Τα παιδιά μας ντρέπονται

Της Νίκης Κουλέρμου

«Είμαστε στο 2017, 14 χρόνια μετά που άνοιξαν τα οδοφράγματα. Αύριο έχουμε 15 Νοεμβρίου και τα μαχητικά πετούν πάνω από το κεφάλι μας. Εγώ (η Cenan), ο Rustem και ο Δημήτρης δουλεύουμε μαζί στο γραφείο.

Και οι τρεις νιώθουμε ντροπή…» Τα παιδιά μας, οι νέοι της 3ης και 4ης γενιάς μετά την τουρκική εισβολή και τη 43χρονη κατοχή, νιώθουν ντροπή γι’ αυτά που τους κληροδοτείτε, κύριε Ερντογάν, κύριε Αναστασιάδη και κύριε Ακιντζί. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα όσο κι αν δεν αρέσει.

Σας το είπε πολύ ευγενικά ο ΓΓ του ΟΗΕ απενοχοποιώντας με πολύ εύσχημο τρόπο την Τουρκία… Γιατί η Τουρκία ήταν εκεί, ναι, για πρώτη φορά σε διάσκεψη που ναι δεν ήταν διεθνής – και γι’ αυτό δεν φταίει κανένας παρά τα σκαμπανεβάσματα και οι αφορμές και οι αιτιάσεις που στρώσατε σαν χαλί, κύριε Αναστασιάδη.

Όπως το ενωτικό δημοψήφισμα που το υιοθετήσατε νομίζοντας ότι εμπαίζετε ξανά και ξανά τους πολίτες εκείνους, οι οποίοι σας εμπιστεύθηκαν την ψήφο τους, σας εμπιστεύθηκαν να οδηγήσετε την Κύπρο μακριά από το αμαρτωλό παρελθόν της εθνικοφροσύνης και του μίσους κατά των βαρβάρων, μη Ελλήνων και Ελληνίδων, Τουρκοκυπρίων… Στον κόρφο σας όμως είχατε το φίδι και τώρα ξανά αποκαλύπτετε ότι συνεχίζετε να το ζεσταίνετε για χάρη της προεδρικής καρέκλας… Ξεχνώντας ολοκληρωτικά και ανεπιστρεπτί τη νέα γενιά, τον Δημήτρη, τον Αντρέα, τον Αχμέτ, τον Ρουστέμ και τη Σενάν… Εσείς, ως οι αιρετοί από το λαό να διαχειριστείτε τις τύχες του αναλάβατε και δεσμευτήκατε και είχατε τη στήριξη της διεθνούς κοινότητας για να προχωρήσετε στη λύση.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ αφιέρωσε χρόνο, ως όφειλε βεβαίως, για να επιλυθεί ένα απαράδεκτο και περίπλοκο πρόβλημα, αλλά αποτύχατε… Κι επιστρέψατε εκεί που συνήθισαν πολλοί από τους κατοίκους αυτού του νησιού, δυστυχώς -στη διαίρεση με όλα τα συνεπαγόμενά της- οι κατά το πλείστον επονομαζόμενοι και περηφανευόμενοι ως εθνικιστές και εθνικόφρονες.

Στρώνετε ξανά το χαλί στον εθνικισμό που κατέστρεψε τον τόπο, όχι μόνο με την ανοχή σας στην πρόταση του ΕΛΑΜ για το ενωτικό δημοψήφισμα, τα μνημόσυνα και το μνημείο στο Γρίβα, αλλά και με τα F16 στην παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου που ήταν επέτειος ανεξαρτησίας και υποτιθέμενης απαλλαγής από τις μητέρες πατρίδες… Λοιπόν και από κει στα κατεχόμενα τα ίδια πανηγύρια… Για την τρέλα της χαράς προς τη διχοτόμηση, όπως την προτιμούν οι ένθεν κακείθεν εθνικιστές.

Πανηγύρια για τη συνεχιζόμενη εξάρτηση και διαδικασία όσμωσης της τουρκοκυπριακής κοινότητας από την Τουρκία, ώστε η Τουρκία με τον ένα ή το άλλο τρόπο, με εγγυητικά ή άλλα δικαιώματα να είναι και να συνεχίσει να είναι μητέρα πατρίδα και να έχει λόγο για την τύχη των Τουρκοκυπρίων.

Ναι, κύριοι, τα παιδιά μας ντρέπονται για σας και για μας που σας ανεχόμαστε και σας εμπιστευόμαστε. Ντρεπόμαστε κι εμείς που ντρέπονται τα παιδιά μας γιατί κάπου κουραστήκαμε, γιατί κάπου κάμφθηκε η αντίσταση και η πάλη, γιατί η Ευρώπη της αλληλεγγύης έγινε Ευρώπη του βορρά και του νότου και οι «φίλοι» του κ. Αναστασιάδη δεν βλέπουν καμιά εισβολή, καμία κατοχή, καμία παραβίαση του διεθνούς δικαίου σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Όπως η κα Μέι που δεν είδε άλλη παράνομη κατοχή εδάφους μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, παρά μόνο την «προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία»! Την ίδια αντίληψη προφανώς έχουν και στην PESCO, το νέο μόρφωμα του ευρωστρατού στο οποίο σύρει η κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ και τον… γίγαντα Κύπρος! Εμείς νιώθουμε ντροπή που τέτοιοι ηγέτες διαχειρίζονται τις τύχες του κόσμου και τη δική μας.

Νιώθουμε ντροπή γιατί θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας έναν τέτοιο κόσμο, μια διαιρεμένη Κύπρο. Έχουμε όμως επιλογή. Έχουμε επιλογή να αλλάξουμε τα πράγματα, να δώσουμε ελπίδα. Με την ψήφο μας έχουμε τη δύναμη.