Σε νέα εποχή, αλλά τι εποχή;

Της Νίκης Κουλέρμου

Πρώτα η Αμερική! Υπερπατριωτικό ή ρατσιστικό; Εξαρτάται από ποια οπτική γωνία θα το δεις, μπορεί να πει κανείς.

Οπως και αν έχουν τα πράγματα η Αμερική και μαζί της όλος ο κόσμος, με επικεφαλής τον Τραμπ, οι διεθνείς σχέσεις της χώρας με όλο τον υπόλοιπο κόσμο, εισέρχονται σε μια νέα εποχή.

Γιατί; Πρώτον, γιατί αν συμπεριφερθεί συνεπής με όσα προεκλογικά διακήρυξε, τότε η αναταραχή στη χώρα δεν θα μείνει στις αντι-Τραμπ διαδηλώσεις που έγιναν την ημέρα της ορκωμοσίας του από εκατομμύρια γυναίκες και όχι μόνον.

Οι εκατομμύρια Αμερικανοί που δεν τον ψήφισαν ή που απείχαν από την ψηφοφορία άρχισαν από την πρώτη κιόλας μέρα της ορκωμοσίας του να συνειδητοποιούν ότι τα πράγματα θα δυσκολέψουν.

Ο κ. Τραμπ ζει σε έναν κόσμο διαφορετικό από τα εκατομμύρια απλών Αμερικανών. Ηδη οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η κοινή γνώμη στην Αμερική έχει μοιραστεί στα δύο για το κατά πόσον ο Ντόναλντ Τραμπ θα είναι καλός ή κακός Πρόεδρος.

Το σίγουρο είναι ότι ήδη, διά διατάγματος, κατήργησε ένα στοιχειώδες σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αφήνοντας τους Αμερικανούς πολίτες ξεκρέμαστους. Δεν πήρε πίσω τα όσα προσβλητικά και σεξιστικά είπε για τις γυναίκες, ούτε τα όσα ρατσιστικά εκστόμισε σε βάρος των μεταναστών.

Αν θα κτίσει τείχος με το Μεξικό και θα τα φορτώσει στους γείτονες όπως υποσχέθηκε απομένει να φανεί.

Δεύτερον, αν επιμείνει στην άποψή του ότι το ΝΑΤΟ είναι παρωχημένο σύστημα και ότι τα μέλη του είναι αγνώμονες σύμμαχοι που επωφελούνται από τη γενναιοδωρία των ΗΠΑ, τότε πολλά μπορούν να αλλάξουν προς όφελος των Αμερικανών πολιτών και για την ειρήνη παγκόσμια.

Ή το αντίθετο! Ιδιαίτερα αν στόχος του είναι το ΝΑΤΟ να «αμερικανοποιηθεί», επειδή η Αμερική είναι ο κύριος αιμοδότης του.

Ας μην ξεχνούμε ότι πίσω από τον κάθε Τραμπ είναι οι αμερικανικές βιομηχανίες όπλων και οι πολυεθνικές, τα συμφέροντα των οποίων και καθορίζουν την εξωτερική πολιτική της χώρας, την εισβολή ή όχι στη μια ή άλλη χώρα! Και επί Κλίντον και επί Ομπάμα τα ίδια έγιναν.

Χωρίς καν να ερωτηθεί ο ΟΗΕ! Κι αυτός ο Οργανισμός, κατά τον κ. Τραμπ, είναι επίσης μια λέσχη για λίγους που μιλούν πολύ για να περνούν καλά!

Ο 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ αναπροσανατολίζει -θα λέγαμε- την εξωτερική πολιτική της χώρας τοποθετούμενος και σε σειρά άλλων ζητημάτων όπως είναι η απόσυρση των ΗΠΑ από μια σειρά διεθνών εμπορικών συμφωνιών και οργανισμών, όπως η ΤPP και ο ΠΟΕ.

Θέλει πραγματικά να προστατεύσει την αγορά εργασίας της χώρας ή κάτι άλλο; Και πώς θα αντιδράσουν όλες εκείνες οι χώρες που έκαναν το παν για τη διεθνή συμφωνία ΤPP; Ο κ. Τραμπ θεωρεί ακόμα τη διεθνή συμφωνία για το Ιράν ως τη «χειρότερη που θα μπορούσε να υπογραφεί ποτέ»!

Πάντως ένας-ένας οι ηγέτες χωρών σπεύδουν στην πόρτα του κ. Τραμπ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για να ξεκαθαρίσουν όσο είναι νωρίς τη σχέση των χωρών τους με την Αμερική και να διασφαλίσουν -αν είναι δυνατόν- τα συμφέροντά τους.

Πρώτη και καλύτερη η Βρετανίδα Πρωθυπουργός που είχε ένα πονοκέφαλο -το Brexit- και προφανώς δεν επιθυμεί αυτή την ώρα και άλλο με την ανασυγκρότηση του ΝΑΤΟ.

Τίποτε δεν είναι σίγουρο με τον κ. Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Η σύγκρουσή του τη μια και η αγάπη του την άλλη, για τη CIA, είναι ενδεικτικά της αμφισημίας της τάξης πραγμάτων που φέρνει στο εξής το όνομά του.