Πανηγύρια για ευκολόπιστους ακροατές

Της Αθηνάς Ξενοφώντος

Πανηγύρια για ευκολόπιστους και αφελείς ακροατές. Κάπως έτσι μοιάζει η ανακοίνωση που εξέδωσε η κυβέρνηση σχετικά με το νέο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης για την Κύπρο, το οποίο παρουσιάστηκε από εμπειρογνώμονες ενώπιον διυπουργικής επιτροπής.

Σύμφωνα λοιπόν με τη μελέτη, μέχρι το 2030 θα αυξηθούν οι τουρίστες κατά 82%, τα έσοδα κατά 185%, η εργοδότηση προσωπικού κατά 64% και η άμεσης και έμμεση παραγωγή κατά 185%.

Ωστόσο, για να επιτευχθούν οι στόχοι μέχρι το 2030, είναι καλά να μας ενημερώσουν επίσημα οι κυβερνώντες και πόσο ρευστό χρειάζεται.

Οπως πληροφορηθήκαμε, το κόστος για τις αλλαγές οι οποίες εισηγούνται οι εμπειρογνώμονες είναι ύψους 20 δισεκατομμυρίων ευρώ!

Ναι, ναι, καλά διαβάσατε. Ετσι για να αντιληφθούμε τα μεγέθη, να σημειώσουμε ότι ολόκληρο το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της Κύπρου (όλοι οι κλάδοι της οικονομίας) είναι 17 δις ευρώ το χρόνο!

Από αυτά τα 20 δις ευρώ, σύμφωνα με τη μελέτη, τα 2 δις θα πρέπει να καταβληθούν από το κράτος!

Παρενθετικά να επισημάνουμε πως όταν ο ΚΟΤ ζήτησε αύξηση των κονδυλιών κατά 2 εκ. ευρώ, για περισσότερη προβολή και διαφήμιση, η κυβέρνηση αρνήθηκε να τα καταβάλει γιατί… δεν τα είχε, είπε.

.Πώς είναι δυνατό λοιπόν τα επόμενα λίγα χρόνια να εξευρεθούν δύο δισεκατομμύρια για να μπουν στο συγκεκριμένο σχεδιασμό;

Τα υπόλοιπα 18 δις ευρώ θα πρέπει να καταβληθούν από επενδυτές στον ιδιωτικό τομέα και το ερώτημα είναι ποιοι είναι αυτοί οι επιχειρηματίες που θα επενδύσουν τόσα χρήματα.

Σύμφωνα με την κυβερνητική ανακοίνωση, με την υλοποίηση των προτάσεων οι τουρίστες θα αυξηθούν στα 4.8 εκατομμύρια το χρόνο. Ωστόσο το 2016, χωρίς να απαιτηθεί όλο αυτό το βουνό δισεκατομμυρίων, ο τουρισμός έφτασε τα 3.2 εκ. αφίξεις. (Η αύξηση δεν θα είναι 82% όπως εκτιμάται, αλλά 50%).

Βέβαια, δεν παραγνωρίζονται οι προσπάθειες που καταβάλλουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς για αύξηση του τουρισμού, όμως είναι αναντίλεκτο γεγονός, ότι οι περσινές αφίξεις εκτοξεύτηκαν και λόγω της πολιτικής αναταραχής που υπάρχει στις γύρω χώρες, όπως η Τουρκία, η Συρία, η Αίγυπτος κ.ά.

Είμαστε σίγουροι πως όταν ομαλοποιηθεί η κατάσταση, θα έχουμε τα ίδια καλά αποτελέσματα; Αξίζει τον κόπο ένα κράτος να βάλει όλα τα κουκιά του σε ένα καλάθι, τη στιγμή που ο στόχος είναι η ανάπτυξη να γίνεται σε όλους τους τομείς, ώστε όταν καταρρεύσει ή έχει προβλήματα ο ένας, να υπάρχουν οι υπόλοιποι για να στηρίξουν την οικονομία;

Την πάθαμε ήδη με τον τραπεζικό τομέα και είδαμε τα αποτελέσματα.