Πάντα πρέπει να τραβάμε την κουρτίνα…

Της Έλπις Γεωργίου

Πρόσφατα διάβαζα ένα ρεπορτάζ το οποίο περιελάμβανε την αφήγηση ενός μικρού παιδιού που δούλευε σε φυτείες, με πολλά σημάδια στο κορμί από τις κακουχίες, αλλά και άλλα τόσα στην ψυχή του…

Έλεγε λοιπόν, την ώρα που τρως ένα κομμάτι σοκολάτα, να σκέφτεσαι ότι τρως ένα κομμάτι από τη σάρκα μου… Ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος στο βιβλίο του «Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε» γράφει ανάμεσα σε άλλα τα εξής: Τον Δεκέμβριο του 2010 η ηθοποιός Τζούλια Ρόμπερτς πρωταγωνίστησε σε διαφημιστικό ιταλικής εταιρείας καφέ διάρκειας 45 δευτερολέπτων.

Τα γυρίσματα κράτησαν έξι ώρες, το διαφημιστικό προβλήθηκε μόνο στην Ιταλία και μόνο κατά τη διάρκεια των γιορτών των Χριστουγέννων.

Η αμοιβή της κυρίας Ρόμπερτς ήταν 1 εκατομμύριο ευρώ. Στη Βραζιλία τώρα, τη χώρα όπου παράγεται το 1/3 της παγκόσμιας παραγωγής καφέ, πριν από λίγο καιρό δύο Βρετανοί δημοσιογράφοι πήραν μια συνέντευξη από τον Έκτορ Φελίπε Σάντος, έναν γέροντα 92 χρόνων που από τα 12 χρόνια του δούλευε στις βραζιλιάνικες φυτείες του καφέ.

Όταν τον ρώτησαν ποιο είναι το μεγαλύτερό του παράπονο, τους απάντησε: «Δουλεύω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου στις φυτείες του καφέ.

Έχω πονέσει και έχω ταλαιπωρήσει όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε τούτη τη σάρκα που κρατά ακόμα τα γέρικα κόκαλά μου σε σειρά. Έχω αρρωστήσει στα χωράφια του καφέ, ώστε να μπορέσω να ζήσω την οικογένειά μου με δεκάρες.

Έχασα τη γυναίκα μου πριν 15 χρόνια στις φυτείες από υπερκόπωση, αλλά το μεγαλύτερό μου παράπονο ξέρετε ποιο είναι; Μέχρι σήμερα που βρίσκομαι εδώ και σας μιλάω και έχοντας 92 χρόνια στην πλάτη μου, δεν έχω δοκιμάσει ποτέ τη γεύση του καφέ»… Στις φυτείες και στην παραγωγή του καφέ απασχολούνται στη Βραζιλία περίπου 25 εκατομμύρια άνθρωποι. Το μεροκάματό τους δεν ξεπερνά τα 5 δολάρια ημερησίως.

Στη Βραζιλία, την όγδοη οικονομία του κόσμου, με την ακραία φτώχεια να πλήττει περί τα 20 εκατομμύρια ανθρώπους, ένας εργάτης του καφέ, για να εισπράξει το ποσό που έλαβε η κυρία Ρόμπερτς για ένα διαφημιστικό των 45 δευτερολέπτων, θα χρειαστεί να δουλεύει αδιάκοπα για 547 χρόνια… Επίσης η πολυεθνική NIKE προσέφερε πριν από μερικά χρόνια στον αθλητή Τζόρνταν το ποσό των 20 εκατομμυρίων δολαρίων για να της διαφημίσει, σε ένα βίντεο των 30 δευτερολέπτων, το νέο σχέδιο αθλητικών παπουτσιών της εταιρείας.

Από τις πωλήσεις του νέου μοντέλου της η NIKE προσδοκούσε και πέτυχε εκατοντάδες εκατομμύρια κέρδη.

Το ποσό αυτό, των 20 εκατομμυρίων δολαρίων, που η NIKE έδωσε σε έναν άνθρωπο μόνο και μόνο για να της διαφημίσει το προϊόν της είναι όσα πλήρωσε σε 30.000 ρακένδυτους Ινδονήσιους για να το κατασκευάσουν. Υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνουμε;