Παράδειγμα για όλους οι τρεις μαθητές

Ένα ηχηρό μήνυμα συνιστά για όλους μας η συμπεριφορά που επέδειξαν οι τρεις μαθητές του Λυκείου Αγίου Νικολάου, οι οποίοι τιμήθηκαν την περασμένη εβδομάδα από το Υπουργείο Παιδείας και την Αστυνομία.

Μήνυμα ήθους και ανθρωπιάς θέλησαν να στείλουν προς κάθε κατεύθυνση ο Κωνσταντίνος Ευαγγέλου, ο Ντόβκαν Πάβελ και ο Αντώνης Χριστοφόρου, αποδεικνύοντας παράλληλα ότι η νεολαία της Κύπρου και ειδικότερα οι μαθητές δεν είναι αυτό που συχνά πυκνά χαρακτηρίζονται από κάποιους ως «ανεύθυνοι», «επιπόλαιοι» ή «μη συνειδητοποιημένοι». Μπορεί κάποιες ενέργειες και συμπεριφορές των εφήβων που χαρακτηρίζουν την ηλικία τους, να ξενίζουν εμάς τους μεγαλύτερους που ξεχνούμε ότι κάποτε περάσαμε κι εμείς από αυτό το στάδιο και ίσως κάναμε τα ίδια ή και χειρότερα (πλην όμως δεν υπήρχαν τότε ΜΜΕ για να ασχοληθούν μαζί μας).

Οι τρεις μαθητές, με τον τρόπο που ενήργησαν, να παραδώσουν δηλαδή στην Αστυνομία το χρηματικό ποσό των 2.000 ευρώ που βρήκαν σε πολυσύχναστο δρόμο της Λεμεσού, θα πρέπει, εκτός των άλλων, να προβληματίσουν κάποιους και να τους κάνουν να αναθεωρήσουν την αρνητική εικόνα που σε κάποιο βαθμό έχουν για τους σημερινούς νέους. Πρέπει να αντιληφθούν κάποιοι που, αβίαστα αν όχι και με προκατάληψη και εμπάθεια, αναζητούν κάθε ευκαιρία για να στοχοποιήσουν τα νέα παιδιά δίνοντάς τους ταμπέλες και διαφόρους χαρακτηρισμούς που κάθε άλλο παρά ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Πρέπει να καταλάβουμε, επιτέλους, ότι η νεολαία μας δεν καθορίζεται από εκείνα τα λίγα περιστατικά παραβατικής συμπεριφοράς που καταγράφονται κατά καιρούς και τα οποία ανάγουμε σε μείζον θέμα. Αντίθετα, η ταυτότητα των σημερινών νέων μας αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπο και τη συμπεριφορά των τριών μαθητών του Λυκείου της Λεμεσού που με τη συγκεκριμένη πράξη τους δικαίως έκαναν τις οικογένειες και το σχολείο τους να νιώθουν θαυμασμό και περηφάνια.

Η συμπεριφορά τους θα πρέπει να αποτελεί για όλους μας παράδειγμα, δεδομένης και της εποχής που ζούμε την οποία χαρακτηρίζει, εκτός όλων των άλλων στραβών, η καχυποψία, η αδιαφορία για τις ανάγκες του διπλανού μας και ιδιαίτερα το κυνήγι το εύκολου κέρδους. Χαρακτηριστικά που διακρίνουν, όχι τους «ανόητους» και «επιπόλαιους» νέους, αλλά όλους εκείνους που μοστράρουν σαν «ώριμοι», «δίκαιοι» και «σοφοί».

 

Χρήστος Χαραλάμπους