Η Εκκλησία δεν σέβεται τις αρχαιότητες

Του Μιχάλη Μιχαήλ

Μέσα από την ιστορία έχει αποδειχθεί, άσχετα με το τι λέει η προπαγάνδα, ότι τα λεγόμενα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη δεν είναι τίποτε άλλο παρά φούμαρα. Και σύνθημα για να κρατεί κοντά σε συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας μια μεγάλη μάζα του πληθυσμού.

Δεν έχω πρόθεση να αποδείξω σε ένα μικρό άρθρο αυτό τον ισχυρισμό. Απλώς θα περιοριστώ να πω ότι μόνο στον ελληνικό χώρο συναντάμε αυτό τον όρο. Δεν ακούμε, π.χ., για ιταλορωμαϊκό πολιτισμό. Ή για ρωσοχριστιανικό πολιτισμό κ.ο.κ. Γιατί τα γράφω όλα αυτά;

Τα γράφω με αφορμή την τελευταία απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να αποχαρακτηρίσει το τεμάχιο της Αρχιεπισκοπής και να το μετατρέψει από χώρο ύπαρξης αρχαίων ευρημάτων σε κοινό οικιστικό οικόπεδο. Κι αυτό για να ικανοποιήσει τις οικονομικές ανάγκες του Αρχιεπισκόπου και όχι μόνο.

Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.

Κερδίζει από τη μια οικονομικά ο Αρχιεπίσκοπος και από την άλλη ο Πρόεδρος, η κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ κερδίζουν μια ήπια στάση του Αρχιεπισκόπου προς την κυβέρνηση ενόψει εκλογών. Λένε ότι η Εκκλησία διαφύλαξε τον ελληνικό πολιτισμό. Η Ιστορία αποδεικνύει το αντίθετο. Και αυτό το αντίθετο μεταφέρεται μέχρι σήμερα.

Η Εκκλησία ουδέποτε σεβάστηκε, ουδέποτε θα σεβαστεί και ούτε σέβεται τις αρχαιότητες. Πολλές φορές ούτε τις δικές της. Σεβασμός –υποκριτικός πολλές φορές– προκύπτει ενόσω δεν εμποδίζονται τα οικονομικά συμφέροντα της Εκκλησίας.

Δικαίως φωνάζουμε και διαμαρτυρόμαστε όταν στα κατεχόμενα γίνει σύληση οποιουδήποτε μνημείου. Εδώ δίνουμε μόνοι μας άδειες για να γίνεται κάτι τέτοιο.

Η ουσία είναι μία και είναι η ίδια. Η καταστροφή είναι η ίδια.

Είναι γεγονός ότι στο Σύνταγμα υπάρχουν κάποιες πρόνοιες βολικές για την Εκκλησία. Όμως σε ένα ευνομούμενο κράτος δεν μπορούν να ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αν βρεθούν αρχαιότητες σε δικό μου (που δεν έχω) τεμάχιο, θα παρέμβει το κράτος και θα μου απαγορεύσει κάθε δραστηριότητα. Ούτε κατά διάνοια να γίνει για μένα, τον απλό και ταπεινό, οποιαδήποτε εξαίρεση και να αποχαρακτηριστεί το τεμάχιό μου, έστω κι αν δεν έχω άλλο για να το αξιοποιήσω.

Για την Εκκλησία όμως υπάρχει. Το συμπέρασμα είναι ένα. Το κράτος και η Εκκλησία δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την Ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Το απέδειξαν πολλές φορές, το αποδεικνύουν και τώρα. Όλα θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος, του κέρδους και των προεκλογικών σκοπιμοτήτων.

Αλήθεια, ποιο μήνυμα στέλνουν οι ιθύνοντες προς τον απλό λαό;

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy