Κι εμείς στον κόσμο μας…

Της Μαρίας Φράγκου

Σε ρυθμούς καλοκαιρινής ραστώνης ζούμε εδώ και καιρό. Και κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Και από τη νιρβάνα μας τίποτα και κανείς δεν θέλουμε να μας ενοχλήσει.

Και από τα προκαθορισμένα, τακτοποιημένα και προγραμματισμένα της ζωής μας, τίποτα και κανείς να μην παρεισφρήσει…

Είναι καιρός τώρα να μιλούμε για νέα προσπάθεια στο Κυπριακό; Καλά δεν είμαστε κι έτσι; Είδαν και απόειδαν οι θιασώτες της άγονης γραμμής να φέρουν τα πράγματα εδώ που τα έφερε με την ανακολουθία θέσεων και άτακτης φυγής από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης ο Πρόεδρος Αναστασιάδης… Για λόγους αποπροσανατολισμού από αυτά που πραγματικά θέλει πήγε στο δείπνο ο Πρόεδρος. Ε όχι και να θέλουμε και αποτέλεσμα. Όχι πως ήθελε αποτέλεσμα ο κ. Ακιντζί, δηλαδή. Ο Αντόνιο Γκουτέρες το είπε πολλές φορές διά των εκπροσώπων του, αλλά και ο ίδιος. Βρείτε τα εσείς και φωνάξετε με να ξεκινήσω μια νέα προσπάθεια. Οι ηγέτες μας δηλώνουν -πότε πρόθυμα και πότε απρόθυμαπως είναι έτοιμοι, αλλά δεν λένε στον ΓΓ του ΟΗΕ «κόπιασε κ. Γκουτέρες». Εξοφλούν με την αναφορά «είμαστε έτοιμοι»…

Και μέσα σε όλα αυτά συζητούμε και για άνοιγμα οδοφραγμάτων -Δερύνειας και Απλικίουπου είναι σε απόσταση ένα τσιγάρο δρόμος η ολοκλήρωση των προετοιμασιών… Μα είναι καιρός τώρα για άνοιγμα οδοφραγμάτων; Ειδικά της Δερύνειας, μάλιστα; Μες την καρδιά της τουριστικής σεζόν; Να κλέψει και τον τουρισμό της Αγίας Νάπας και του Παραλιμνίου; Είδαν και απόειδαν να προσελκύσουν «ποιοτικό» τουρισμό, να τον χαρίσουν στους τουρκαλάδες; Και μιλάμε για άνοιγμα οδοφραγμάτων, για να να ανησυχούμε και τη σοσιαλιστική ΕΔΕΚ και το σοσιαλιστή ηγέτη της και τον κάθε λυσηφοβικό; Ξεχνάμε πως κάθε οδόφραγμα «αιμοδοτεί» το κατοχικό καθεστώς, όπως αρέσκονται να λένε οι υπέρ πατριώτες; Αυτοί που κόπτονται για το ελληνικό μέλλον της Κύπρου… Όχι σαν εμάς τους τουρκοπροσκυνημένους που θέλουμε λύση και επανένωση του τόπου μας και ειρηνική συμβίωση με τους Τ/κ συμπατριώτες μας…

Μην ενοχλείτε, λοιπόν, τον Πρόεδρο για τις προοπτικές επανέναρξης του διαλόγου. Πήγε στο δείπνο, έδειξε την καλή του θέληση, τι άλλο θέλουμε, δηλαδή;

Η καλοκαιρινή ραστώνη επιβάλλει, ακόμη, πλήρη απάθεια για τα όσα συμβαίνουν στα τραπεζιτικά, και δη στον Συνεργατισμό. Ο Χάρης ξέρει καλύτερα, η Φρανκφούρτη, επίσης, ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός και όλα τα σχετικά ακόμα καλύτερα. Εσείς που γεμίζατε «φασούλι φασούλι το σακούλι», τι ρόλο παίζετε; Τον οικοδομήσατε τον Συνεργατισμό, το αποκούμπι του φτωχού και του ξυπόλυτου, για να τον βρουν έτοιμο οι πλούσιοι και κοστουμαρισμένοι…

Καλοκαιρινή ραστώνη, λοιπόν. Κι ας σταματήσουμε να παίρνουμε στο στόμα μας τους «Αγίους» της Ιεράς Συνόδου. Και να τους εκθέτουμε γι’ αυτά που κάνουν και γι’ αυτά που δεν κάνουν. «Άγιοι άνθρωποι» είναι, θα τους κρίνουμε εμείς; Με καμώματα, ίντριγκες, μηχανορραφίες, διαρροές, δελφίνους, ομάδες φράξιες, τακτικές και πρακτικές που θα τις ζήλευαν λογής λογής πολιτικοί. Εμάς μας πέφτει λόγος; Άγιοι άνθρωποι είναι όποτε θέλουν σταυρώνουν ανθρώπους και όποτε θέλουν τους δίνουν ζωή ξανά. Εμάς θα ρωτήσουν; Καλοκαιρινή ραστώνη, λοιπόν, χειμώνα καλοκαίρι. Για να μην ενοχλούμε και να μην ενοχλούμαστε. Κάποιοι θέλουν να μας μετατρέψουν σε άβουλα όντα. Χωρίς άποψη και θέση. Μόνο χειροκροτητές και προπάντων οπαδούς…