Πού είναι η Κάρλα ντελ Πόντε;

Της Μαρίας Φράγκου 

Στη Χάγη η Παλαιστίνη, λένε οι ειδήσεις. Με αίτημα στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να διενεργήσει «επείγουσα έρευνα» για τα «εγκλήματα των Ισραηλινών» εναντίον του παλαιστινιακού λαού, η Παλαιστίνη ζητά την τιμωρία αυτών που δεν αφήνουν τα παιδιά της να μεγαλώσουν, αυτών που στερούν από τα παιδιά της την ελευθερία και την ασφάλεια, αυτών που καταπατούν ανθρώπινα δικαιώματα και ελέγχουν ακόμα και την αναπνοή του πληθυσμού, κρατώντας τον φυλακισμένο και απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο.

Με αίτημά του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, ο Υπουργός Εξωτερικών της Παλαιστίνης ζητά απόδοση δικαιοσύνης. Γιατί τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν προσδιορίζονται από τη δύναμη αυτού που τα κάνει.

Κι αν είναι ισχυρός, απαλλάσσεται από την ευθύνη. Οι εγκληματίες πολέμου δεν είναι «δικοί μας» και «δικοί τους» και οι δικοί μας έχουν ασυλία και οι δικοί των άλλων στέλνονται στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Πού είσαι κυρία Κάρλα ντελ Πόντε να δεις, να δικάσεις και να καταδικάσεις τους εγκληματίες πολέμου στα παλαιστινιακά εδάφη; Να δεις μωρά παιδιά να πεθαίνουν από ασφυξία, πριν ακόμα ξεχωρίσουν ποια είναι η μάνα τους, πριν ακόμα χορτάσουν γάλα από το βυζί της μάνας τους.

Να δεις έφηβους που πεθαίνουν πριν γίνουν άντρες και κορίτσια που δεν προλαβαίνουν να νιώσουν το πρώτο σκίρτημα του έρωτα γιατί μια ρουκέτα θα ισοπεδώσει το σπίτι τους και θα τα αφήσει στον τόπο…

Αυτή η κυρία, η Κάρλα ντελ Πόντε που έπρεπε να περάσουν χρόνια για να παραδεχθεί τα εγκλήματα των Κοσοβάρων, ας πούμε, και πως η ηγεσία τους, τότε, «έκανε περιουσία με το εμπόριο εσωτερικών οργάνων που είχαν αφαιρεθεί από Σέρβους» -έτσι έγραψε στο βιβλίο της «Κυνήγι: εγώ και οι εγκληματίες πολέμου»- πού είναι σήμερα να δει τι συμβαίνει στη Λωρίδα της Γάζας; Στη Δυτική Όχθη και στην ανατολική Ιερουσαλήμ;

Πού είναι η κυρία αυτή να δει πώς τα εγκαίνια μιας πρεσβείας μετατράπηκαν σε εκατόμβη θανάτου για δεκάδες Παλαιστινίους;

Πότε η Κάρλα ντελ Πόντε ερεύνησε εγκλήματα άλλων σε βάρος των Σέρβων;

Οι Αμερικανοί ζήτησαν προσαγωγή του Ράντοβαν Κάρατζιτς και του Σλόμποταν Μιλόσεβιτς ενώπιον διεθνών δικαστηρίων για να δικαστούν ως εγκληματίες πολέμου και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και η θέλησή τους έγινε διαταγή και η διαταγή τους προσταγή… Και στήθηκε το δικαστήριο και καταδίκασε και τους δύο.

Οι εγκληματίες πολέμου είχαν μόνο ένα όνομα και μια ταυτότητα; Άλλο όνομα και ταυτότητα δεν είχαν; Και όσα εγκληματικά ακολούθησαν ή και προηγήθηκαν των γεγονότων στην τότε Γιουγκοσλαβία, ποιο δικαστήριο τα εξέτασε και ποια Κάρλα ντελ Πόντε καταδίκασε ενόχους; Τους ίδιους τους Αμερικανούς, έμπνευση των οποίων ήταν η «ειρηνευτική» επιχείρηση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία ποιος τους δίκασε; Το απεμπλουτισμένο ουράνιο που σκόρπισε το θάνατο, αργό και επώδυνο για τους Σέρβους και Κοσοβάρους που είχαν δεχτεί τη «θαλπωρή» και τη «φροντίδα» του ΝΑΤΟ, ποιος το έριξε; Ποιοι καταδικάστηκαν για αυτό; Ποιοι καταδικάστηκαν για τις επιχειρήσεις «Αλεπού της Ερήμου» στο Ιράκ, έτσι για να θυμηθούμε λίγες μόνο από τις εγκληματικές περιπτώσεις με δράστες τους Αμερικανούς;

Η Παλαιστίνη στη Χάγη, λοιπόν. Ο ανίσχυρος ζητά δικαίωση και η τύχη του βρίσκεται, για άλλη μια φορά, στα χέρια των ισχυρών…