Πολιτικές που θα λύσουν το πρόβλημα

Της Ελένης Κωνσταντίνου

Τα πρόσφατα περιστατικά βίας στα σχολεία ήταν το θέμα συζήτησης στην προχθεσινή συνεδρία της Επιτροπής Παιδείας, ωστόσο καλέστηκε μόνο ένας Α’ Λειτουργός από την επαρχία Πάφου όπου είχε σημειωθεί το τελευταίο κρούσμα στη Μέση Εκπαίδευση. Αυτό από μόνο του προκάλεσε την αντίδραση των υπόλοιπων βουλευτών, οι οποίοι και υπέδειξαν προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Παιδείας και βουλευτή του ΔΗΣΥ Κυριάκο Χατζηγιάννη ότι είναι ένα ζήτημα πολύ μεγάλο, το οποίο αγγίζει αρκετές πτυχές και δεν μπορεί να γίνεται ενημέρωση και να συζητείται αποσπασματικά.

Ενδεικτικό είναι και το γεγονός ότι αρκετοί από τους εμπλεκόμενους, όπως είναι για παράδειγμα οι δάσκαλοι, έχουν θέσει ότι τα φαινόμενα δύσκολων συμπεριφορών εντοπίζονται από τη νηπιακή ηλικία. Οι νηπιαγωγοί και οι δάσκαλοι καλούνται να διαχειριστούν όλο και περισσότερα φαινόμενα εκδήλωσης παιδικής βίας και αποκλίνουσας συμπεριφοράς, πιο πολύπλοκων εκφάνσεων και περισσότερης έντασης. Ωστόσο, όπως τονίζει η ΠΟΕΔ, προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην πρόληψη, αφού η καταστολή και η θεραπεία δεν έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα.

Τις σοβαρές ανησυχίες τους εκφράζουν και οι οργανωμένοι γονείς Μέσης για την αύξηση των κρουσμάτων σχολικού εκφοβισμού και παραβατικότητας.

Ηδη η Παγκύπρια Συνομοσπονδία Μέσης Εκπαίδευσης κατέθεσε συγκεκριμένες εισηγήσεις με την ελπίδα ότι θα βοηθήσουν στη λήψη ουσιαστικών μέτρων για αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού προβλήματος.

Οι οργανωμένοι γονείς θεωρούν ως θετικό βήμα την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για τη χάραξη Εθνικής Στρατηγικής για την Πρόληψη και την Αντιμετώπιση της Βίας στα Σχολεία, στην οποία θεσμικά συμμετέχουν και οι ίδιοι. Μάλιστα είναι πάγιο αίτημα των γονιών η χάραξη ενιαίας στρατηγικής και ελέγχου δράσεων από ένα κεντρικό φορέα.

Ωστόσο και αυτοί με τη σειρά τους θεωρούν ότι η αντιμετώπιση παραβατικών συμπεριφορών πρέπει να γίνεται από την Προδημοτική Εκπαίδευση.

Ένα άλλο σημείο το οποίο χρήζει άμεσης αντιμετώπισης είναι η σημαντική ενίσχυση της Υπηρεσίας Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας με την πρόσληψη ικανού αριθμού Εκπαιδευτικών Ψυχολόγων αλλά και Κοινωνικών Λειτουργών. Προγράμματα μπορεί να υπάρχουν, όμως χρειάζονται και άτομα για να τα στελεχώνουν. Επιβάλλεται επιτέλους το εκπαιδευτικό σύστημα και το Υπουργείο Παιδείας να αναλάβει την ευθύνη απέναντι στην κοινωνία και τους πολίτες να προβεί σε όλες εκείνες τις θεσμικές, πολιτικές αλλά και νομοθετικές ρυθμίσεις, έτσι ώστε αφενός να εκπονηθούν προγράμματα, αφετέρου μηχανισμοί, που σκοπό θα έχουν, μέσα από τη βελτίωση της σχολικής καθημερινότητας, την προαγωγή της ψυχικής υγείας, την ευημερία των παιδιών, αλλά κυρίως την πρόληψη με στόχο την αποτροπή μελλοντικής εκδήλωσης παραβατικής συμπεριφοράς. Την ίδια ώρα ανάλογη θα πρέπει να είναι και η αντιμετώπιση από την αντίθετη πλευρά, όταν δηλαδή εκπαιδευτικοί προβαίνουν σε βίαιες πράξεις κατά μαθητών.