Ο ανίσχυρος ζει την πίεση, την καταπίεση του ισχυρού και το θύμα εξισώνεται με το θύτη
Της Σύνταξης
Οι εικόνες από τη Γάζα, τη Δυτική Οχθη, την ανατολική Ιερουσαλήμ είναι το ίδιο θλιβερές, το ίδιο τραγικές εδώ και χρόνια. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, με τον ανίσχυρο να ζει την πίεση και την καταπίεση του ισχυρού και το θύμα να εξισώνεται με το θύτη. Και δυστυχώς μέρος αυτής της εξίσωσης είναι η ίδια η διεθνής κοινότητα…
Η νέα φρικαλεότητα των Ισραηλινών συγκλονίζει. Η οργή και ο πόνος, η αγανάκτηση και ο αποτροπιασμός δεν μπορούν να περιγράψουν αυτό που συμβαίνει στη Δυτική Οχθη. Ενα 18μηνο βρέφος βρήκε τραγικό θάνατο, όταν έποικοι έριξαν βόμβες μολότοφ στο σπίτι της οικογένειάς του στη Δυτική Οχθη. Ο μικρός Αλι Νταουάμπσεχ έγινε ένας νέος μάρτυρας. Η βία είναι καταδικαστέα από όπου κι αν προέρχεται. Είτε από την πλευρά των Ισραηλινών είτε από την πλευρά των Παλαιστινίων, μόνο που οι τελευταίοι είναι αυτοί που έχουν το δίκαιο με το μέρος τους. Γιατί δεκαετίες τώρα αγωνίζονται για το αναφαίρετο δικαίωμά τους για ίδρυση του δικού τους κυρίαρχου και ανεξάρτητου κράτους. Για δεκαετίες τώρα ζητούν το αυτονόητο και στα λόγια αποδεχτό από όλους τους ισχυρούς της γης. Το νέο περιστατικό βίας προκάλεσε, ως ήταν αναμενόμενο, κατακραυγή. Την κατακραυγή των Παλαιστινίων, του κάθε νοήμονος πολίτη, του κάθε ειρηνιστή… Καταδίκασε και ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός, καταδίκασαν και οι ΗΠΑ… Ο σύμμαχος του Ισραήλ, ΗΠΑ, μίλησε για «βίαιη τρομοκρατική επίθεση…». Μόνο που τα λόγια δεν αρκούν. Χρειάζονται πράξεις που θα συνετίσουν το κράτος-τρομοκράτη…
Στις ρίψεις ρουκετών από μέρους των Παλαιστινίων, οι Ισραηλινοί απαντούν με αποδεκατισμό των Παλαιστινίων. Στις πέτρες που ρίχνουν οι Παλαιστίνιοι, οι Ισραηλινοί απαντούν με σφαίρες… Μέχρι πότε και μέχρι πόσο θα γίνεται αποδεκτή η συλλογική τιμωρία του παλαιστινιακού λαού, παιδιών περιλαμβανομένων; Η πολύχρονη καταπίεση, ο εξευτελισμός της αξιοπρέπειας, η καταπάτηση κάθε δικαιώματος και η στέρηση ελευθερίας -και τα ζουν όλα τούτα οι Παλαιστίνιοι- μέχρι πόσο θα συνεχιστούν; Και ασφαλώς και οδηγούν και σε ακρότητες από μέρους τους. Ο ισχυρός, ωστόσο, αυτός που κρατάει και το μαχαίρι και το κόκαλο είναι το Ισραήλ, η επεκτατική πολιτική του οποίου σκοτώνει γυναίκες και παιδιά, σκορπά τον όλεθρο και την καταστροφή. Κι ενώ στα λόγια όλοι αναγνωρίζουν το αναφαίρετο δικαίωμα των Παλαιστινίων να έχουν το δικό τους, αναγνωρισμένο, κράτος, στην πράξη θωπεύουν τον κατακτητή και απομακρύνουν το ενδεχόμενο αυτό. Αν δεν είχε τη στήριξη των ισχυρών της γης -στην ίδια συνομοταξία είναι και το ίδιο- το Ισραήλ θα απειλούσε συνεχώς με ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση των επιχειρήσεων; Θα προέβαιναν οι έποικοι σε μια επαίσχυντη πράξη σαν την χθεσινή;
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
