Στη χώρα του Μετά…

Της Αργύρως Γ. Θωμά

Στη χώρα του Μετά οι πολίτες ποτέ δεν είναι σίγουροι για το τι θέλουν. Ποτέ δεν είναι ευχαριστημένοι και ποτέ δεν ξέρουν αν αυτά που θέλουν τελικά θα τους ικανοποιήσουν εάν τα αποκτήσουν.

Πάντα αναβάλλουν για το αύριο αυτά που θα μπορούσαν να κατακτήσουν σήμερα. Έτσι και τώρα μήνες μετά το ναυάγιο των συνομιλιών στο Κυπριακό είμαστε σε αναμονή του… Μετά.

Το κυριότερο πρόβλημα της χώρας έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα γιατί η πλειονότητα των κομματικών σχηματισμών ευνοεί τη στασιμότητα, καθώς κατά βάθος ούτε και θέλει λύση (παρ’ όλο που αρνείται να το παραδεχτεί και κρύβεται πίσω από το δάκτυλο).

Και έτσι περιμένουμε το μετά για να δούμε τι θα γίνει και προπαντός αν θα γίνει κάτι. Μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, μετά τις προεδρικές εκλογές, μετά και… εάν και θα δούμε… και ταυτόχρονα συνεχίζουμε να παραπαίουμε, ενώ νέα τετελεσμένα που παγιώνουν τη διχοτόμηση εξελίσσονται καθημερινά, μπροστά στα μάτια όλων μας χωρίς να αντιδρούμε σοβαρά.

Στη χώρα του Μετά κάποιοι πολιτικοί χαρίζουν αρκάτζια στο δημόσιο για να κλείσουν στόματα από ένα διαφαινόμενο πολιτικό σκάνδαλο, τάζουν ενόψει προεδρικών εκλογών και αλλάζουν εν μία νυκτί πολιτικές που στήριζαν πριν.

Στη χώρα του Μετά γίνονται εξετάσεις με τα θέματα να είναι δημοσιοποιημένα πριν παρακαθίσουν οι εξεταζόμενοι στις εξετάσεις… Στη χώρα του Μετά η δημόσια υγεία έχει ξεφτιλιστεί, αλλά ποιος νοιάζεται αν την πληρώνει ο κοσμάκης και αν κάποιοι που δεν μπορούν να βρουν άλλες λύσεις μπορεί και να πεθαίνουν.

Στη χώρα του Μετά οι πολίτες είναι ικανοποιημένοι με τη μιζέρια τους και ζουν αναμένοντας ότι κάποιος θα κάνει κάτι καλύτερο γι’ αυτούς ή ότι τα πράγματα από μόνα τους θα γίνουν όπως τα θέλουν.

Στη χώρα του Μετά οι πολίτες μαθαίνουν τα παιδιά τους να μην έχουν όνειρα και προσδοκίες, να είναι παθητικά και να μην προσπαθούν ούτε για το σήμερα και πόσω μάλλον για το αύριο.

Στη χώρα του Μετά αλλάζουν τα ήθη και οι οικογένειες διαλύονται όταν δεν μπορούμε να δώσουμε αξίες στη νέα γενιά αφήνοντάς την να αποκοιμιέται με ένα πλαστικό ποτήρι καφέ στο χέρι, όταν τα οικονομικά προβλήματα είναι ανυπέρβλητα, όταν τρίτα πρόσωπα μπαίνουν στη μέση μιας σχέσης δεκαετιών και όλα καταρρέουν, όταν ο κοινωνικός ιστός ξεφτίζει καθημερινά.

Στη χώρα του Μετά βασιλεύει η υποκρισία, η ψευτιά, η σιωπή για να περνάμε καλά και τα δήθεν, ενώ τα προβλήματα χώνονται κάτω από το χαλί. Στη χώρα του Μετά όλα γίνονται κατά τύχη. Δεν αντέχουμε οι περισσότεροι να σηκώσουμε ξανά κεφάλι.

Συνεχίζουμε να ζούμε στο χθες, λιγότερο στο σήμερα και πάντα αισιοδοξούμε ότι κάποιος θα κάνει καλύτερο το μέλλον για μας. Μήπως να στηριχθούμε στους λίγους που μπορούν ακόμα να ονειρεύονται;