Λύση με χωριστές οροφές

Της

Μαρίας Φράγκου

 

Αναζήτησα στο αρχείο μου να βρω τι γράφαμε πέρσι, τέτοιο καιρό. Πέρσι που τέτοιες μέρες «μαλώναμε» γιατί ο ΓΓ του ΟΗΕ θα δεχόταν στην έδρα του διεθνούς οργανισμού τον Τ/κ ηγέτη, Μουσταφά Ακιντζί. Και θα τον συναντούσε μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης. Αμέτι μουχαμέτι οι γνωστοί κινδυνολόγοι, πως αναβαθμίζεται ο «κατοχικός ηγέτης»… Και η κινδυνολογία πήγαινε σύννεφο…

Πέρσι τέτοιες μέρες συζητούσαμε και για άλλα πράγματα. Ο Έσπεν Μπαρθ Έιντε, που μας κούνησε μαντίλι και ικανοποίησε πολλούς με την απόφασή του -ακόμα και αυτόν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που συντάχθηκε με τους πολέμιους του- είχε πει πέρσι πως «είμαστε ανοικτοί να συζητήσουμε όλα τα θέματα χωρίς ταμπού»…  Θέματα ταμπού είναι προφανώς τα ζητήματα ασφάλειας, εγγυήσεων και εδαφικού. Κι άρχισαν τα όργανα… Γιατί ήλπιζε ο κ. Έιντε να υπάρξει κατάληξη σε ένα σαφή οδικό χάρτη για τη φάση μετά τις 14 του Σεπτέμβρη. Κι όσοι έπαιζαν και παίζουν με τις λέξεις, άρχισαν τις φωνασκίες.

Από πέρσι μέχρι φέτος άλλαξαν πολλά. Και επεσυνέβησαν πολλά. Και έφθασε το Κυπριακό σε ένα από τα χειρότερα αδιέξοδά του. Και διαψεύσθηκαν προσδοκίες και διαλύθηκαν ελπίδες και χάθηκαν προοπτικές.

Εκεί που οι δύο ηγέτες με κινήσεις, δηλώσεις, συναντήσεις και συμμετοχή σε εκδηλώσεις έδιναν μια προοπτική, σήμερα γύρισαν πλάτες ο ένας στον άλλο. Συναντώνται σε κοινωνικές εκδηλώσεις, σαν αυτή του αποχαιρετισμού του Έιντε, και δεν βρίσκουν λόγια να πουν μεταξύ τους. Τους τέλειωσαν τα λόγια, όπως φαίνεται τους τέλειωσε και το όραμα της λύσης και της κοινής πατρίδας. Και οι δηλώσεις και οι θέσεις που μόνο απογοήτευση προκαλούν, ολοένα και πληθαίνουν στη μικρή μας πατρίδα. Η επίρριψη ευθυνών από τη μια και η προσπάθεια της κάθε πλευράς να διασώσει το δικό της κύρος οδηγούν σε θέσεις που μόνο απογοήτευση προκαλούν. Σε τέτοιες δηλώσεις, από την πλευρά του Προέδρου Αναστασιάδη, αναφερθήκαμε πολλές φορές. Και τις κρίναμε και τις επικρίναμε πολύ αυστηρά.

Χθες ακούσαμε τον Μουσταφά Ακιντζί να δηλώνει για λύση κάτω από μία ή δύο χωριστές «στέγες»… Στην Κύπρο είτε θα πάμε για μια λύση κάτω από μία στέγη με ισότητα, ασφάλεια και ελευθερία, είτε θα βρεθεί δρόμος για (να ζούμε) πλάι πλάι κάτω από δύο χωριστές οροφές, είπε ο κ. Ακιντζί. Και μόνο τρόμο προκαλεί μια τέτοια αναφορά, πόσω μάλλον μια τέτοια εξέλιξη. Κι όσο επιτείνεται το αδιέξοδο στο Κυπριακό, όσο περνά ο χρόνος και η απόσταση ανάμεσα σε Ε/κ και Τ/κ μεγαλώνει, τόσο πιο εφιαλτικό καθίσταται το σενάριο της λύσης κάτω από μία στέγη, αλλά με δύο οροφές.

Όσο το Κυπριακό είναι στο ψυγείο, όσο το αδιέξοδο κυριαρχεί, άλλο τόσο θα ενοχλεί η ρητορική της λύσης. Ναι, κάποιοι ενοχλούνται και άλλοι τόσοι ειρωνεύονται τις καλές σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στο λαό μας, Ε/κ και Τ/κ… Και μιλάμε για σχέσεις ανθρώπινες, όχι σχέσεις καλής γειτονίας όπως ελπίζουν ορισμένοι… Είναι οι ίδιοι που ολοφύρονταν με την αρνητικότητα, την αλαζονεία και την αδιαλλαξία των κατοχικών εγκαθέτων και ξεμπέρδευαν με την όποια προσπάθεια συνεννόησης με το σύνοικο στοιχείο με στόχο την επανένωση της πατρίδας μας. Και σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα γιατί το Κυπριακό μπήκε στο ψυγείο… Και σήμερα να δείτε που θα καταγγέλλουν τον Ακιντζί ότι δεν θέλει λύση.