Σωτήρες με… ποξαμάθκια και πετραχήλια

Του Κώστα Κωνσταντίνου

Πεπεισμένοι ότι θα σώσουν τον τόπο εμφανίστηκαν χτες οι τρεις ηγέτες του ενδιάμεσου χώρου.

Ολοκληρώνοντας άλλη μια συνεδρία στην οποία τέθηκαν επί τάπητος τα της προεκλογικής, κάτι σαν τις προετοιμασίες του «γάμου», ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ εξήγγειλε την ετοιμότητά του να ηγηθεί της προσπάθειας σωτηρίας της Κύπρου.

Εξέφρασε τη θέση ότι η υποψηφιότητά του στηρίζεται από ομάδες που “δεν αποδέχονται τα οικονομικά και εθνικά αδιέξοδα”. Σε ποια οικονομικά αδιέξοδα αναφέρθηκε ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ; Άραγε στα αδιέξοδα που έφερε η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης Αναστασιάδη, της οποίας το ΔΗΚΟ υπήρξε χειροκροτητής;

Μήπως στα αδιέξοδα για τα οποία υπήρξαν ουκ ολίγες τρικυμίες και αντιπαραθέσεις εντός του ιδίου του κόμματός του; Να θυμηθούμε μήπως την αντιπαράθεση του Αλέκου Τρυφωνίδη με τον ΓΓ του ΔΗΚΟ σχετικά με το μέλλον της ΑΤΗΚ;

Θα πρέπει να μας πει ο κ. Παπαδόπουλος σε ποια εθνικά αδιέξοδα αναφέρεται. Μήπως η Δ.Δ.Ο. ως βάση λύσης του Κυπριακού, την οποία διαπραγματεύτηκαν όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι για τον ίδιο εθνικό αδιέξοδο; Και ποια ολοκληρωμένη πρόταση απεμπλοκής;

Η “σωτηρία” του τόπου και τέλος. WOW που θα έλεγε και ο Βαρουφάκης. Μια άχρωμη, άοσμη, αοριστολογική προσέγγιση, η οποία διανθίζεται με διάφορα ”όχι” σε ό,τι αφορά όλα σχεδόν τα κεφάλαια του Κυπριακού.

Κάπου εδώ φαίνεται ότι η βελόνα των τριών κόλλησε στο Κυπριακό. Από εσωτερική διακυβέρνηση φαίνεται δεν υπάρχει κάτι φρέσκο στον ορίζοντα που να δίδει λύσεις στα προβλήματα των μισθωτών, των ανέργων, των ασθενών που περιμένουν ώρες στα υπό κατάρρευση νοσηλευτήρια, πέραν βεβαίως του περισπούδαστου ”ενδιάμεσου ΓεΣΥ”, το οποίο εξαγγέλθηκε προ διμηνίας από τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ.

Πρόταση που θα μπορούσε να βαφτιστεί και ως ξαδερφάκι του μίνι ΓεΣΥ που φαντάστηκε κάποτε ο Υπουργός Υγείας, Γιώργος Παμπορίδης. Εν ολίγοις οι ενδιάμεσοι τάζουν στον κόσμο μια αόριστη σωτηρία την ώρα που στο προεδρικό σχεδιάζουν έχοντας και το μαχαίρι και το κρέας.

Διορισμοί μόνιμων οπλιτών στην Εθνική Φρουρά, προαγωγές στην Αστυνομία, επαναφορά του επιδόματος μάνας. Και συν τοις άλλοις η ομάδα του προεδρικού, φαίνεται ότι έχει και το μπάτζετ να κάνει και καραμπινάτες μεταγραφές από το κόμμα του κ. Παπαδόπουλου. Κενεβέζος, Φωτίου και Πάλμας είναι μερικά από τα ονόματα που δέχθηκαν την πρόταση για συνεργασία με την ομάδα του προεδρικού.

Εν τω μέσω μεταγραφικής περιόδου λοιπόν, οι μεν τάζουν λαγούς με πετραχήλια, οι δε φούρνους ποξαμάθκια. Μέσα σε όλα αυτά είναι αδήριτη η ανάγκη να απαλλαγεί ο τόπος από την υφιστάμενη προεδρία.

Εξίσου αδήριτη όμως είναι και η ανάγκη για πραγματική αλλαγή πολιτικής και όχι προσώπων. Σύντομα ο κυπριακός λαός θα έχει μια φιλολαϊκή πολιτική με πραγματική έγνοια τον απλό άνθρωπο και όχι τους προνομιούχους.

Υ.Γ. Από πότε, κύριε εκπρόσωπε του ΔΗΚΟ, η Αριστερά είναι σε εισαγωγικά; Μήπως από τον καιρό που σταμάτησε να αποτελεί τον εκλογικό χαμάλη; Τις καλημέρες μου.