Όταν ο μεγαλύτερος ρυπογόνος αδιαφορεί…

Της Ελένης Κωνσταντίνου

Την ώρα που σε κατάσταση πολέμου βρίσκεται το Αμβούργο λόγω των διαδηλώσεων με αφορμή τη συνάντηση των G20, οι ηγεσίες αρκετών χωρών επαναφέρουν την πίεση στον Αμερικανό Πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, για συμβιβασμό στα μέτρα καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής.

Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση της Βρετανίδας Πρωθυπουργού, Τερέζα Μέι, η οποία είπε πως «δεν επαναδιαπραγματευόμαστε τη Συμφωνία του Παρισιού, θέλουμε να δούμε τις ΗΠΑ να ξαναμπαίνουν».

Οι χώρες της ομάδας BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) παρότρυναν χθες τις άλλες χώρες-μέλη της Ομάδας των 20 (G20) να πιέσουν για την εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα που απορρίφθηκε από τις ΗΠΑ. Η στάση του Ντόναλντ Τραμπ είχε απασχολήσει πρόσφατα και το Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ. Η ΕΕ έχει δηλώσει ότι παραμένει πιστή στη δέσμευσή της για εφαρμογή αυτής της Συμφωνίας χαρακτηρίζοντας δυσάρεστη εξέλιξη την πρόθεση των ΗΠΑ να εγκαταλείψουν τη Συμφωνία.

Αυτό θα έχει από τη μία επιπτώσεις στους οικονομικούς πόρους, που οι ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί ότι θα καταβάλουν στο Πράσινο Ταμείο αλλά και στις δεσμεύσεις των ΗΠΑ έναντι των μειώσεων των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, από τη στιγμή που είναι η μεγαλύτερη ρυπογόνος χώρα στον κόσμο.

Το θέμα αυτό είναι κάτι που αφορά όλους και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με ελαφρότητα, ήδη τα σημάδια των κλιματικών αλλαγών είναι φανερά.

Οι δραματικές κλιματικές αλλαγές και η αυξανόμενη συχνότητα και ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων, η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και τόσα άλλα που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας, στέλνουν συνεχώς το δικό τους σήμα κινδύνου.

Οι αρνητικές εξελίξεις στο χώρο του περιβάλλοντος συνοδεύονται από πολύ αρνητικές εξελίξεις στον οικονομικο-κοινωνικό τομέα, γεγονός που επιτείνει και τροφοδοτεί τα προβλήματα. Οι συνθήκες φτώχειας για το μισό τουλάχιστον πληθυσμό της γης, η κοινωνικο-οικονομική ανισότητα σε κάθε μέρος του πλανήτη, η έλλειψη πόσιμου νερού και τροφίμων, οι συρράξεις και οι πόλεμοι είναι εκφάνσεις ενός συστήματος που στο βωμό του κέρδους καταστρέφει τις δύο πληγές του πλούτου, τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Εφιαλτικά είναι τα σενάρια για την περιβαλλοντική προοπτική της Κύπρου, αφού η χώρα μας περιλαμβάνεται σ’ αυτές που αντιμετωπίζουν μεγάλο κίνδυνο απερήμωσης.
Η αλλαγή του κλίματος θα έχει επιπτώσεις σε πολλούς τομείς και στη χώρα μας. Στη γεωργία, οι προβλεπόμενες κλιματικές μεταβολές θα έχουν επιπτώσεις στις αποδόσεις, στη διαχείριση του ζωικού κεφαλαίου και στον γεωγραφικό προσανατολισμό της παραγωγής.

Οι αυξανόμενες πιθανότητες εκδήλωσης -και ο βαθμός σοβαρότητας- ακραίων φυσικών φαινομένων θα αυξήσουν, με τη σειρά τους, τον κίνδυνο ζημιών της συγκομιδής κ.ά.