Η προεκλογική διπλωματία και η «αδελφή» Ελλάδα

Του Σπύρου Σωτηρίου

Ήρθε ο Σίσι κι ο Τσίπρας, έκαναν “καππακωτή” με τον Αναστασιάδη, έφυγαν και τώρα εμείς θα είμαστε υποχρεωμένοι για μια βδομάδα (ίσως και περισσότερο αν το αποφασίσουν οι επικοινωνιολόγοι του Προεδρικού) να ακούμε για το πόσο “σπουδαία” ήταν η τριμερής, η οποία τυχαία (λέμε τώρα) συνέπεσε λίγο καιρό πριν τις Προεδρικές.

Δεν ξέρω πραγματικά πόσο σημαντικές είναι οι συμφωνίες και τα μνημόνια μεταξύ των τριών χωρών γιατί μόνο κάτι γενικόλογες διακηρύξεις ακούσαμε. Αυτό που καταλαβαίνω όμως είναι πως δεν λύθηκαν τα προβλήματα των λαών των τριών χωρών και ειδικότερα της Κύπρου. Αντίθετα, όσο η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την τριμερή συνάντηση που “έτυχε” να γίνει στην Κύπρο, “τυχαία” πριν τις προεδρικές εκλογές, η ατζέντα της προεκλογικής συζήτησης μετατοπίζεται και ξεχνούμε το Κυπριακό και την οικονομία, αυτά δηλαδή που καίνε τους πολίτες.

Ασφαλώς και δεν πρέπει να μηδενίζουμε το θέμα, αλλά ας μη μας παρουσιάζεται ο Νίκος Αναστασιάδης ως μετρ της εξωτερικής πολιτικής. Μην τρελαθούμε κιόλας. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τις προεκλογικές φιέστες με τη Μέρκελ και τη μετέπειτα στάση της Γερμανίας στην επιβολή του κουρέματος, με τον Αναστασιάδη να υπακούει τυφλά στις εντολές Σόιμπλε; Να θυμηθούμε τη “διπλωματία” Αναστασιάδη στο Κυπριακό; Ενώ είχε “διαγράψει” το ρόλο των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, τρέχει τώρα μετά το “μπαϊράμι” να τους πείσει να εμπλακούν στην επόμενη διεθνή διάσκεψη, εάν υπάρξει. Ενώ διατείνεται ότι η Τουρκία τορπίλισε τη διάσκεψη στο Κραν Μοντανά, ο ΓΓ του ΟΗΕ αποδίδει ίση ευθύνη χωρίς να κάνει καμία νύξη προς την Τουρκία. Για τέτοια διπλωματία μιλάμε!

Και επειδή μιλάμε για τον πασh διπλωμάτη Πρόεδρο, ο Νίκος Αναστασιάδης κατάφερε να μετατρέψει τη “μητέρα” σε “αδελφή”, ξανά σε “μητέρα” και στο τέλος να τα χώσει στους άλλους. ”Εύχομαι ό,τι καλύτερο και στη φίλη Αίγυπτο και στην αδελφή Ελλάδα”, είπε ο Πρόεδρος. Ακολούθησε μια στιγμή αμηχανίας και πρόσθεσε: “Αν έλεγα τη μητέρα Ελλάδα θα παρεξηγόμουν από όσους επικαλούνται τη μητέρα Τουρκία, και επειδή θέλουμε ανεξαρτησία και απεξάρτηση, θέλω να τηρώ τα θέσμια, και τα θέσμια είναι ναι η αδελφική σχέση Κύπρου, είτε με την Ελλάδα, είτε με την Τουρκία, αλλά και ο σεβασμός στην Κυπριακή Δημοκρατία”… Και ο καθένας ό,τι θέλει ας καταλάβει.

Θυμήθηκα τον τέως Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια που είχε μιλήσει για τις μητέρες πατρίδες θέλοντας να υποδείξει ότι πρέπει η Κύπρος να αφεθεί να τραβήξει το δρόμο της χωρίς την κηδεμονία άλλων χωρών (αναφερόταν κυρίως στην Τουρκία) και ξέσπασε θύελλα αντιδράσεων. Σήμερα που ο Αναστασιάδης υποβάθμισε τη “μητέρα” Ελλάδα σε “αδελφή” είντα χαπάρκα χωρκανοί;

Παρεμπιπτόντως τι έγινε με το αιγυπτιακό κουζούι; Το έδωσε στον Σίσι ο Πρόεδρος; Αν όχι, τι του έδωσε για αναμνηστικό; Μαγνητάκι; Ο Τσίπρας τι πήρε για δωράκι;