Εκμεταλλευτές ανθρώπων με ευρωπαϊκό μανδύα

Του Χρήστου Χαραλάμπους

Ίσως κάποιοι να έχουν εκπλαγεί με τα συμπεράσματα που δημοσιεύτηκαν από την Έκθεση της «Ομάδας Ειδικών του Συμβουλίου της Ευρώπης για Δράση ενάντια στην Εμπορία Προσώπων» (GRETA), τα οποία αναφέρουν, μεταξύ άλλων, ότι η Κύπρος περιλαμβάνεται ανάμεσα σε εκείνες τις ευρωπαϊκές χώρες όπου η εκμετάλλευση των ανθρώπων από άλλους ανθρώπους καλά κρατεί.

Με βάση τα ευρήματα της Έκθεσης, στην Ευρώπη η εμπορία προσώπων για εργασιακή εκμετάλλευση βρίσκεται σε άνοδο και μάλιστα σε κάποιες χώρες έχει ξεπεράσει και τη σεξουαλική εκμετάλλευση που αποτελούσε τη μεγαλύτερη και χειρότερη μορφή στον τομέα της εμπορίας προσώπων.

Η μικρή μας Κύπρος, λοιπόν, περιλαμβάνεται στις χώρες στις οποίες η εργασιακή εκμετάλλευση έχει αναδειχθεί ως η κύρια μορφή εμπορίας προσώπων. Έκπληξη ή κοινό μυστικό; Σίγουρα το δεύτερο. Και το γνωρίζουν αυτό, όχι μόνο οι απλοί πολίτες αλλά και η πολιτεία. Και σχετική είναι η επισήμανση που γίνεται και στην Έκθεση, ότι δηλαδή «τα επίσημα στοιχεία υποβαθμίζουν την πραγματική έκταση του προβλήματος και ήταν λίγες οι διώξεις και καταδίκες που έγιναν με επιτυχία για αυτό το θέμα».

Και το ακόμα πιο ανησυχητικό και εξοργιστικό είναι ότι στην Έκθεση της GRETA, τονίζεται ότι όλες οι χώρες που έχουν αξιολογηθεί δύο φορές, καταγράφουν τα τελευταία χρόνια, μια αυξητική τάση στην εμπορία προσώπων για εργασιακή εκμετάλλευση. Και τα πρόσωπα αυτά, δεν είναι μόνο άντρες οι οποίοι δουλεύουν σε χωράφια, οικοδομές κ.λπ. (η χρήση του όρου, αντί του «εργάζονται», δεν είναι τυχαία) ή γυναίκες οικιακοί βοηθοί και φροντίστριες ηλικιωμένων, αλλά ακόμα και παιδιά, όπως αναφέρεται στην Έκθεση.

Όσο κι αν μας παραξενεύει, λοιπόν, όσο κι αν μας ξενίζει, αυτή είναι η πραγματικότητα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ευρώπη, η οποία κόπτεται και κάνει πολέμους για την εφαρμογή, τάχα, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις λεγόμενες τρίτες χώρες. Και το λέμε αυτό, γιατί τα πορίσματα της Έκθεσης δεν αφορούν μόνο τις μικρές χώρες του νότου, όπως είναι η Κύπρος, αλλά και «χώρες-κεφαλές» της Ευρώπης όπως είναι το Βέλγιο και η Βρετανία.

Για να περιοριστούμε όμως στα δικά μας, αυτό που επικρατεί στην Κύπρο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι η εργασιακή εκμετάλλευση έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με ανθρώπους που έρχονται στο τόπο μας και εμείς, τους ξεζουμίζουμε και σε αρκετές περιπτώσεις τους αντιμετωπίζουμε σαν να ‘ναι κατώτερα όντα.