Είμαστε ή δεν είμαστε πολιτισμένο κράτος;

Της Μαρίνας Κουμάστα

Προχθές ανά το παγκόσμιο εορτάστηκε η Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Πριν πολλά πολλά χρόνια, συγκεκριμένα στις 10 Δεκεμβρίου του 1948, υιοθετήθηκε η Οικουμενική Διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα με όραμα έναν κόσμο ισότιμο, πραγματικά ελεύθερο, χωρίς διακρίσεις.

Το όραμα αυτό, τόσα χρόνια μετά, φαντάζει ουτοπία. Εν έτει 2017 ανά το παγκόσμιο εξακολουθούν να καταπατούνται αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Κύπρος δεν αποτελεί εξαίρεση, δυστυχώς.

Ανθρώπινα δικαιώματα καταγεγραμμένα σε νόμους και υπογεγραμμένα σε Συμβάσεις και Χάρτες βρίσκονται στα συρτάρια με τις ευάλωτες κυρίως ομάδες του πληθυσμού να στερούνται βασικών ελευθεριών, να τυγχάνουν διακρίσεων και γενικότερα να μην μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς. Ενδεικτικό για τη χώρα μας είναι το παράδειγμα των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες.

Ίσως είναι η ευκαιρία να υπενθυμίσουμε τι περιγράφει στην τελευταία έκθεσή της η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των ΑμεΑ -μια έκθεση που ξεσκεπάζει τη γύμνια του κυπριακού κράτους σε σχέση με την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων αυτής της ευάλωτης ομάδας του πληθυσμού μας.

Οι παρατηρήσεις που καταγράφει η Επιτροπή (60 στο σύνολο) αφορούν από την απουσία στατιστικών και άλλων δεδομένων για θέματα αναπηρίας μέχρι την απουσία υπηρεσιών φροντίδας, στήριξης και υποστήριξης των ΑμεΑ σε σχέση με την ανεξάρτητη διαβίωσή τους.

Κάνει επίσης λόγο για ανεπάρκεια υπηρεσιών σε θέματα που αφορούν τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων που προορίζονται για τη στήριξη των ΑμεΑ, ενώ υπογραμμίζει την ανυπαρξία ορθών πολιτικών.

Την ίδια ώρα καταγράφει τις ελλείψεις που παρατηρούνται στο θέμα της προσβασιμότητας στο εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον και αναφέρει χαρακτηριστικά ότι μόνο το ένα τρίτο των λεωφορείων είναι προσβάσιμα και ότι άτομα με αναπηρίες που χρησιμοποιούν τροχοκάθισμα υπερχρεώνονται συχνά διπλά, συγκρινόμενοι με το υπόλοιπο του πληθυσμού όταν μεταφέρουν μαζί τους το τροχοκάθισμα μέσα στο ταξί.

«Γυναίκες και κορίτσια με αναπηρίες δεν είναι ισότιμα και συστηματικά ενσωματωμένες στην ημερήσια διάταξη της ισότητας των φύλων», παρατηρεί επίσης η Επιτροπή και διαπιστώνει ακόμη ότι υπάρχει περιορισμένη προσβασιμότητα στην πρώιμη παρέμβαση και υποστήριξη που παρέχεται στα παιδιά με αναπηρίες και τις οικογένειές τους, ειδικά στον τομέα της εκπαίδευσης, της υγείας και τον κοινωνικό τομέα.

Αναφέρεται και στα ανεπαρκή οικονομικά επιδόματα που είναι στη διάθεση των οικογενειών των παιδιών με αναπηρίες. Αυτά εν ολίγοις. Ο δρόμος προφανώς για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ μακρύς. Και δύσβατος.

Αλλά, να έχουμε κατά νου το εξής: Ο πολιτισμός μιας χώρας έχει άμεση σχέση με το πώς η κοινωνία και οι θεσμοί στηρίζουν και ενισχύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού, αλλά και πώς αντιμετωπίζουν τα διάφορα προβλήματα που αποτελούν εμπόδιο για να μπορεί ο άνθρωπος -ο οποιοσδήποτε άνθρωπος- να τα απολαμβάνει. Είμαστε ή δεν είμαστε πολιτισμένο κράτος; Aς αποφασίσουν αυτοί που χαράσσουν πολιτικές…

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy