Ποια ομάδα πολιτών λαϊκίζει τελικά;

Tης Αθηνάς Ξενοφώντος

Ενώ ο χρόνος εκπνέει για τη μερική αποκατάσταση των μισθών, οι πιέσεις από τις εργοδοτικές οργανώσεις εντείνονται. Η μεν ΟΕΒ απαιτεί παράταση της συγκράτησης του κρατικού μισθολογίου για ακόμη δύο χρόνια -μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου 2018- το δε ΚΕΒΕ κάλεσε το Συνδικαλιστικό Κίνημα να προτάξει και πάλι την υπευθυνότητά του και να δει τη μεγάλη εικόνα του συνόλου της κοινωνίας.

Οπως ανέφερε ο πρόεδρος του ΚΕΒΕ στην πρόσφατη γενική συνέλευση του Επιμελητηρίου, διεκδικήσεις που τα δημόσια οικονομικά και η επιχειρηματική πραγματικότητα δεν μπορούν να αντέξουν, δεν βρίσκουν σύμφωνο το ΚΕΒΕ. Το σίγουρο είναι ένα, πως οι εργοδοτικές οργανώσεις αντικρίζουν τη μεγάλη εικόνα της κοινωνίας φορώντας διαφορετικά γυαλιά από την πλειοψηφία. Στρέφουν το βλέμμα τους πάντα στους μισθούς των εργαζομένων, αλλά ποτέ δεν ακούσαμε μία λέξη από το στόμα τους για τη φοροδιαφυγή.

Δεν ακούσαμε αυστηρές τοποθετήσεις και επικρίσεις κατά των κυβερνητικών τμημάτων για τους φοροφυγάδες της λίστας Λαγκάρντ, η οποία βράζει στα συρτάρια του Εφόρου Φορολογίας εδώ και δύο-τρία χρόνια. Ούτε ακούσαμε εισηγήσεις από τις εργοδοτικές οργανώσεις πώς θα παταχθεί η εξαγωγή μαύρου χρήματος από φυσικά και νομικά πρόσωπα που εντοπίστηκαν στα Panama Papers.

Αλλά και ούτε τους απασχολεί το γεγονός ότι το κράτος έχει απώλειες εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο, γιατί εσκεμμένα ή όχι δεν προχωρεί η διερεύνησή τους.

Αποφασίστηκε η μείωση του φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας κατά 100 εκ. ευρώ, κυρίως για να επωφεληθούν οι ξενοδόχοι, έστω και αν ο τουρισμός σπάζει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Επωφελήθηκαν επίσης και άλλες παρόμοιες ομάδες μεγαλοϊδιοκτητών και μεγαλοεπιχειρηματιών, αλλά δεν ακούσαμε τους εργοδότες να επικαλούνται την εύθραυστη οικονομία.

Αν και είναι οι ίδιες ομάδες πολιτών που δεν κατέβαλαν ούτε ένα σεντ από την ημέρα επιβολής του μέτρου σε αντίθεση με το λαό. Είναι οι ίδιοι λίγοι που δεν καταβάλλουν και το ΦΠΑ αλλά και το φόρο εισοδήματος. Αυτό που εξοργίζει τους εργαζομένους είναι ότι η έγνοια των εργοδοτικών οργανώσεων περιστρέφεται πάντα γύρω από τους μισθούς τους. ΟΕΒ και ΚΕΒΕ ξεχνούν ότι η εργατική τάξη έχασε το 23% των εισοδημάτων της και ότι η Κύπρος έχει την πιο ραγδαία αύξηση στην ανισότητα.

Οταν υπάρχει κρίση οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν, όταν βγαίνουμε από την κρίση δεν πρέπει να πάρουν, γιατί η οικονομία χρειάζεται σταθεροποίηση και όταν έχουμε ανάπτυξη δεν πρέπει να ζητούν γιατί… η κατάσταση είναι εύθραυστη! Ποιοι τελικά λαϊκίζουν, οι εργαζόμενοι που ζητούν πίσω το 2% από το 23% που έχουν απολέσει ή οι ίδιοι;