Όχι το ξύλο δεν βγήκε από τον Παράδεισο…

Του Μιχάλη Μιχαήλ

Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο; Αποκλείεται. Είναι μια έκφραση περασμένων εποχών που εφευρέθηκε για να δικαιολογεί τη χειροδικία ως ευλογημένη πράξη. Και είναι γνωστό ότι κυρίως αφορούσε συμπεριφορές δασκάλων έναντι των παιδιών. Ωστόσο το θέμα με το οποίο ξεκίνησα δεν αφορά τα σχολεία, αλλά μια συμπεριφορά που άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στην κυπριακή κοινωνία. Πρόκειται λοιπόν για την καταφυγή στη βία εναντίον όσων διαφωνούν μαζί με συγκεκριμένους κύκλους κυρίως σε πολιτικά ζητήματα.

Και αφορμή μάς δίνει ο ξυλοδαρμός του δημάρχου Θεσσαλονίκης που έγινε από ακραία στοιχεία κατά τη συγκέντρωση των Ποντίων για καταδίκη της γενοκτονίας από τους Τούρκους εθνικιστές. Με θλίψη διαπιστώνεται ότι μεγάλος αριθμός Ελληνοκυπρίων επικρότησε αυτή τη συμπεριφορά με τον α ή β τρόπο.

Ασφαλώς μαζί με τη δικαιολόγηση του ξυλοδαρμού έπεφτε και το «καταδικάζουμε την άσκηση βίας»! Όμως έψαχναν τρόπο να την δικαιολογήσουν. Άλλοι ήταν πιο «εξηγημένοι», έγραφαν ότι λίγα του έκαναν, ότι το άξιζε κ.ο.κ. Θέλουμε να προειδοποιήσουμε ότι τέτοια φαινόμενα δεν αποκλείεται να τα δούμε και στην Κύπρο στο άμεσο μέλλον. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αυτό δείχνει. Θέλουμε παράλληλα να επισημάνουμε ότι για την Κύπρο δεν είναι πρωτόγνωρες τέτοιες αντιδράσεις, κυρίως (σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα) από το χώρο μιας μερίδας της δεξιάς αλλά και της ακροδεξιάς.

Αυτά τα φαινόμενα ζούσαν και βασίλευαν στην Κύπρο από τη δεκαετία του ’40 όταν η «πατριωτική» δεξιά δεν ανεχόταν την ύπαρξη άλλων απόψεων πέραν των δικών της. Το φαινόμενο αυτό κορυφώθηκε την επόμενη δεκαετία όπου με την έναρξη της ένοπλης δράσης της ΕΟΚΑ τα πράγματα ξέφυγαν από ορισμένα μέλη της που με την καθοδήγηση του Γρίβα άρχισαν να επιτίθενται εναντίον της αριστεράς, την οποία θεωρούσαν ως προδοτική!

Είναι γνωστές οι περιπτώσεις αυτές. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στις δολοφονίες αριστερών που ήταν το αποκορύφωμα αυτής της πρακτικής. Ήδη χθες ήταν η επέτειος ενός από τα πιο βάρβαρα εγκλήματα της ΕΟΚΑ, με τη θανάτωση διά λιθοβολισμού του Σάββα Μένοικου στο Λευκόνοικο. Έγιναν πολλές ενέργειες τότε, από απειλές μέχρι ξυλοδαρμοί και κακοποιήσεις. Με την ανεξαρτησία ξεκίνησε η ενδοδεξιά διαμάχη με τις δολοφονίες ενωτικών αγωνιστών από πρώην συναγωνιστές τους ή άλλες φατρίες. Και βεβαίως ακολούθησε η βία της ΕΟΚΑ Β’, η οποία αποδείχθηκε θανάσιμη για την Κύπρο με την πραγματοποίηση του πραξικοπήματος που επέφερε την τουρκική εισβολή. Ας αναλογιστούμε αυτά που έγιναν. Κι ας κατεβάσουμε το νου μας κι ας μη επιτρέψουμε την επανάληψη τέτοιων φαινομένων.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy