Το άλλο κράτος με ευαισθησία χωρίς γραφειοκρατία

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Η υπόθεση του καταδίκου Παναγιώτη Νεοκλέους, ο οποίος μεταφέρθηκε από τις Κεντρικές Φυλακές σε σουίτα στο Μέλαθρον έχει μία ιδιαίτερη πτυχή, πολύ ενδιαφέρουσα για τους υπόλοιπους ασθενείς.

Το κράτος απέδειξε ότι μπορεί να συγκληθεί ιατροσυμβούλιο σε διάστημα 13 εργάσιμων ημερών, σε αντίθεση με τα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, ότι ο χρόνος αναμονής για τις σοβαρές υποθέσεις είναι περίπου δύο μήνες και για τις λιγότερες σοβαρές υποθέσεις πολύ μεγαλύτερος.

Επίσης, το κράτος απέδειξε ότι μπορεί να συγκληθεί ιατροσυμβούλιο σε τέσσερις διαδοχικές συνεδρίες σε διάστημα έξι εβδομάδων, σε αντίθεση με τα στοιχεία που δείχνουν ότι το ίδιο ιατροσυμβούλιο συγκλήθηκε συνολικά μόλις έξι φορές τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ακόμη το κράτος απέδειξε ότι λεφτά υπάρχουν, αφού στην περίπτωση του Παναγιώτη Νεοκλέους παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχαν κονδύλια στον προϋπολογισμό βρέθηκαν 200 χιλ. ευρώ και μάλιστα σε διάστημα μόλις πέντε ημερών (μεσολάβησε και Σαββατοκύριακο), σε αντίθεση με τα αιτήματα των υπόλοιπων πολιτών (π.χ. συνταξιούχων, ευάλωτων ομάδων κ.τ.λ.) που σχεδόν πάντα προσκρούουν στην άρνηση του Υπουργείου Οικονομικών.

Επιπρόσθετα, το κράτος απέδειξε ότι όταν υπάρχει ανάγκη, για ανθρωπιστικούς λόγους παρεμβαίνουν ακόμη και οι Υπουργοί και μάλιστα ακόμη και με «παράτυπες» διαδικασίες, όπως χαρακτήρισαν ο Γενικός Εισαγγελέας και ο Γενικός Ελεγκτής τις παρεμβάσεις του Ιωνά Νικολάου, σε αντίθεση με τα αιτήματα των κοινών θνητών, που συνήθως προσκρούουν στη γραφειοκρατία του δημοσίου.

Επίσης, το κράτος απέδειξε ότι μπορεί να ικανοποιήσει τα αιτήματα των ασθενών ακόμη και στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν κλίνες στο ιδιωτικό νοσηλευτήριο της επιλογής τους. Στην ανάγκη τοποθετούνται στο δωμάτιο των διευθυντών.

Αυτό είναι το άλλο κράτος. Για τους λίγους και εκλεκτούς. Εκεί όπου δεν υπάρχουν οι ατελείωτες ουρές αναμονής, υπάρχει υψηλή ευαισθησία, τα χρήματα φτάνουν και περισσεύουν, δεν υπάρχουν γραφειοκρατικές διαδικασίες κ.τ.λ.

Τι ωραία που θα ήταν εάν ίσχυαν έστω στο ελάχιστο όλα αυτά και για τους υπόλοιπους πολίτες και όχι μόνο για τους φίλους και τους γνωστούς της κυβέρνησης; Για παράδειγμα τι ωραία που θα ήταν να πήγαινε ο γονιός το παιδί του στον γιατρό, να το εξέταζαν άμεσα και εάν χρειαζόταν επέμβαση (π.χ. αμυγδαλές που είναι μία συνήθης επέμβαση που χρειάζονται πολλά παιδιά) να καθοριζόταν ραντεβού σε 4-5 μέρες;

Τι ωραία που θα ήταν εάν έδιναν δικαίωμα στους χαμηλοσυνταξιούχους, οι οποίοι δεν υπέβαλαν έγκαιρα αίτηση για το ΕΕΕ, να το πράξουν τώρα, αντί να τους κόψουν τη μικρή επιταγή των εκατό με εκατό πενήντα ευρώ το μήνα;

Μπροστά στις 200 χιλ. ευρώ που δόθηκαν για την περίπτωση του Π. Νεοκλέους και μάλιστα με επιπρόσθετες πιστώσεις, αφού δεν υπήρχαν χρήματα στον προϋπολογισμό, τα ποσά που απαιτούνται για τα πιο πάνω είναι πολύ μικρά. Όμως είναι πολύ αναγκαία για την αξιοπρεπή διαβίωση χιλιάδων ανθρώπων.

Αλλά φευ. Αυτό είναι που ενοχλεί περισσότερο: Η αδιαφορία της κυβέρνησης για όλους τους άλλους.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy