Το δημοκρατικό σχολείο που εμείς θέλουμε

Του Κώστα Α. Κωνσταντίνου

Οι χειρισμοί του πολιτικού προϊστάμενου του Υπουργείου Παιδείας αποδεικνύουν χάσμα μεταξύ λόγων και έργων.

Πολλές φορές ακούσαμε τον Κώστα Καδή να ευαγγελίζεται ένα «δημοκρατικό σχολείο», το οποίο ωστόσο πόρρω απέχει από τα όσα βλέπουμε να εφαρμόζονται στην εκπαίδευση. Και μέχρι σήμερα είναι πάρα πολλά και δεν πείθουν.

Μάλλον το δημοκρατικό σχολείο αποτελεί για την κυβέρνηση αντικείμενο ακαδημαϊκών συζητήσεων και αντικείμενο στοχοποίησης αντί στόχευσης.

Πώς είναι δυνατόν το σχολείο που οραματίζεται ο κ. Καδής να βγάζει μαθητές με δημοκρατικές αρχές και αξίες, όταν κάθε τέσσερις μήνες, σύμφωνα με την υπουργική πρόταση, τα παιδιά θα καλούνται να διαβάσουν κάμποσα κιλά σελίδες σε βάρος της πραγματικής μάθησης και των ευρύτερων στόχων της παιδείας;

Πώς είναι δυνατόν ο πολιτικός προϊστάμενος του Υπουργείου Παιδείας να οραματίζεται ένα δημοκρατικό σχολείο, όταν αυτό θα αποτελεί απλά προθάλαμο της προετοιμασίας για τις εξετάσεις και θα προωθεί περαιτέρω στην παραπαιδεία; Και πώς αυτός ο στόχος μπορεί να είναι εφικτός, όταν όσοι διαφωνούν με τον κύριο Καδή δεν είναι τίποτε άλλο παρά «καθοδηγούμενοι» και «μειοψηφίες» που συμμετέχουν σε προσχηματικές τάχατες διαμαρτυρίες;

Μήπως ο καθ’ αυτός στόχος δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια απλή προσχηματική ευγένεια με φόντο τα όσα είδαμε στο παρελθόν με εγκυκλίους για επισκέψεις σχολείων και στο κρησφύγετο του Γρίβα κατ’ εντολήν του Υπουργείου Παιδείας; Για μας άλλο είναι το δημοκρατικό σχολείο που οραματιζόμαστε.

Ενα σχολείο στο οποίο η διαφορετικότητα να τυγχάνει σεβασμού, και που σε αυτό θα έχουν χώρο και θέση όλοι οι Κύπριοι. Ενα σχολείο στο οποίο δεν θα ενοχλούνται κάποιοι από την παρουσία δικοινοτικών χορωδιών και δεν θα βγάζουν σπυριά από την εκμάθηση τουρκοκυπριακών ποιημάτων.

Σ’ αυτό το σχολείο που εμείς οραματιζόμαστε, δεν χωράνε εξετασιοκεντρικές πρακτικές του μακρινού παρελθόντος, ούτε λογικές «συμπίεσης» της ύλης απλά για να βγάλουμε παιδιά που έκαναν την αποστήθιση «επάγγελμα».

Και ασφαλώς σε ένα δημοκρατικό σχολείο θα πρέπει να τηρούνται και οι ανάλογες διαδικασίες στα σώματα των μαθητών που αποφασίζουν για τους μαθητές. Τα παιδιά έχουν και πρέπει να έχουν λόγο.

Κι αν χρειαστεί μπορούν και θα πρέπει να μπορούν να διεκδικούν το δίκιο τους. Δεν χρειάζεται να πάω πίσω στο χρόνο σε παράνομες παρεμβάσεις σε εκλογικές διαδικασίες και «διορισμένα» συμβούλια.

Και ασφαλώς σε αυτό το σχολείο που εμείς οραματιζόμαστε, δεν χωράνε «σκιώδεις υπουργοί», που να ελαύνονται ιδεολογικά από οργανώσεις, οι οποίες παραμένουν προσκολλημένες στις ψευδαισθήσεις παλαιότερων δεκαετιών, οι οποίες στοίχισαν στον τόπο.

Δυστυχώς τα έργα και ημέρες της κυβέρνησης και του Υπουργού Παιδείας ειδικότερα συνεχίζουν να παίρνουν απροβίβαστο.