Της Γιώργιας Ερωτοκρίτου
Ξεκινώντας το άρθρο, πήρα μια βαθιά ανάσα αλλά το αίσθημα ντροπής, αποτροπιασμού και βδελυγμίας ήταν πολύ έντονο για τα όσα διαδραματίζονται επί συριακού εδάφους. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο που βλέπουν το φως της δημοσιότητας από τις αεροπορικές επιδρομές στις περιοχές Γούτα και Αφρίν της Συρίας είναι αποκαρδιωτικές, σκληρές και αποθαρρυντικές. Βομβαρδισμένα τοπία, χαλάσματα και ερείπια. Τραυματίες, αγνοούμενοι και δεκάδες νεκροί, ανάμεσά τους μικρές αθώες ψυχές. Παιδιά να κείτονται νεκρά στο έδαφος ή να είναι τραυματισμένα με αίματα, μώλωπες, χτυπήματα από την έκρηξη μιας βόμβας. Μιας βόμβας που ίσως δεν ξέρουν τι σχήμα έχει και γιατί βρέθηκε και εξερράγη δίπλα τους.
Γεγονότα που η αθωότητα της ψυχής τους δεν μπορεί να κατανοήσει. Δεν μπορεί να καταλάβει για ποιο λόγο ή αιτία «καλούνται» να ζήσουν στο πετσί τους τη βαρβαρότητα του πολέμου και του ιμπεριαλισμού. Είναι τραγικό (το λιγότερο που μπορώ να πω) να βλέπεις παιδιά με σκυθρωπά πρόσωπα, σκισμένα ρούχα, αίματα παντού και το χειρότερο με ένα βλέμμα απλανές, θλιμμένο και τρομαγμένο για το τι συνέβη. Αθώες ψυχούλες που το χαμόγελό τους δεν είναι ζωγραφισμένο πλέον στο πρόσωπό τους, καθώς τη θέση του πήρε ο φόβος, η αγωνία και η απορία. Αισθήματα που ούτε κατά διάνοια πρέπει να ταλανίζουν τις αθώες ψυχούλες τους. Κάποιοι βλέπετε όμως, δεν ασχολούνται με αισθήματα. Δεν ξέρουν τι πάει να πει να αισθάνεσαι, να αγαπάς τον πλησίον σου, να παλεύεις για την ειρήνη και όχι για τον πόλεμο. Στο βωμό της δόξας πατούν κυριολεκτικά επί πτωμάτων. Και δυστυχώς, τρανταχτή απόδειξη αποτελούν οι εικόνες και τα βίντεο που καθημερινά κατακλύζουν τα τηλεοπτικά δίκτυα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Και να ήταν μόνο αυτό; Έχουμε και τον Τούρκο Πρόεδρο ο οποίος δεν επαναπαύεται. Και το απέδειξε το περασμένο Σάββατο με ακόμη μια προκλητική ενέργεια. Με το σόου της «στρατολόγησης» ενός μικρού κοριτσιού μόλις έξι ετών. Μια εικόνα σκληρή για τα δικά μου μάτια, καθώς πρόκειται για ένα μικρό κοριτσάκι, το οποίο αναγκάζεται να κάνει και να πιστεύει πράγματα και γεγονότα που δεν έχουν καμία σχέση με την αθωότητα ενός παιδικού μυαλού. Ένα όμορφο κοριτσάκι που φορούσε -κάποιοι το ανάγκασαν να φορέσει- τουρκική στρατιωτική στολή και εμφανίστηκε δίπλα στον Ταγίπ Ερντογάν αρχικά αμήχανο και εν συνεχεία βουρκωμένο. Και το μόνο που μπορούσε να της πει ο Τούρκος Πρόεδρος ήταν την ατάκα: «Αυτοί που φορούν μπορντό μπερέ δεν κλαίνε». Τι να κάνει τον μπερέ το κοριτσάκι; Τι να καταλάβει από αυτή την ατάκα κ. Ερντογάν; Είναι ένα μικρό κοριτσάκι. Συνεπώς, είναι απαράδεκτο μικρά παιδιά να στρατολογούνται και να φανατίζονται από κάποιους «ισχυρούς», που μόνο στόχο έχουν την ικανοποίηση των προσωπικών τους φιλοδοξιών. Ας ελπίσουμε όμως ότι η Άνοιξη θα «εισβάλει» στις αιματοβαμμένες περιοχές της Συρίας και θα ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
