Της Μαρίας Φράγκου
Το Ενωτικό Δημοψήφισμα είναι μέρος της νεότερης ιστορίας της πατρίδας μας και ορθώς διδάσκεται στα σχολεία. Αλλά ο σχολικός εορτασμός του ουδόλως υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες -και προπαντός τις προοπτικές- του τόπου μας, της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κυπριακού λαού στο σύνολό του. Εκείνο που φάνταζε αδήριτη πολιτικο-κοινωνική αναγκαιότητα το 1950, σήμερα μόνο κλαυσίγελο μπορεί να προκαλεί με την κραυγαλέα αντίφαση και τη χαώδη απόστασή του από τη σύγχρονη, ρεαλιστική πραγματικότητα και τα δεδομένα που επικρατούν στην πατρίδα μας. Ο ούτω καλούμενος ενδιάμεσος, αλλά στην πραγματικότητα εθνικιστικά ακραίος πολιτικός χώρος, ταυτιζόμενος με το ακόμα πιο εθνικιστικό ΕΛΑΜ, με τη σιωπηρά ανοχή και επί της ουσίας ενθάρρυνση του επαμφοτερίζοντος ΔΗΣΥ, κατάφεραν ένα πλήγμα στην υπό εξέλιξη διαπραγματευτική διαδικασία για λύση και επανένωση.
Και καλά όλοι οι άλλοι με τις γνωστές θέσεις και προθέσεις, με τον συνεχή και αδιάλειπτο κραυγαλέο αρνητισμό – απορριπτισμό τους, ο κυβερνών ΔΗΣΥ; Ο ΔΗΣΥ που παραπαίει μεταξύ φουστανέλας και πραγματισμού, τι ήθελε να πει στο εκλογικό σώμα, στην κοινή γνώμη, με την υποβοηθητική απόχη του από την επίμαχη ψηφοφορία; Μια είναι η ερμηνεία. Το κυβερνών κόμμα άλλαξε την ατζέντα των προτεραιοτήτων του. Το Κυπριακό πέρασε σε δεύτερη μοίρα και μπήκε εκ νέου μπροστά – μπροστά η επαναδιεκδίκηση της εξουσίας και οι επόμενες προεδρικές εκλογές. Εξ ου και το απροκάλυπτο φλερτ με την εθνικοφροσύνη, σε όποιο κομματικό σχηματισμό και εάν αυτή ανήκει. Οι μόνοι που επιχαίρουν από την όλη εξέλιξη είναι οι αρνητές της προοπτικής επανένωσης της πατρίδας μας τόσο στη μια όσο και στην άλλη πλευρά. Ορθώς διαμαρτύρεται ο Τ/κ ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, υποστηρίζοντας ότι η απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων «θα υποθάλψει τη δυσπιστία της τουρκοκυπριακής κοινότητας προς τους Ελληνοκυπρίους». Εάν εμείς συνεχίζουμε χιμαιρικά να αλληθωρίζουμε προς την ένωση, γιατί να μην πράξουν αναλόγως και οι συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριοι επαναφέροντας τη συνθηματολογία του ταξίμ;
Γιορτάζουμε επετείους ιστορικών γεγονότων που το μήνυμά τους έχει διαχρονική σημασία. Π.χ. την εξέγερση του λαού μας ενάντια στον αποικιοκρατικό ζυγό. Ποια διαχρονική αξία έχει το μήνυμα του Ενωτικού Δημοψηφίσματος; Ποιους εμπνέει σήμερα το εξωπραγματικό όραμα της ένωσης; Ας μην ξεχνούμε τα λόγια του Μαρξ, η ιστορία την πρώτη φορά επαναλαμβάνεται ως τραγωδία… Αλίμονο να τη βιώσουμε…
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
