή που τους λαθεύει.

Συνεχίζουμε να παρακολουθούμε τα έργα και τις ημέρες του δημάρχου Πάτρας, καθώς και του δημοτικού συμβουλίου, το οποίο παρεμπιπτόντως έχει πράξει τόσα όσα οι ιδιώτες δεν κατάφερναν για χρόνια (με ελάχιστο χρηματικό κόστος), μέσω του εθελοντισμού. Ετσι για να καταργούνται και οι μύθοι ορισμένων.