Ληστρική τιμολόγηση με την ανοχή των Αρχών

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Η απόφαση της Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού (ΕΠΑ) σε σχέση με την υπόθεση με τις τραπεζικές κάρτες, επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά ότι ο καταναλωτής παραμένει απροστάτευτος, ενώ παράλληλα εγείρει ερωτηματικά σε σχέση με τη στάση των αρμοδίων (Κεντρικής Τράπεζας και Υπουργείου Εμπορίου).

Η καταγγελία της FBME Card Services εναντίον της JCC και των οκτώ τραπεζών – στη βάση της οποίας έγινε η έρευνα της ΕΠΑ, η οποία κατέληξε στην επιβολή προστίμου συνολικού ύψους 31 εκατ. ευρώ- υποβλήθηκε από τον Ιανουάριο του 2010.

Άρα οι αρμόδιες υπηρεσίες γνώριζαν εδώ και τουλάχιστον επτάμισι χρόνια για τις πρακτικές της «ληστρικής τιμολόγησης» και την «επιβολή αθέμιτων τιμών μέσω της πρακτικής της υπερβολικής τιμολόγησης στις χρεώσεις», για τις οποίες κάνει λόγο η απόφαση της ΕΠΑ. Να δεχτούμε ότι τα πρώτα ένα με δύο χρόνια άντε το πολύ και τον τρίτο χρόνο, οι αρμόδιες υπηρεσίες εξέταζαν την καταγγελία.

Τα υπόλοιπα χρόνια; Τι έπραξαν όταν είχαν στα χέρια τους συγκεκριμένα και τεκμηριωμένα στοιχεία για τις πρακτικές της «ληστρικής τιμολόγησης» και την «επιβολή αθέμιτων τιμών μέσω της πρακτικής της υπερβολικής τιμολόγησης στις χρεώσεις»; Για παράδειγμα η Κεντρική Τράπεζα – η οποία ειρήσθω εν παρόδω ελέγχεται και για το κλείσιμο της FBME, δηλαδή της εταιρείας η οποία είχε υποβάλει την καταγγελία – τι έπραξε εδώ και επτάμισι χρόνια;

Εξέτασε τις καταγγελίες και τι μέτρα πήρε για να προστατεύσει – αν όχι τους καταναλωτές, τουλάχιστον – το σύστημα; Επίσης το Υπουργείο Εμπορίου, που έχει την ευθύνη για την προστασία των καταναλωτών, τι έπραξε μετά την καταγγελία της FBME; Έκανε δική του έρευνα, ώστε να λάβει μέτρα για προστασία των καταναλωτών;

Ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η κατάληξη της απόφασης της ΕΠΑ – αφού υπάρχει και η δυνατότητα της άσκησης έφεσης από πλευράς των κατηγορουμένων – η ουσία είναι ότι επιβεβαιώνεται και ο καταναλωτής πάλι παραμένει απροστάτευτος.

Εδώ και επτάμισι ολόκληρα χρόνια πληρώνει τις πρακτικές της «ληστρικής τιμολόγησης» και της «επιβολής αθέμιτων τιμών μέσω της πρακτικής της υπερβολικής τιμολόγησης στις χρεώσεις». Δηλαδή οι καταναλωτές έχουν πληρώσει υπερχρεώσεις εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία δεν θα τα πάρουν ποτέ πίσω.

Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και σε άλλες περιπτώσεις με πιο γνωστή την υπόθεση με τις καταγγελίες για τα πετρελαιοειδή, η οποία εκκρεμεί εδώ και χρόνια.

Η ΕΠΑ είναι εκ των πραγμάτων δυσκίνητη, αφού για να επιβάλει πρόστιμο οφείλει να αποδείξει ότι υπήρξε παράβαση. Θεωρούμε όμως ότι οι άλλοι δύο θεσμοί – και ιδιαίτερα η Κεντρική Τράπεζα – όφειλαν να είχαν προχωρήσει στη λήψη μέτρων εδώ και χρόνια.