Πολλά τα προβλήματα των ρευματοπαθών

Της Μαρίνας Κουμάστα

Δεν είναι η πρώτη φορά που η στήλη ασχολήθηκε με τα προβλήματα των δημόσιων νοσηλευτηρίων. Προβλήματα και ζητήματα που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, που ταλαιπωρούν ασθενείς και προσωπικό, που καταπατούν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Για άλλη μια φορά διαπιστώνεται πως στο υπέρτατο αγαθό, δικαίωμα έχουν μόνο οι λίγοι. Αυτοί οι οποίοι μπορούν να πληρώσουν.

Το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες έχουν δει τα προβλήματα των ρευματοπαθών – 35.000 στο σύνολό τους τα άτομα που πάσχουν από κάποια ρευματοπάθεια στη χώρα μας. Και δεν είναι, βεβαίως, η πρώτη φορά που αυτά τα προβλήματα καταγράφονται. Από τα επαρχιακά νοσοκομεία Λάρνακας, Αμμοχώστου και Πάφου λείπει η ειδικότητα του ρευματολόγου.

Σήμερα οι ασθενείς της επαρχίας Πάφου παρακολουθούνται από την ιατρό ρευματολόγο του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού μία φορά την εβδομάδα και αυτό κρίνεται -υπό τις συνθήκες- ανεπαρκές, αφού η λίστα αναμονής για να επισκεφθεί κάποιος ρευματολόγο έχει φθάσει τους εννιά μήνες, με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει αυτό στην υγεία των ασθενών. Στον κατάλογο με τα προβλήματα προστίθεται και η περίθαλψη των μικρών ασθενών.

Εκκρεμεί ο διορισμός παιδορευματολόγου στον δημόσιο τομέα της Υγείας, παρά τις διαβεβαιώσεις προς τον Αντιρευματικό Σύνδεσμο. Το κράτος, δε, συνεχίζει την αγορά υπηρεσιών… Την ίδια στιγμή όμως ο Αντιρευματικός Σύνδεσμος είναι δέκτης πολλών παραπόνων από τους ασθενείς καθώς και από τους γιατρούς του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας για τα προβλήματα που παρουσιάζονται στην έκχυση των θεραπειών λόγω του περιορισμού που έχουν στις διαθέσιμες κλίνες.

Με πολύ απλά λόγια, δεν υπάρχουν κρεβάτια για να εξυπηρετηθούν οι ασθενείς. Ρευματολογική Κλινική. Μια τέτοια κλινική πρέπει να δημιουργηθεί. Ένα αίτημα που μετρά πολλά χρόνια και το οποίο δυστυχώς βρίσκεται στα συρτάρια.

Πρόβλημα, στο μεταξύ, φαίνεται να υπάρχει και στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ασθενών, με τον Αντιρευματικό Σύνδεσμο να θέτει εκ νέου την τροποποίηση και διόρθωση των κανονισμών που έχουν εφαρμοστεί τον Αύγουστο του 2013, και την συμπερίληψη των ατόμων με ρευματοπάθειες στις κατηγορίες για πλήρη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όπως συμβαίνει σε άλλες παρόμοιες χρόνιες ασθένειες.

Ας μην ξεχνούμε εξάλλου ότι τα πλείστα ρευματοπαθή άτομα αδυνατούν να εργαστούν λόγω των πολλαπλών και σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν. Ως εκ τούτου δεν μπορούν να επωμιστούν το κόστος ακόμη και των πιο απλών εξετάσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους.

Εν έτει 2018 ακόμη δυστυχώς μιλάμε για ίση πρόσβαση των ασθενών στη φροντίδα υγείας… Κάτι πρέπει να γίνει, αυτό είναι το σίγουρο. Η εφαρμογή του ΓεΣΥ είναι προ των πυλών (τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε). Εάν όμως συνεχίσουν να υφίστανται τέτοια σοβαρά προβλήματα στα νοσοκομεία, διερωτόμαστε πώς θα εφαρμοστεί το ΓεΣΥ και ποιους θα εξυπηρετήσει, εν τέλει.