Θεμιτή η συνεργασία με μια κατοχική δύναμη;

Του Μιχάλη Μιχαήλ

Είναι πολλά τα παράδοξα που συμβαίνουν σε αυτό τον τόπο.Ήταν γνωστό ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη αναβάθμισε τις σχέσεις με το Ισραήλ.Αφορμή αποτέλεσαν οι συνομιλίες για το φυσικό αέριο και από κει και πέρα αναβαθμίστηκαν πολλές πτυχές των διμερών σχέσεων.

Κανένας δεν αντιλέγει ότι η Κύπρος θα πρέπει να έχει αγαστές σχέσεις με όλους τους γείτονές της και όχι μόνο. Άλλωστε η ανάπτυξη των διμερών σχέσεων με το Ισραήλ ξεκίνησαν επί διακυβέρνησης Κληρίδη και συνεχίστηκαν επί διακυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου και Δημήτρη Χριστόφια.

Είναι όμως ένα θέμα η αναβάθμιση των εμπορικών και άλλων σχέσεων και άλλο οι στρατιωτικές συνεργασίες. Στρατιωτικές συνεργασίες υπέρ ποιου και εναντίον ποιου; Ας μας πει η κυβέρνηση αν μέσα στο πλαίσιο της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών περιλαμβάνεται και υπεράσπιση της Κύπρου από τυχόν τουρκική επίθεση.

Δεν ακούσαμε κάτι τέτοιο ούτε εξηγήθηκε ποτέ κάτι τέτοιο. Δεν γνωρίζουμε αν τα κόμματα που έδωσαν την έγκρισή τους πέρσι τον Μάρτιο γνωρίζουν αυτές τις λεπτομέρειες. Σημειώνουμε πάντως ότι το μόνο κόμμα που αντιτάχθηκε σε αυτή τη συμφωνία ήταν το ΑΚΕΛ.

Θέτουμε έναν προβληματισμό: Πώς είναι δυνατό μια χώρα που βρίσκεται υπό κατοχή και διεξάγει αγώνα για απαλλαγή από την κατοχή, μια χώρα που αντιμετωπίζει πρόβλημα εποικισμού, να συνεργάζεται στρατιωτικά με μια χώρα όπως το Ισραήλ;

Το Ισραήλ που είναι μια κατοχική δύναμη; Το Ισραήλ που εποικίζει συνεχώς παλαιστινιακά εδάφη, που κατεδαφίζει σπίτια Παλαιστινίων και χτίζει ισραηλινούς οικισμούς εκτοπίζοντας τους ντόπιους και νόμιμους κατοίκους; Εκτός κι αν όλα αυτά δεν μετρούν για την κυβέρνησή μας και για όσους στηρίζουν αυτή την πολιτική.

Σημειώνουμε ότι στη χθεσινή ανακοίνωση του ΥΠΑΜ δεν σχολιάζεται καθόλου το σημείο της ανακοίνωσης του ΑΚΕΛ ότι η άσκηση αυτή, όπως έχει μεταδοθεί, δεν έχει σχέση με την προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας και της κυπριακής ΑΟΖ, αλλά χρησιμοποιείται το έδαφος του Τροόδους, γιατί έχει ομοιότητες με την τοπογραφία και το κλίμα του νοτίου Λιβάνου και της νότιας Συρίας.

Τι να σημαίνει άραγε αυτό και γιατί το άφησε ασχολίαστο το ΥΠΑΜ; Μήπως είναι αλήθεια; Και πώς ισχυρίζεται το ΥΠΑΜ ότι η Κύπρος αναβαθμίζεται σε χώρα ειρηνοποιό ως προς τους γείτονές της, όταν παραχωρεί τα εδάφη της για ασκήσεις που στόχο έχουν γειτονικές χώρες; Πέραν τούτων, πώς δικαιολογεί το ΥΠΑΜ το ότι ενώ το Ισραήλ κάνει συμφωνίες με την Κύπρο, την ίδια ώρα προωθεί την ενεργειακή του πολιτική σε συνεργασία με την Τουρκία;