Ο κίνδυνος της μόνιμης κανονικότητας

Του Σπύρου Σωτηρίου

Η Κυπριακή Δημοκρατία, δηλαδή η ελληνοκυπριακή πλευρά, διαχειρίζεται τη διαίρεση του νησιού σε δύο επίπεδα.

Στη διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης και στην πολιτική προσπάθεια για επανένωση της χώρας. Δύο διαφορετικά αλλά αλληλένδετα θέματα. Η διαχείριση της κατάστασης υποτίθεται ότι είναι προσωρινή μέχρι να επιτευχθεί η λύση του Κυπριακού.

Δυστυχώς όμως ο μακροχρόνιος αντικατοχικός αγώνας και η μη εξεύρεση λύσης δημιουργούν ολοένα και περισσότερα τετελεσμένα. Δημιουργήθηκε θέμα με τα μωσαϊκά που χρησιμοποιήθηκαν στον Τύμβο Μακεδονίτισσας, ότι αυτά ήρθαν από τα κατεχόμενα.

Το Υπουργείο Άμυνας διέταξε μάλιστα και έρευνα… για τα μάτια του κόσμου. Διότι τα οικοδομικά υλικά που έρχονται από τα κατεχόμενα είναι νόμιμα, φτάνει μόνο να θεωρηθούν ως κυπριακά, ότι δηλαδή κατασκευάστηκαν στο νησί.

Λογικό είναι να γίνονται συνειρμοί και να υπάρχει μια τραγική ειρωνεία στην υπόθεση, ότι το μνημείο των πεσόντων της τουρκικής εισβολής έγινε με οικοδομικά υλικά από τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου.

Δυστυχώς η κανονικότητα των τελευταίων 43 χρόνων εμβαθύνεται και εδραιώνεται. Ώσπου η μη λύση εξακολουθεί να είναι λύση για κάποιους ένθεν και ένθεν, η ισχύ των κανονισμών π.χ. του εμπορίου της πράσινης γραμμής, θα είναι σε ισχύ.

Πέρασαν κιόλας 13 χρόνια από τη μέρα που τέθηκε σε ισχύ ο συγκεκριμένος κανονισμός. Και όσο περνά ο χρόνος γίνονται ολοένα και περισσότερες αλλαγές που εμβαθύνουν τη διχοτόμηση.

Δεν μπορεί η δική μας πλευρά, το επίσημο, αναγνωρισμένο κράτος, να τρέχει συνεχώς πίσω από τις εξελίξεις ανήμπορη να δράσει στα νέα τετελεσμένα όπως είναι για παράδειγμα το πιο πρόσφατο με τους δασμούς των κατεχομένων στην ανθρωπιστική βοήθεια για τους εγκλωβισμένους.

Όσους χαρακτηρισμούς κι αν δώσουμε σε αυτή την απόφαση, απάνθρωπη, άδικη, παράνομη κ.α. η ουσία είναι ότι δεν μπορούμε να ασκήσουμε εξουσία στην άλλη πλευρά και αυτό δεν θα αλλάξει.

Ο κίνδυνος της μόνιμης κανονικότητας δεν είναι μακριά. Το αίσθημα για την ανάγκη λύσης καλής γειτονίας με τους Τουρκοκύπριους, σε δύο ξεχωριστές κρατικές οντότητες, κερδίζει έδαφος και στις δύο κοινότητες.

Άλλωστε το είπε ξεκάθαρα ο Ακιντζί ότι αν δεν μπορούμε να βρούμε ομοσπονδιακή λύση, ας εργαστούμε για λύση καλής γειτονίας. Ο ίδιος δεν δηλώνει υπερασπιστής αυτής της λύσης, αλλά το είπε μετά το Κρανς-Μοντάνα θέλοντας να υποδείξει ότι πρέπει να συνεχιστεί η προσπάθεια για λύση που θα επανενώνει την Κύπρο.

Με σωστό περιεχόμενο, προσθέτουμε εμείς. Η στασιμότητα στο Κυπριακό ενισχύει την κανονικότητα, η οποία τείνει να μονιμοποιηθεί και η χώρα μας να είναι εσαεί μοιρασμένη και χωρισμένη σε νότιους και βόρειους (κατά την έκφραση του ΓΓ ΟΗΕ) και οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών να διέπονται από κανονισμούς, ντιρεκτίβες της ηγεσίας των κατεχομένων -κατ’ υπόδειξη και μη της Τουρκίας- και επιδιαιτητικό ρόλο των κυανόκρανων.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy