Εχθρός μας και τα Ηνωμένα Έθνη

Της Μαρίας Φράγκου

Νικόλας Αναστασιάδης ή Νίκος Παπαδόπουλος; Θα σας γελάσω ποιος είναι ποιος. Μιλούν πλέον με την ίδια γλώσσα, χρησιμοποιούν την ίδια ρητορική, εκφράζουν τα ίδια επιχειρήματα, καλλιεργούν στο λαό τους ίδιους φόβους που μας μπερδεύουν.

Σε βαθμό που διερωτάσαι ποιος είναι ο αυθεντικός και ποιος το αντίγραφο. Μέχρι και για τον Ειδικό Απεσταλμένο του ΓΓ του ΟΗΕ στην Κύπρο μιλούν το ίδιο. Και τον στολίζουν με τα ίδια όμορφα επίθετα. Στο μόνο ζήτημα που δεν συμπίπτουν τα επιχειρήματά τους είναι στα περί αντικατάστασης του Έιντε.

Ακόμα… Τα βάλαμε, λοιπόν, και με τα Ηνωμένα Έθνη. Και ας μην μας πουν πως με τον απεσταλμένο τους τα έχουν. Ο Έιντε τον διεθνή οργανισμό εκπροσωπεί.

Όταν, μάλιστα, ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ εκφράζει εμπιστοσύνη στον άνθρωπό του, τότε με ποιον τα βάζεις, αν όχι με τον ίδιο τον διεθνή οργανισμό; Ποιον θεωρούσαμε ως το αποκούμπι μας; Τίνος την πόρτα χτυπούσαμε και χτυπούμε αναζητώντας το δίκαιό μας; Τίνος τα ψηφίσματα και αποφάσεις κάναμε παντιέρα μας όλα τούτα τα χρόνια; Άμα τα βάζουμε και με τα Ηνωμένα Έθνη, ποιος μένει για να ασκεί τον ειρηνευτικό του ρόλο, για να συνεχιστούν οι συνομιλίες και να αποφέρουν το πολυπόθητο αποτέλεσμα; Εκτός κι αν αποφασίσαμε να αλλάξουμε στρατηγική, Πρόεδρε.

Να μην το λένε μόνο ο Νικόλας, ο Σιζόπουλος, ο Λιλλήκας, η Ελένη, ο Περδίκης που μπερδεύουν την τακτική με τη στρατηγική, γιατί έτσι βολεύει την πολιτική τους. Εκτός, πάλι, κι αν θα κάνουμε σύνθημά μας (γι’ άλλη μια φορά) τον μακροχρόνιο, τα μαλλιά πίσω, τα σπίτια κάστρα και πάει λέγοντας.

Ταιριάζει γάντι με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Τού κακοφαίνεται, λοιπόν, του Προέδρου Αναστασιάδη, γιατί του λέμε πως φόρεσε φουστανέλα και πως αντί το μέλλον του τόπου σκέφτεται το δικό του μέλλον.

Τουτέστιν, την προεδρική καρέκλα. Και μας κουνά και το δάκτυλο και μας λέει πως αν δεν ήθελε λύση, δεν θα πήγαινε στο Μοντ Πελεράν 1, στο Μοντ Πελεράν 2, στην πολυμερή της Γενεύης.

Δεν είναι καλύτερα να μας το απαντήσεις εσύ το ερώτημα, κ. Πρόεδρε, παρά να μας ρωτάς εμάς; Αλήθεια, γιατί πήγες; Για να έχεις επιχειρήματα στη φαρέτρα σου; Ό,τι έκτισες όλο το προηγούμενο διάστημα, το χάλασες εσύ ο ίδιος.

Με τη ρητορική σου, με τα συνθήματα και τα μεγάλα λόγια. Για παράδειγμα, ποιος είπε πως δεν είναι και «οι Ε/κ θύματα της εισβολής, που έχουν εγκαταλείψει πατρογονικές εστίες, που έχουν χάσει περιουσίες, που βρίσκονται εδώ και 43 χρόνια στην προσφυγιά, που έχουν αγνοουμένους, που έχουν νεκρούς ως αποτέλεσμα εκείνης της εισβολής, αλλά πριν και πάνω απ’ όλα που έχουν τα ίδια δικαιώματα, όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες, όπως θέλουμε να τα έχουν και οι Τ/κ συμπατριώτες μας»; Είπε κανείς το αντίθετο; Μα αυτό είναι επιχείρημα αυτών που βάλθηκες να μοιάσεις, κ. Αναστασιάδη, και στους οποίους μέχρι πρότινος είχες απάντηση: την ανάγκη λύσης.

Για να εκλείψει η κάθε αδικία, για να αποκατασταθεί το δίκαιο και η δικαιοσύνη. Και αλήθεια, κ. Αναστασιάδη, ποιος σε καλεί να παραγνωρίσεις το γεγονός ότι παραβιάζεται η εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας με όσα προκλητικά πράττει η Τουρκία; Αλήθεια, σε ποιους το λες; Σε όσους στήριξαν, όχι εσένα, αλλά την προσπάθεια για λύση;